Kimifusa Abe
Zostań fanem autora:

Kimifusa Abe

Autor, zmarł w 1993 (żył 68 lat) 81 czytelników
7.5 /10
46 ocen z 3 książek,
przez 42 kanapowiczów
Urodzony 7 marca 1924 roku w Japonii (Tokio)
Kōbō Abe (jap. 安部 公房 Abe Kōbō, właśc. Kimifusa Abe) – japoński prozaik, dramaturg i autor scenariuszy. Jeden z najbardziej innowacyjnych autorów Japonii po 1945 roku.

Abe urodził się w tokijskiej dzielnicy Takanogawa (obecnie dzielnica Kita). Dorastał w Mukdenie (obecnie Shenyang) w Mandżurii, gdzie jego ojciec pracował jako lekarz nauczający w szkole medycznej. W 1941 r. wrócił do Japonii, a w 1943 r. rozpoczął studia medyczne w Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim (obecnie Uniwersytet Tokijski). W 1944 r. ponownie udał się do Mandżurii, a wraz z zakończeniem wojny został ewakuowany na Hokkaido, skąd powrócił do Tokio, aby kontynuować studia. Na życie zarabiał handlem ulicznym. Dyplom zdobył w 1948, jednak nigdy nie podjął praktyki lekarskiej, poświęcając się wyłącznie karierze literackiej[1].

W 1947 r. poślubił graficzkę Machiko Yamada (pseudonim: Machi Abe), z którą miał córkę o imieniu Neri.

W 1948 r. przyłączył się do grupy literatów skupionych wokół czasopisma "Kindai Bungaku" oraz Yoru no Kai (Towarzystwo Nocy), którym kierował awangardowy krytyk Kiyoteru Hanada. Dzięki niemu Abe zainteresował się surrealizmem. Razem z poetą Hiroshim Sekine, reżyserem Hiroshim Teshigaharą i krytykiem Shin'ichim Segi założył Seiki no Kai (Towarzystwo Wieku).

W latach 1951–1962 był członkiem Japońskiej Partii Komunistycznej. Był to okres radykalizmu politycznego wśród inteligencji japońskiej, który powstał na tle rozczarowania porządkiem społecznym powojennej Japonii i niechęci do starszego pokolenia pisarzy, preferującego styl realistyczny. Abe podzielał te poglądy. Został wyrzucony z partii komunistycznej za sprzeciw wobec metod działania kierownictwa partii, które uznawał za niedemokratyczne.

W latach 1955–1961 był członkiem Japońskiej Akademii Literatury. W latach 1973–1979 prowadził w Tokio własną grupę teatralną, Abe Kōbō Studio. Zmarł na zawał mięśnia sercowego.



Publikuje również jako:
Abe Kōbō

Książki

Kobieta z wydm
3 wydania
Kobieta z wydm
Abe Kōbō
7.9/10
Seria: 50 na 50

Stąd nie można uciec.Entomolog z Tokio wyrusza na krótką wyprawę w poszukiwaniu piaskowych owadów. Nie spodziewa się, że na nadmorskich wydmach przydarzy mu się coś niewytłumaczalnego. Uwięziony w puł...

Schadzka
Schadzka
Abe Kōbō
7/10
Seria: Biblioteka Japońska

Seks wyzwolił się z okowów religii, z praw i konwenansów. Stał się formą sportu. „Schadzka” jest właśnie powieścią ukazującą eskalację takiego procesu „seksualizacji” życia społecznego i jednostkowego...

Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945–1975
Tydzień świętego mozołu. Opowiadania japońskie 1945–1975
Osamu Dazai, Shūsaku Endō, Yasushi Inoue, Takeshi Kaikō ...
7.5/10

Antologia opowiadań japońskich z lat 1945–1975. - Abe Kōbō, Żołnierz ze snu - Dazai Osamu, Mój mąż, Villon - Endō Shūsaku, Młodsza siostra - Fukazawa Shichiro, Bracia Murashō - Hirabayashi Taiko, Lud...

Czwarta epoka
2 wydania
Czwarta epoka
Abe Kōbō
Seria: Biblioteka Japońska

Ta eksperymentalna powieść autora „Kobiety z wydm” ukazuje relatywizację wartości wykształconych przez cywilizację i skonfrontowanych z prognozą zmiany warunków na Ziemi. Zmiany tak drastycznej, że wp...

The Ruined Map
The Ruined Map
Abe Kōbō

Of all the great Japanese novelists, Kobe Abe was indubitably the most versatile. With The Ruined Map, he crafted a mesmerizing literary crime novel that combines the narrative suspense of Chandler wi...

Urwisko czasu
Urwisko czasu
Abe Kōbō ...
Seria: Biblioteka Japońska

Urwisko czasu jest pierwszą w języku polskim antologią opowiadań, dramatów i esejów jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy japońskich. Wybór ma charakter przekrojowy: prezentuje twórczość A...

Cytaty

Tylko rozbitek, który uniknął śmierci na tonącym okręcie, może pojąć psychikę człowieka, który śmieje się wyłącznie dlatego, że może oddychać.
Życie ludzkie nie powinno być rozerwaną na części księgą, lecz solidnie oprawionym tomem.
Dwudziestoletni mężczyzna podnieca się w myśli. Czterdziestoletni zaś – na powierzchni skóry. Lecz dla trzydziestoletniego mężczyzny najniebezpieczniejsza jest kobieta widziana jako zarys kształtu.

Komentarze