M.L. Wang

“- Wiem, że nie mam prawa cię o nic prosić, ale jednak... Jeżeli twoja biedna, głupia matka może mieć ostatnią prośbę... Pozwól mi ostatni wziąć cię w ramiona. Jeszcze tylko ten jeden raz pozwól, że Kaa-chan cię uściśnie i przytuli tak, jak powinna była to zrobić w dniu, gdy przyszedłeś na świat. Potem zostawię cię już z całym moim błogosławieństwem. Czy tak będzie w porządku?”

“Jej następny oddech był bardziej krzykiem niż szlochem, a ból, który rozszedł się przy tym w płucach, okazał się żałośnie mały w porównaniu z bezkresną nieobecnością pod jej dłońmi. Pozwoliłaby, by fonyaka wyciągnęła z niej życie przez usta, oddałaby własną duszę po tysiąckroć, gdyby mogła w ten sposób przywrócić Mamoru na ten świat.”

“Tę samą historię można opowiedzieć na milion sposobów. My, jaseliwu, musimy znaleźć tę, której potrzebuje słuchacz. Niekoniecznie tę, która niesie ze sobą najwięcej informacji, lecz taką, jaką musi usłyszeć, by zrobić to, co powinien.”