Marcel Frątczak (autor książki "Zamglone")

Łodzianin z krwi i kości. Wychował się na Starym Widzewie, w chwili debiutu mieszkał na Bałutach i to na pewno nie jest jego ostatnie słowo, jeśli chodzi o to miasto. To właśnie Łódź – mroczna i jedyna w swoim rodzaju – stała się inspiracją do napisania kryminału.

W dzieciństwie fascynowały go podwórkowe sesje RPG, na których mógł z kolegami snuć opowieści. Kiedy dostał pierwszy komputer, zaczął pisać, przekuwając pasję do opowiadania w teksty. Lata później jeden z nich ukazał się w Kwartalniku Artystyczno-Literackim „Arterie”. Jest z pokolenia, które dorastało razem z Harrym Potterem, wyrósł więc na fantastyce. Na warsztatach literackich Rafał Gawin i Przemek Owczarek zarazili go miłością do klasyki i awangardy.

W kryminale czuje się na razie jak gość. Od początku jednak wiedział, że o bohaterach „Zamglonego” musi opowiedzieć za pomocą tego gatunku.

Studiował romanistykę i filmoznawstwo. Kiedy nie czyta, jeździ na deskorolce po Łodzi.

Fot. źródło: https://wydawnictwoniebieskie.pl/sklep/kryminal/zamglone-przedsprzedaz/

“Powiedział mi kiedyś, że człowiek jest twój w chwili, w której poznasz albo jego największe pragnienie, albo jego największą słabość. Marchewka albo kij. Nic prostszego.”

“– Cześć, Agatka. Tu Wiola Helman. – Hej, Wiolka. Jak tam życie? – Ciężki rok. Pochowałam dwa koty. Mąż dalej niestety żyje, ale już nad tym pracuję. A co u ciebie?”

“– Czasem mam wrażenie – powiedziała Agata – że po prostu bawimy się w związek, bawimy się w dom. Że odgrywamy role. – A nie na tym to polega? – Marcin wzruszył ramionami. – Całe życie. Odgrywa się role. Co w tym złego? Ty byś ciągle chciała, żeby coś się działo. Ale życie często jest nudne i kręci się wokół szarej codzienności. Pogódź się z tym dla własnego dobra. I dla własnego bezpieczeństwa.”

Marcel Frątczak

Książki

Cytaty

Komentarze