Cytaty Monika Sawicka

Dodaj cytat
Cisza. Głośniejsza od wszystkich dźwięków świata.
Jak żyć po stracie dziecka? Stracie? Przecież ono jest z nami wciąż i będzie zawsze.
Pamiętaj, że wszystkie schowane do zakopanej głęboko skrzyni lęki i kłamstwa kiedyś zaczną z niej wychodzić, wypełzać, przebijać wieko i wyślizgiwać się na powierzchnię śmierdzące i obrzydliwe, oplotą cię i uduszą. Zaczną cię zżerać kawałek po kawałku, wdzierać się do ust, oczu i serca.
Bez względu na to, w jakim wymiarze widzi twoje oko, musisz, po prostu musisz, bo jesteś Człowiekiem, a to zobowiązuje, dostrzec w ludziach ludzi. To jest jedyny słuszny wymiar.
Nie da się czegoś odzobaczyć i odpowiedzieć. To przeszłość. Ale możemy z tego wziąć coś dobrego, lekcję, która zaowocuje w przyszłości. Jeśli odrobimy to zadanie domowe, jest szansa, że następnym razem nie oblejemy egzaminu.
Bo jeśli ludziom na sobie zależy, to właśnie to robią; rozmawiają ze sobą. Nawet jeśli się pokłócą, to jest to jakaś forma komunikacji.
Jesteś moją cząstką w Niebie, dzieli nas tylko czas.
Są w życiu człowieka takie chwile, gdy ból jest tak wielki, że nie ma się, gdzie skryć... Ale wszystko musi być dobrze, bo bardzo cię kocham.
A czy ta miłość, po tych wszystkich wspólnych latach, będzie nam potrzebna? Czy tylko ona jest tym, co powoduje, że ludzie wciąż są ze sobą, starzeją się razem? A twoim zdaniem, co, poza miłością, spaja związek? Nie, co, tylko kto. Ludzie. Po prostu ludzie. Ty i ja. Wszystko, co w nas najlepsze. I nasza mądrość.
Zgaśniemy nagle jak płomień świecy, zdmuchnięty przez lekki i niespodziewany podmuch wiatru.
Czułam na policzku łzy. Każda z nich miała marzenia, które ktoś mi skradł. Każda chciała kiedyś wreszcie kogoś pokochać i usłyszeć: Kocham cię.
Smutek bywa potrzebny. Łatwiej jest rozwiązywać kłopoty, gdy istnieje świadomość prawdziwych potrzeb. Smutek uczy nas czasem najwięcej o nas samych.
Dzieciństwo odciska piętno na każdym z nas. Od niego zależy, jakim dorosłym będziemy. Dzieciństwo powinno być jak z bajki - kolorowe, pachnące, beztroskie, bezpieczne. Ale czy zawsze jest? Oczywiście, że nie.
Wspomnienia są jak albumy ze zdjęciami - możemy do nich wracać w dowolnym momencie naszego życia i sprawiać, że zaczynają żyć na nowo.
Idąc przez piekło, nie zatrzymuj się! Jeśli umiesz, jeśli możesz - wymarz coś sobie, wyśnij. Życie pokrętne jest, ale chciej żyć. I nie dla kogoś, dla siebie.
- Czy można cofnąć czas tak, aby ich uratować? Masz taką moc?
- Nikt nie ma takiej mocy, by pokonać czas. On rządzi się swoimi prawami i nikomu do tej pory, odkąd świat istnieje...
- ... ale ty go stworzyłaś...
- Tak mówią, ale wiesz, nie należy wierzyć plotkom. - Bożka uśmiechnęła się szelmowsko. - Więc odkąd świat istnieje, nikomu nie udało się cofnąć czasu ani posunąć go do przodu. Ja nie mam takiej mocy. Wszystko dzieje się w jakimś celu.
- Myślałam, że do piekła idzie się po śmierci. - Wreszcie coś z siebie wykrztusiłam. - Co oni tu robią?
- Widzisz, to kolejny stereotyp. Ludzie stworzyli piekło i niebo, żeby straszyć lub obiecywać. Często nie rozumiem, was, ludzi. Zbyt szybko przywołujecie moje imię, zbyt często wycieracie sobie mną usta. (...) Spytałaś, dlaczego ci ludzie tutaj są, choć nadal żyją. Otóż piekło istnieje, ale na ziemi. Tworzą sobie to piekło ludzie poprzez życie, jakie wiodą. Przemoc, alkohol, narkotyki, dopalacze, nienawiść, złość, zemsta, wojna, morderstwa, gwałty, handel ludźmi... to jest prawdziwe najprawdziwsze piekło.
Ucz się człowieku, ucz , bo życie to lekcja bez dzwonka na przerwę,szkoła ,w której zabrakło woźnych.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl