Natalia Sońska
Zostań fanem autorki:
× 6

Natalia Sońska

Autorka, 31 lat 205 czytelników
7.7 /10
483 oceny z 32 książek,
przez 198 kanapowiczów
Urodzona 27 czerwca 1993 roku w Polsce
Natalia Sońska – pełna życia, przepełniona dobrą energią i wciąż szukająca inspiracji młoda kobieta, dla której każdy dzień jest nowym odkryciem, a każda przygoda cennym doświadczeniem. Życie postrzega jako pasmo wzlotów i upadków, jednak jako realistka, trzeźwo patrzy na każdy z nich. Mimo że twardo stąpa po ziemi, lubi bujać w obłokach, marząc o niebieskich migdałach. Sukcesy przyjmuje z radością, nie dając się ponieść dumie, zaś porażki rozważa z pokorą, wyciągając z nich nauczkę na przyszłość.

Autorka powieści obyczajowych, dla której pisanie jest pasją i przyjemnością. W swoich książkach stara się przekazać, że życie potrafi zaskakiwać i to w dużej mierze od człowieka zależy, jak potoczą się jego losy. Wierzy w happy endy i z tą dewizą podąża również przez własne życie.

Książki

Tyle jeszcze przed nami
Tyle jeszcze przed nami
Natalia Sońska
7.5/10

Niebanalna historia, dzięki której możesz się rozmarzyć… Magdę zostawił chłopak. Niby mogła się tego spodziewać, w końcu wszystko do tego zmierzało, zaniedbanie relacji i rutyna robiły swoje, ale i ...

Znajdź swoje szczęście
Znajdź swoje szczęście
Natalia Sońska
10/10

Po rozwodzie Sara postanawia zmienić wszystko. Sprzedaje dom w Sopocie, by przenieść się do Zakopanego i wraz z kolejnym rokiem rozpocząć zupełnie nowe życie. Zabiera ze sobą tylko skrawek przeszłośc...

Cytaty

Tak to w życiu jest, że człowiek najwięcej nauczy się na błędach, bo tylko takie najmocniej zapadają w pamięć. Rzadko kiedy na dłużej pamięta się sukcesy, znacznie dłużej rozpamiętuje się porażki.
miłość to najpiękniejsze, co może się człowiekowi przydarzyć (...) bez kochania człowiek więdnie i gorzknieje
Doszła do wniosku, że może los w końcu, prędzej czy później, uśmiecha się do każdego. Zza najcięższych chmur również można dostrzec słońce, a nawet jeśli towarzyszy mu rzęsisty deszcz, zawsze pozostaje barwna, pocieszająca tęcza. Trzeba tylko chcieć ją zauważyć.
Czasem taka zwykła, prozaiczna miłość, która zrodziła się z wakacyjnej, niespodziewanej przygody, okazywała się czymś najpiękniejszym, co mogło się przydarzyć.

Komentarze