Jeremy Rifkin

Studiował w Wharton School na University of Pennsylvania uzyskując w 1967 roku tytuł licencjata w zakresie ekonomii. Następnie kontynuował studia w Szkole Prawa i Dyplomacji na Tufts University w Medford, specjalizując się w stosunkach międzynarodowych.
Zajmuje się przede wszystkim wpływem innowacji technologicznych i naukowych (w tym biotechnologii) na społeczeństwo, gospodarkę i środowisko. Jest założycielem i prezesem Foundation on Economic Trends (FOET).
Specjalizując się w sprawach ekonomii, zmian klimatycznych i bezpieczeństwa energetycznego, Rifkin był doradcąRomano Prodiego, kanclerz Niemiec Angelo Merkel, premiera Portugalii Jose Socratesa, premiera Słowenii Janeza Jansa. Był też doradcą rządu francuskiego w czasie, gdy Francja przewodniczyła pracom Unii Europejskiej (rok 2008. Doradza też Komisji Europejskiej,
parlamentowi Europejskiemui kilku głowom państw europejskich, w tym premierowi Hiszpanii Jose Luisowi Rodriguezowi Zapatero.
Niektóre jego książki stały się bestsellerami i wywołały gorące dyskusje. Publikując w roku 1977 Who Should Play God? Rifkin stał się jednym z pierwszych poważnych krytyków rodzącej się biotechnologii. Wydana w 1995 roku publikacja Koniec pracy zdaniem wielu miała swój istotny wkład do globalnej debaty nad przemieszczeniami związanymi z technologią, zmniejszaniem zatrudnienia w korporacjach i przyszłości zatrudnienia. Książka z 1998 roku The Biotech Century Harnessing the Gene and Remaking the World to krytyka nowej ery biznesu związanego z genetyką. Książka Europejskie marzenie stała się międzynarodowym bestselerem i zdobyła w roku 2005 w Niemczech nagrodę Corine International Book Prize za najlepszą książkę roku z dziedziny ekonomii.