Stefania Perzanowska

Stefania Perzanowska vel. Szwarcbart de domo Juraszek, ps. Żywna – polska lekarka, internistka, pediatra, działaczka społeczna. Sanitariuszka Armii Krajowej, więźniarka obozu koncentracyjnego na Majdanku. Założycielka szpitala obozowego.

Absolwentka Szkoły Komercyjnej Żeńskiej im. Anieli Wareckiej oraz Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Wolontariuszka w Instytucie Higieny Dziecięcej, Szpitalu Wolskim[5] oraz Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Członkini Związku Walki Zbrojnej, Polskiej Organizacji Wojskowej i Ochotniczej Legii Kobiet. Służyła w 2. Dywizji Piechoty Legionów. Uczestniczka walk o Warszawę w 1939 roku, brała także udział w bitwach o Łuków i Lwów. Dowódca Sanitarnego Batalionu Kobiecego, pełniła obowiązki lekarza batalionu i dowództwa taborów w randze podporucznika. W następnych latach uczestniczyła w akcjach polskiego ruchu oporu, za co pod koniec 1942 roku została aresztowana i w 1943 przetransportowana do obozu koncentracyjnego w Majdanku koło Lublina, gdzie zorganizowała szpital dla kobiet (tzw. rewir).

Autorka książki zatytułowanej "Gdy myśli do Majdanka wracają".