/fea03989682268fbb2a097140b6ea030/n/wladyslaw-ludwik-anczyc)
Polski poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy.
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Jego pradziad Jan von Anschütz pełnił urząd chorążego wojsk saskich. Był synem aktorów – Zygmunta Anczyca i Barbary Anczycowej z Hrehorowiczów. Ojciec występował na scenach teatrów w Wilnie, Grodnie, Warszawie i Krakowie; w latach 1838–1839 był także dyrektorem teatru krakowskiego. Matka zaś była aktorką teatru wileńskiego, a po opuszczeniu sceny działaczką dobroczynną.
Uczęszczał do szkoły średniej w Krakowie. W tym mieście w roku 1847 ukończył z tytułem magistra farmację na Uniwersytecie Jagiellońskim. Brał udział w powstaniu krakowskim w 1846, za co w latach 1846–1847 więziony był przez władze austriackie. W 1849 był adiunktem Katedry Chemii i Farmacji. Debiutował w redagowanym przez siebie piśmie satyrycznym „Dodatek do Świstka” w 1848.
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Jego pradziad Jan von Anschütz pełnił urząd chorążego wojsk saskich. Był synem aktorów – Zygmunta Anczyca i Barbary Anczycowej z Hrehorowiczów. Ojciec występował na scenach teatrów w Wilnie, Grodnie, Warszawie i Krakowie; w latach 1838–1839 był także dyrektorem teatru krakowskiego. Matka zaś była aktorką teatru wileńskiego, a po opuszczeniu sceny działaczką dobroczynną.
Uczęszczał do szkoły średniej w Krakowie. W tym mieście w roku 1847 ukończył z tytułem magistra farmację na Uniwersytecie Jagiellońskim. Brał udział w powstaniu krakowskim w 1846, za co w latach 1846–1847 więziony był przez władze austriackie. W 1849 był adiunktem Katedry Chemii i Farmacji. Debiutował w redagowanym przez siebie piśmie satyrycznym „Dodatek do Świstka” w 1848.
W roku w Warszawie 1863 założył, a następnie przez rok redagował pismo „Wędrowiec”. Tam też w tym czasie redagował tajne pisma powstańcze „Kosynier” i „Partyzant”.
Od 1861 często bywał w Zakopanem i Tatrach jako turysta. Swoimi artykułami przyczyniał się do popularyzacji Tatr w społeczeństwie. Z drugiej strony, już w 1874 utyskiwał w swoim artykule w „Tygodniku Ilustrowanym” na spowodowaną nadmiarem przybywających do Zakopanego turystów (zwłaszcza tych z Warszawy) drożyznę i trudności w zakwaterowaniu.
Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868.
W roku 1868 powrócił do Krakowa Prowadził tam ożywioną działalność literacką i oświatową, uczestnicząc w wydawnictwach Czytelni Ludowej, Towarzystwa Oświaty Ludowej i in. W 1875 został właścicielem drukarni, działającej do czasów powojennych, którą przekształcił w ceniony zakład.
/aa4cc3b9-f966-4fa9-b9a8-11c1ddc957bc/n/przypadki-robinsona-crusoe)
/b73b732e-e816-4578-9dfc-fd9057ca54e2/n/ksiezniczka-glogu)
/o-1285033/n/slowik-kopciuszek-i-inne-najpiekniejsze-bajki)
/91c2b922013ee64161e6d788ce04cb8f/n/basnie-i-legendy-polskie)
/ad37db9db5e45287fb062137c033928d/n/tatry-w-poezji-i-sztuce-polskiej)
/5d2b0304-e097-4c4d-b117-5c51d3d69a59/n/woda-zywa-basnie-pisarzy-polskich)
/db95992689105f339d80feaf134ecc43/n/przygody-prawdziwe-zeglarzy-i-podroznikow-wsrod-dzikich-ludow-kuli-ziemskiej)
/o-179823/n/trzech-moskali)
/o-179824/n/tyrteusz)
/o-179820/n/uczta-wyzwolenca)
/o-179821/n/wiersz-do-krola-pruskiego)
