Córka przemysłowca, Czesława Kierszysa i Stefanii z d. Hempel. Ukończyła Gimnazjum sióstr Nazaretanek w Warszawie, a następnie studiowała w Wyższej Szkole Dziennikarskiej. W czasie okupacji niemieckiej pracowała jako urzędniczka. Po powstaniu warszawskim wywieziona na roboty przymusowe do fabryki amunicji w Turyngii. Po wojnie przebywała w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Stuttgarcie i Wittenberdze, pracowała przy szpitalu w obozie dla dipisów. W tym czasie rozpoczęła pisać wiersze i opowiadania. Debiutowała w 1946 nowelą Pionek, opublikowaną w tygodniku „Promień”. W 1947 wróciła do Warszawy. Pracowała m.in. w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W latach 1948-1949 pisała felietony w piśmie „Moda i Życie Praktyczne”.