Matki, żony, czarownice recenzja

Któż z nas nie chciałby poznać fascynującej historii swojej rodziny, historii pięknej i romantycznej?Któż nie chciałby, żeby jego korzenie były powiązane z kimś sławnym,
z kimś takim jak Cyprian Kamil Norwid?
Bohaterka powieści Joanny Miszczuk właśnie ma okazję poznać swoją historię, która okazuje się być właśnie taka- romantyczna i tajemnicza. Ma okazję również zrozumieć postępowanie kobiet ze swojej rodziny.
Razem z tajemniczym spadkiem otrzymuje pamiętnik swojej praprababki. Z niego dowiaduje się jakie były losy pierścienia, który w jej rodzinie był przekazywany z rąk matki do rąk córki , z pokolenia na pokolenie. Zaczyna rozumieć skąd jej babka i matka czerpały tyle siły by zmagać się z przeciwnościami losu. Dzięki zapiskom praprababki Laverny rozumie też bardziej samą siebie.
W jej rodzinie od pokoleń na świat przychodzą tylko dziewczynki. Dziewczynki , które dorastając stają się silnymi, samodzielnymi kobietami.Czy taka też jest i ona-Asia? A jej córka, czy i ona odziedziczy po swoich przodkiniach niezwykły dar?
"Matki, żony, czarownice" to powieść, która bez wątpienia wciąga i wywołuje silne emocje. Jest w niej zarówno magia jak i tajemnica. Miłosne perypetie bohaterek śledzi się z wypiekami na twarzy.
Jest to książka o kobietach i raczej dla kobiet. Nie trzeba być jednak ani matką ani żoną, wystarczy być tylko ociupinkę czarownicą i będzie się przez nią oczarowaną.