Człowiek jest istotą społeczną, ale nie jesteśmy wilkami, które rosną w siłę, tworząc watahy. W samotności nabywamy moc, która pcha nas ku wschodowi następnego dnia, na bok odsuwając to, co nas niszczyło. Tych, który nas niszczyli.
Został dodany przez: @karolak.iwona1@karolak.iwona1
Pochodzi z książki:
Uśmiech przeznaczenia. Tom 1 i 2
Uśmiech przeznaczenia. Tom 1 i 2
Klaudia Max
8.3/10

"Zaczęłam ponownie wierzyć w przeznaczenie, ale nie potrafiłam zmusić serca do zaufania miłości, o której tak wiele pisałam. Miłość istnieje tylko w książkach, a ja nie jestem bohaterką romantycznej ...

Komentarze