Lu­dzie są jak ro­baki w wiel­kim słoju, ro­bak nie opi­sze wszech­świa­ta, nie zro­zu­mie. Są ro­baki, które pod­peł­zły bli­żej wiecz­ka, bli­żej szkla­nej ścian­ki, one wi­dzą wię­cej. Wi­dzą, że jest coś poza sło­ikiem. Ale nie zna­czy to wcale, że są wszech­wie­dzące.
Został dodany przez: @mewaczyta@mewaczyta
Pochodzi z książki:
W korzeniach wierzb
W korzeniach wierzb
Agnieszka Kuchmister
8.5/10

Powiadają, że w korzeniach wierzb ukryty jest skarb, a strzeże go sam diabeł. Tyle że ten diabeł miewa czasem ludzką twarz… Historia rodziny, która po II wojnie światowej ruszyła z tobołami na zachó...

Komentarze