Mnie zastanawia tajemnica zła. Sądzę, że to najgłębsza ze wszystkich takjemnic, która odradza się w każdym człowieku codziennie i codziennie. Chyba najbardziej powtarzalna rzecz na świecie. Niezmienna i nie ulegająca ewolucji. A przecież nic nie stoi w miejscu, a ku czemuś się skłania. I otóż ten skłon, spad, wydaje mi sie stale ku gorszemu niż było.
Pochodzi z książki:
Nie trzeba głośno mówić
4 wydania
Nie trzeba głośno mówić
Józef Mackiewicz
9.8/10
Cykl: Józef Mackiewicz: Dzieła, tom 8

„Powieść niniejsza jest, chronologicznie, dalszym ciągiem Drogi donikąd. To znaczy, przedłużeniem jej w czasie, ale tylko częściowo w tym samym terenie. ... Akcja powieści toczy się na tle zdarzeń his...

Komentarze