Twarz, którą widziała we śnie, była moją twarzą, głos, który słyszała, należał do mnie. Ale miłości, o której śniła - którą wspominała - nigdy z nią nie dzieliłem. Usiłowałem uciec z jej snu, chociażby po to, żeby odnaleźć swój; jeżeli miałem być podglądaczem, to równie dobrze mogłem nurzać się w plątaninie sfabrykowanych wspomnień, które udawały moje sny.
Został dodany przez: @Adam84@Adam84
Pochodzi z książki:
Upadek Hyperiona
4 wydania
Upadek Hyperiona
Dan Simmons
8.3/10
Cykle: Pieśni Hyperiona, tom 2, Hyperion, tom 2
Seria: Artefakty

Tajemnicze Grobowce Czasu otwierają się. W rękach Dzierzby, który się z nich wynurzył, może spoczywać los całego rodzaju ludzkiego. Wygnańcy przypuścili szturm na Hegemonię Człowieka. Stworzone przez ...

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl