Współpraca z wydawnictwami

AmeliaGrey, ja też mam problem z tym, żeby znajomym pokazywać :)

AmeliaGrey ja również mało komu pokazuję swoje pracę( jak powiedziałaś poza bogosferą) . O moim zainteresowaniu wiedzą tylko trzy koleżanki, które lubią czytać. Reszta u mnie w szkole po prostu śmieje się z tych co czytają. Głupio.

Patixa98 - nie tylko w Twojej szkole śmieją się z czytających. ;] Pełno jest osób, które robią sobie z tego pośmiewisko, choć nie wiem, co w tym takiego śmiesznego jest. Tak czy inaczej, ja na przykład piszę artykuły do gazetki, w której umieszczam swoje recenzje. Poza tym znajomym pokazuję opowiadania, ale na wyższą skalę tez się tym nie chwalę. Oczywiście trzeba wiedzieć, komu co pokazać, bo nie zawsze jest to dobrym pomysłem i można spotkać się z potencjalnym czytelnikiem, chcący ukraść nasze dzieło. Przerabiałam już to... Hm.

Ja powiedziałam jednej koleżance, że piszę bloga i teraz prawie wszyscy wiedzą XD. No, ale nie powiem.. Jakoś specjalnie nie jestem z tego powodu obrażana, czy dyskryminowana. Wręcz przeciwnie, szanują mnie za to, że mam pasję i robię to, co kocham :)

Ja nie mówię za bardzo, że mam bloga, bo zaraz słyszę "a ile na nim zarabiasz?"

O moim blogu wiedzą tylko rodzice i jedna przyjaciółka. Wiem, że nikomu nie wypaple, a sama z chęcią czyta te moje wypociny. Zauważyłam, że teraz coraz więcej osób czyta. Zdarzają się też tacy, którzy nie czytają, ale jakoś specjalnie się nie wyśmiewają. Gdyby nawet próbowali, to ja ich ignoruję.:)

hahaha. U mnie każdy znajomy, które mojego bloga odwiedzi od razu wchodzi na zakładkę 'współpraca' i mówi: "WOW! I ty te książki dostajesz za darmo ?! ALe, fajnie! Też bym tak chciała!"
A, najgorsze jest to, że takim ludziom się nie przetłumaczy, że ta ksiązka nie jest za darmo, tylko za recenzje..

U mnie w zasadzie takiej zakładki nie ma, bo na razie to i ze współpracami nie za bardzo. Jak zakładałam bloga, to nawet nie wiedziałam, że coś takiego jest :) hehe

Ja w sumie też :) Dopiero później rozkminiłam, czemu niektórzy pod recką umieszczają logo wydawnictwa ^^
@AmeliaGrey
A< przy okazji.. Gratuluję wygranej na stronie Dreams'ów :3 Tym razem nam obu dopisało szczęście :) Ja już zaczęłam czytać "Tam gdzie śpiewają drzewa" i jak na razie rewelacja :)

I ja się dołączę do osób, które podczas zakładania bloga nie miały pojęcia o istnieniu czegoś takiego jak współpraca ;)

Też mnie to zastanawiało na początku, a później było hello!, przebudzenie:)
Również gratuluję!
Ja muszę jeszcze szybciutko skończyć "Mechanicznego księcia", bo termin oddania do biblioteki się zbliża i też się zabieram za czytanie - nie mogę się doczekać:)

o, to widzę, że nie tylko ja mam problem z pokazywaniem swoich recenzji innym. Przez kilka pierwszych miesięcy nikt z mojego otoczenia nie wiedział o istnieniu mojego bloga, ale z czasem się przełamałam i pokazałam chłopakowi oraz siostrze. Ale oni tam nawet nie zaglądają, więc nadal jest to tylko w internecie. Szkolne czasy już za mną, ale skoro nie pokazuję swoich prac znajomym, ani nawet rodzicom, to nauczycielom tym bardziej bym się nie chwaliła :P

Moja mama nie może się doczekać kiedy w końcu jakieś wydawnictwo podejmie ze mną współpracę :) Co dzień pyta : No i kiedy te książki dostaniesz ? ;D

O moim blogu wie większość moich znajomych i o dziwo wszyscy odebrali go pozytywnie. Bardzo często proszą mnie o pożyczenie którejś z książek, bo "spodobała mi się Twoja recenzja". Powiem, że jest to bardzo miłe - mieć świadomość, że ktoś czyta to, co piszesz i przede wszystkim Twoja opinia zachęca go do zapoznania się z jakąś książką.
Zachęcona przez jedną z koleżanek pokazałam bloga swojej polonistce. Powiedziała, że podniesie mi ocenę na koniec roku i spytała, czy będzie mogła wykorzystać parę prac w gazetce szkolnej. Myślę więc, że warto jest "wyjść z ukrycia" :)

Kumple mojego chłopaka dowiedzieli się, że prowadzę bloga, nie ukrywałam tego, ale też nie chwaliłam się tym faktem, i jeden z nich skomentował, że za bardzo obnoszę się ze swoją pasją... Niby nic, ale zrobiło mi się przykro...

@versatile - wiesz, może gdybym miała bloga w czasach liceum, to bym się z czasem zdecydowała i poprosiła o ocenę moich prac. A Tobie zazdroszczę świetnej nauczycielki! Nie dość, że ocena wyżej to jeszcze recenzje w szkolnej gazetce :)

@MarKo - hmm, nie dziwie Ci się.. też by mi się pewnie przykro zrobiło, zresztą ja wszystko bardzo biorę do siebie. Ale podejrzewam, że gdybym ja powiedziała o blogu niektórym (tym, którzy w głowie mają tylko gdzie i z kim się napić) moim znajomym, to reakcja byłaby zbliżona.. Mogę Ci tylko powiedzieć, żebyś robiła swoje, bo świetnie Ci to wychodzi, a przecież nikt na siłę nie musi do Ciebie zaglądać, jeśli razi kogoś "obnoszenie się" :)

@MarKo - obnosisz się z pasją, bo prowadzisz bloga? Wow, to dopiero jest myślenie.

Ja tam się kryję. Co prawda rodzina i chłopak wiedzą, lecz nie palę się, aby powiedzieć o tym znajomym. Wiem, że oni mają inne zainteresowania, a czytanie odbierają jako przejaw kujoństwa. Tak naprawdę to nie zależy mi na tym, aby wiedzieli. To jest mój świat i tyle. :)
A co do polskiego, nigdy nie byłam dobra z tego przedmiotu. Wypracowania są naprawdę tragiczne, nigdy nie wpasuję się w klucz, a nawet gdy go znam, otrzymuję mało punktów(to dopiero zabawne).

A ja się nie kryję, ani z blogami, a ni z kanałem na YT ;) nie ma sensu. Skoro coś robimy, to powinno być to wg mnie dojrzałe i przemyślane, a nie skrywane po kątach ;) To oczywiście tylko moje zdanie;) PS. oczywiście nie chodzę i nie przedstawiam się nowym znajomym "Hej, jestem Agata, mam dwa blogi i kanał na YT" :P ale tajemnicą to nie jest ;)

Ja też się nie kryję. Wręcz przeciwnie. :)

Może kiedyś i ja się przełamię :)

Ja w czasach gimnazjum miałam nieprzyjemności kiedy kilka nieporządanych osób dowiedziało się o moim blogu, dlatego potem zaczęłam się kryć.. Teraz mało znajomych wie o tym, że prowadzę takiego bloga, chociaż spotykam się dość często z pretensją "czemu wcześniej nie widziałam Twojego bloga?" ;) Więc chyba po prostu trzeba wiedzieć z kim podzielić się takową informacją. :)

Natasha92 dobrze powiedziałaś. "Trzeba wiedzieć z kim podzielić się takową informacją" :) Moje koleżanki w temacie książek, recenzji, ogólnie blogów są ciemne ;D Kiedy o tym rozmawiam ze swoimi przyjaciółkami, (które również prowadzą blogi) stoją i nie wiedzą o co chodzi ;D Po co więc mam się im chwalić moim blogiem ?

W moim przypadku nie chodzi o krycie się i chowanie po kątach, a po prostu nie rozgłaszanie wszystkim znajomym i nie publikuję na swoim prywatnym fb nic co dotyczny bloga :) I nie uważam, aby z tego powodu było to mniej dojrzałe lub nieprzemyślane...

Moje koleżanki, te najbliższe, wiedzą, że mam bloga, gdzie piszę o książkach. Wiedzą też inne osoby, ale chyba nigdy nie spotkałam się z jakimiś negatywnymi komentarzami. Po prostu jeżeli kogoś to nie interesuje i tyle, koniec kropka.
Ja zastanawiam się nad pokazaniem paru moich lepszych recenzji poloniście. To mądry facet, więc raczej mnie nie skrytykuje w mało kulturalny sposób i mnie nie oleje. Na polskim uczy nas myślenia przy analizowaniu i interpretowaniu tekstu. Nigdy nie mówi, że źle, tylko zawsze powtarza "Dobrze, ale mało. Szukamy dalej.".

A co do współpracy - też odkryłam, ze istnieje coś takiego już po założeniu bloga ;)

@Natasha92 reakcja mojej przyjaciółki była taka sama: "Czemu nic nie mówiłaś?".

Też jakoś nie rozgłaszam specjalnie tego, że piszę bloga. Nie robię też z tego jakiejś wielkiej tajemnicy, ale raczej w świecie, gdzie ludzkimi pasjami jest np. taniec czy aktorstwo pisanie i czytanie jakoś ginie we mgle.:(

@AmeliaGrey - nie tylko czytanie i pisanie... Jeżdżę konno, a wiele osób uważa, że to prościutkie - siadasz i jedziesz, nawet się nie męczysz. Nie rozumieją ani ryzyka, ani adrenaliny, ani wielkiej pasji. A co dopiero, żeby doceniali czytanie. :/

O moim blogu znajomi "coś tam" wiedzą, ale raczej nie odwiedzają. Mój chłopak często zagląda. ;) Myślę, że nie ma co na siłę pokazywać bloga osobom, których i tak to nie obchodzi. A znajomi, którzy wyśmieją, chyba zbyt dobrymi znajomymi nie są.

@misha zawsze chciałam umiem jeździć konno, ale jakoś nigdy mi się nie udało zacząć uczyć. Zazdroszczę:)

Też tak uważam. Można powiedzieć bliskim znajomym, ale wśród tych dalszych, którzy i tak by nie zrozumieli i tak nie ma po co, bo przejdzie to bez echa.

@misha ja tez zazdroszcze, chcialabym sie nauczyc jezdzic konno!:)

U mnie to nawet "nieznajomi" się dowiedzieli i się zaczęły niemiłe docinki i wgl. Ale to bym bardziej pamiętnikowy blog. Taki z przemyśleniami etc. I to były czasy gimnazjalne, teraz myślę, że moi rówieśnicy są bardziej poważni i rzadkością już są takie przykre i krzywdzące słowa.

Największą miałam obawę przed pokazaniem bloga pewnej osobie z mojej pracy, ogólnie dla mnie bardzo ważnej. Ale bałam się bardzo! Przez przypadek się wypaplałam i usłyszałam"A czemu to przede mną ukrywałaś? Czemu ja o niczym nie wiem? Ty mów mi o takich rzeczach!":) a ostatnio się ta osoba żartowała, tak z sympatią oczywiście, że mam 5 wejść na blogu :P i w tym jedną jego :P