9 ognisk

Nie uwierzycie, ale dwa miesiące czasu mi zajęło, abym się za nią zabrała. Nie chodzi o to, że nie chciałam jej czytać. Wręcz przeciwnie, niesamowicie intrygowała mnie książka, która z przodu i z tyłu miała swój początek. Tylko nie chodzi mi o to, że ten sam tekst, tylko fakt, iż obrócona do tyłu do góry nogami zawierała do połowy książki swoją dalszą historię. A może lepiej podkreślę, fizykę...

Śmiało przyznaję, że nigdy wcześniej się z czymś takim nie spotkałam. Ona zamiast z rozdziałów, składa się z nocy podczas których dochodziło do bardzo ważnych rozmów o świecie i nas samych. Dla mnie głównym tematem przewodnim była teoria na temat gdybania. Autor opisuje swoje spostrzeżenia w bardzo nienaturalny sposób. Przyrównuje rzeczy proste do świata, przyrody, a nawet wszechświata. Wysuwa swoje teorie spiskowe niemal przekonując nas do swoich spostrzeżeń. Bywa, że przedstawia nam pewną teorię, pokazuje jak ją rozumiemy i jak można ją rozumieć. To tak jakbym zobaczyła trzy oblicza jajka. Jajko jako jajko, jajko jako życie i jajko jako produkt spożywczy.

,,To, co widzisz, nie jest światłem. Tylko jego odbiciem w twoim mózgu. Odbiciem ograniczonym zakresem twojej wiedzy i pojemnością zmysłów. Czyli widzisz niewiele lub-w sensie fizycznym- prawie nic".

Na każdej lewej stronie znajdziecie cytat, wiersz, lub obraz, który został przedstawiony przez kogoś innego, a następnie na prawej stronie jego wytłumaczenie. Niekiedy tak pokrętne, że czytałam je dwa ra...