999. Nadzwyczajne dziewczyny z pierwszego transportu kobiecego do Auschwitz

Heather Dune Macadam 999 Nadzwyczajne dziewczyny z pierwszego transportu kobiecego do Auschwitz,

"Nie powinniśmy nigdy mówić, że wszyscy są tacy sami. Nie, myślę, że zawsze są jakieś wyjątki. W każdej niedoli zdarzają się lepsze chwile. Muszą być. Z każdego piekła ktoś musi powrócić." Takim cytatem, słowami więźniarki o numerze 1741 Marthy Mangel zaczyna się jeden z rozdziałów książki, historii prawie tysiąca młodych słowackich dziewcząt Żydówek, które wywiezione zostały do Auschwitz w marcu 1942 roku.

Uzupełniona o liczne zdjęcia, listy i dokumenty książka, przywraca pamięć o tych młodych, często tylko kilkunastoletnich dziewczętach, będących przedmiotem niewiarygodnej transakcji przeprowadzonej pomiędzy rządem słowackim a nazistowskimi Niemcami, wywiezionych w pierwszym, a następnie w wielu kolejnych transportach do Auschwitz. Przekonanych, że jadą do pracy w fabryce, czasem wręcz podekscytowanych możliwością wyrwania się z domu, a tak naprawdę stanowiących pierwszą w obozie kobiecą siłę roboczą.

Chociaż główną swoją bohaterką czyni autorka Edith Friedman (numer 1790), z którą miała okazję spotkać się i wielokrotnie rozmawiać, oraz jej siostrę Leę, w rzeczywistości głos oddaje wielu innym więźniarkom, których personalia oraz obozowe doświadczenia udało się ustalić i odtworzyć. To powoduje, że otrzymujemy przejmującą wielogłosowość przeżyć i odczuć, widzimy przeróżne postawy i zachowania, w końcu dowiadujemy się, w jaki sposób więźniarki radzi...

Historia drugiej wojny światowej to tak naprawdę niekończąca się historia.. Choć nie są to jakoś specjalnie odległe czasy, to wiele rzeczy pozostaje tajemnicą, pamięć po wielu osobach została zapomniana, a wielu osób nie odnaleziono po dziś dzień bądź nikt nie zna ich tożsamości.

Od pewnego czasu uwielbiam czytać książki, które nawiązują do tego okresu. Dlaczego? Sama nie wiem, w końcu nie ma w nich nic cudownego jedynie ból, wspomnienia, wojna, brak nadziei.. Jednak mimo to ciągnie mnie do tego typu literatury, ponieważ mam wrażenie, że dzięki temu pamięć o wszystkich którzy walczyli o naszą niepodległość nie zaginie.

"999. Nadzwyczajne dziewczyny z pierwszego transportu Auschwitz" to historia niezwykła, wstrząsająca, nie dająca zapomnieć. Polecam zaczytać się w tej historii by móc zatrzymać się, zapomnieć o swoich problemach i pomyśleć o trudnym życiu osób, które walczyły o swoje życie w Auschwitz. Z historii doskonale pamiętamy, że zginęło tam wiele osób w tym kobiet i dzieci. Ta książka to niezwykły hołd ze strony autorki, która oddaje go wszystkim niezależnie od pochodzenia, wieku czy płci.
Takich książek potrzeba więcej i potrzeba więcej osób, które w końcu zaczną interesować się historią.
Zdecydowanie polecam.

Przychodzę do Was z książką wyjątkowo trudną, ale bardzo ważną.
25 marca 1942 roku 999 niezamężnych dziewcząt wsiadło do pociągu.
Założyły co miały najlepszego i pomachały na pożegnanie. Były pełnymi radości słowackimi Żydówkami myślącymi, że jadą do pracy w fabryce.
Pociąg zabrał je jednak do obozu w Auschwitz.
W historii zostały pominięte, bo nie stały za ruchem oporu, walką o kraj. One były tylko młodymi kobietami skazanymi na poniżanie, katowanie i pracę nad ludzką siłę w głodzie i zimnie.
Historia opisana w książce jest przerażająca, tragiczna, a łzy same płyną do oczu. Stracić życie można było w każdym momencie i za nic. Za zły humor SS-mana.
Niewiem skąd brały tyle siły, woli do życia.
Nie będzie to lektura dla każdego. Jest ona brutalna, tamtejsza rzeczywistość opisana bez umniejszania okrucieństwa. Heroizm tych kobiet, ale i innych więźniów Auschwitz, az ściskała w sercu. Nie da się tego przeczytać ot tak,bez emocji. Myślę, że lepiej podzielić sobie książkę, aby przespać się z tym co autorka nam opisuje.
Książek o tematyce obozowej przerobiłam już stosy, ale ta wbiła mnie w fotel. Chociaż zabrzmi to dziwnie mam wrażenie, że przestawałam oddychać czytając niektóre sytuacje.
Prace autorki na temat Holokaustu zyskały uznanie min Muzeum Auschwitz - Birkenau. Uważam tą książkę za bardzo rzetelną publikację, godną polecenia. Brawa dla autorki, która wnikliwie przedstawiła historię tych kobiet. Opisała je z należytym im szacunkiem.