A las pamięta

,,Czemu ,,Wiszu", nie potrafisz rozpoznać intencji mych maślanych oczu, które obserwują każdy twój ruch...? Albo tych zaszklonych, gdy wracasz z akcji cały i zdrów? Patrzysz, lecz nie w sposób, jaki bym chciała. Widzisz przyjaciółkę, nie kobietę..."

Opowieść jest napisana w bardzo przejmujący sposób i dotyczy lat czterdziestych. Pomimo tego, styl w jakim została skomponowana przypomina odrobinę język obecny. Poznamy przepiękne opisy przyrody i innych rzeczy, które pokazane zostały z czułością i dobrocią, jeśli chodzi o rodzinę głównej postaci, a zmieniają się w gorycz w momentach, kiedy na karty książki wchodzi młoda Niemka, która wraz z delegacją swojego męża, nakazuje właścicielce przytulnego dworku natychmiast go opuścić. To są czasy wojenne i niektóre osoby z książki wiedzą jak należy się zachować przy wrogach, ale są i takie, które długim językiem same sobie szkodzą. Po tym jak rodzina Julianny Tyszkiewicz natychmiast musi opuścić swój dom, ona sama dostaje propozycję bycia damą do towarzystwa nowej właścicielki. Rodzina naszej postaci jest temu przeciwna, jednak nie pojmują jaki ona sama ma plan. Postanowiła, że zrobi co może, by jak najwięcej dowiedzieć się od niej w jaki sposób mogłaby pomóc polskim partyzantom. To, co udaje jej się dowiadywać przekazuje swojemu przyjacielowi w którym od dawna się podkochuje. Wierzy, że nadejdzie dzień w którym wszystko wróci do normy i odzyskają to, co utracili. A w międzyczasie, nawet i miłość:-)
Cudowna opowieść, ...

„A las pamięta” to powieść, której akcja osadzona jest w latach 40 ubiegłego wieku. Autorka zabiera nas na ziemię świętokrzyską, do urokliwego dworku Julianny Tyszkiewcz i jej rodziny. Z dnia na dzień jej piękny dom zostaje przejęty przez Niemców. Wprowadza się do niego młoda Niemka, a nasza bohaterka zostaje kimś na wzór damy. Julianna chociaż nie chętnie zostaje służącą Ines. Liczy na to, że zdobędzie jej zaufanie i wyciągnie od niej ważne informacje by pomóc polskim partyzantom.

Opowieść o dwóch młodych kobietach wciąga od pierwszych stron. Z czasem osła Niemka zwierza się Juliannie. Kobiety zaprzyjaźniają się. Jak wiemy z historii, tamte czasy nie były łatwe. I autorce udało się to przekazać. Okoliczne lasy wiele widziały złego, ale również pamiętają te dobre chwilę.

Bardzo polubiłam Julianne, Ines i Wincenta. Ta trójka bohaterów dostarczyła mi wielu emocji. Były momenty kiedy czułam złość, ale były również momenty szczęśliwe i wzruszające.

Pani Magdalena Wojtkiewicz wspaniale oddała klimat opisywanego miejsca. Niemal czułam, że znajduje się przed dworkiem i podziwiam jego wygląd. Ale to nie powieść o pięknym budynku, a o trudnych czasach. I nastroje panujące pomiędzy mieszkańcami małej miejscowości również zostały tutaj wspaniale oddane. Ich gorycz po tym jak Niemcy wkroczyli do ich życia zabierając wszystko, jak również przyjaźń i chęć wzajemnej pomocy.

Książka inspirowana jest życiem p...

Recenzja
Tytuł: "A las pamięta"
Autor: Magdalena Wojtkiewicz
Ocena: 8/10 ⭐️
Gatunek: Literatura obyczajowa

Niemcy wysiedlają Julianne z jej domu rodzinnego, lecz nowa właścicielka postanawia zatrzymać ją jako damę do towarzystwa i służącą. Przez szantaż dziewczyna musi zamieszkać w swoim dawnym domu, ale wypatruje w tym szansy na pozyskiwanie informacji dla polskich partyzantów. Tylko czy ktoś nie przejrzy jej zabiegów? Co jeśli nagle zaprzyjaźni się z Ines? Co się stanie z partyzantami ukrywającymi się w lesie?

Czytałam, czytałam i nie mogłam przestać. Historia Julianny, Wincentego i "Miśków" spodobała mi się od pierwszych stron. Każdy z bohaterów był inny i interesujący. Fabuła ciekawa i trzymająca w napięciu. Autorka ma przyjemny dla oka styl pisania i nim się spostrzegłam dotarłam do końcowych rozdziałów. Jedynym minusem było to, że akcja zdecydowanie dzieje się za szybko, przez co zakończenie jest jakby ekspresowe. Mam wrażenie, że kilka dodatkowych rozdziałów bardziej rozwinęło by książkę i fabułę. Niemniej jednak historia bardzo mi się spodobała i koniecznie sięgnę po inne dzieła autorki.

(...) na tym świecie, wbrew naukom głoszonym przez chrześcijaństwo, jest mnóstwo nienawiści. Ufam, że miłość zdoła ją przezwyciężyć. Jeśli mamy przetrwać, musi tego dokonać.
Wrócę. To słowo było obietnicą i modlitwą.

Wojna zastała Juliannę Tyszkiewicz w rodzinnym dworku w Mikułowicach.
To właśnie tam mają się osiedlić dowódca posterunku Geatapo w Opatowie - Bruno von Shultz wraz ze śliczną , mlodziutką żoną- Ines.
Młoda lokatorka pięknej posiadłości patrzyła bezradnie jak wrogowie palą najcenniejsze pamiątki rodzinne, a na domiar złego rodzicielka Julianki , niegdyś słynna śpiewaczka operowa odwraca się od niej i przenosi się do stolicy, mimo trwającej okupacji..
Ku swemu przerażeniu i zaskoczeniu pani von Schultz pragnie zatrzymać Tyszkiewiczównę na miejscu jako damę do towarzystwa.
Dla Polki jest to jednak szansa, by zrobić coś dla Ojczyzny - działając w szeregach Miśków- oddziału partyzanckiego wraz z ukochanym Wincentym i paczką przyjaciół nastolatka decyduje się zbliżyć do rówieśniczki i pozyskiwać cenne dla towarzyszy broni informacje.
Nieoczekiwanie dla siebie Marcysia nawiązuje więź z tą, której powinna nienawidzić z całego serca.
W miarę upływu czasu mlodziutka Niemka stopniowo otwiera się przed Julianną , dzieląc się z nią swoją wyjątkowo trudną historię i opisując relacje z mężem.
Również panna Tyszkiewicz poznaje smak prawdziwego uczucia.
"Wisz" zajmuje bowiem jej wszystkie myśli..
I to wszystko oczywiście w ...

„A las pamięta” to opowieść o młodych ludziach, których codziennością było życie w okupowanej Polsce. Wśród nich jest Julianna, dziedziczka pięknego dworku, z którego razem z matka zostanie wyrzucona, bo ma zamieszkać w nim Niemka, wspólnie ze swoim mężem. 19 letnia główna bohaterka będzie damą do towarzystwa nowej właścicielki posiadłości. Między rówieśniczkami zrodzi się cienka nić porozumienia. Ale czy młoda Polka zaufa wrogowi?

„A las pamięta” czyta się szybko. To wielowymiarowa opowieść o miłości w czasach bardzo ciężkich. Książka porusza czytelnika niezwykle głęboko. Jak żyć w momencie, w którym giną przyjaciele, ludzie, których znało się od dziecka. Jak oddychać, gdy świadomość nadciągającego zła nieustannie powoduje ciarki na karku. Jak funkcjonować, gdy miłość twojego życia walczy z tymi u których mieszkasz.

Na palcach jednej ręki policzę ile książek bazujących na okresie wojennym przeczytałam. Nie powiem wam, czy ta książka dobrze oddaje realia tamtych czasów, choć autorka oparła ją na autentycznych postaciach i sama w posłowiu wspomina, że jak najdokładniej starała się oddać codzienność. Ksiazka jednak wyściskała ze mnie zły nieustannie. Ogrom krzywdy ludzkiej był nie do pojęcia, wiara w niepodległą Polskę godna podziwu a miłość do ojczyzny motywowała młodych ludzi do heroicznej walki o nią. Czytając kolejne akapity czułam niepohamowaną wdzięczność tym zwykłym ludziom, którzy nigdy się nie poddali.

Na ten rok limit ksiazek opowiadają...