Opinia na temat książki Antykwariat spełnionych marzeń

"Antykwariat spelnionych marzeń" Doroty Gąsiorowskiej to powieść, która od pierwszych stron bardzo przypadła mi do gustu. Mam słabość do historii, gdzie na miejsce akcji wybrano księgarnię, antykwariat czy bibliotekę, albo których fabuła ma jakiś związek z książkami. Takie opowieści zajmują szczególne miejsce wśród wszystkich moich lektur. A tytułowy krakowski antykwariat to sklepik niemalże magiczny, w którym czas płynie wolniej, marzenia się spełniają, a wszystkie zgromadzone tomiki zdają się przemawiać do zainteresowanych swoimi opowieściami.

Emilia traktuje antykwariat jak swój drugi dom. Od najwcześniejszego dzieciństwa obcuje z książkami, a teraz jako dorosła kobieta pomaga właścicielowi w prowadzeniu interesu. Franciszek to starszy mężczyzna, którego bohaterka traktuje jak dziadka. To z nim i jego żoną Zosią dziewczynka się wychowywała, podczas gdy jej matka Lili ciągle goniła za nowymi wrażeniami. To dzięki Zosi i Franciszkowi Emilia jest wartościową i mądrą młodą kobietą. Książki zawsze zajmowały w jej życiu szczególne miejsce. Ale Emilia pokusiła się też o napisanie własnej opowieści inspirowanej swoim życiem. Ta interesująca historia za sprawą przyjaciółki Igi w dość niezwykły sposób trafia do wydawnictwa i niebawem ma się pojawić w księgarniach. Ale to dopiero początek niespodzianek...

Nagły przyjazd Sary, która od wczesnego dzieciństwa przyjaźniła się z Zosią przywołuje przeszłość. W tej osobliwej walce z demonami czynnie uczestniczy także Emilia - kobieta wrażliwa na ludzkie cierpienie i zawsze gotowa do niesienia pomocy. Boohaterka często podróżuje. W małej miejscowości o nazwie Modrzewiowa położonej nad samym morzem mieszka jej ojciec i macocha oraz wierny i oddany pies Włóczykij. Pobyt nad Bałtykiem, który zazwyczaj był odskocznią od codziennych trosk ściąga na bohaterkę kolejne problemy, kiedy nad szczęśliwe dotąd małżeństwo ojca i Róży nadciągają ciemne chmury. I nawet przypadkowe spotkanie w latarni morskiej z pewnym interesującym młodym mężczyzną nie pozwala Emilii na zakosztowanie pełnego szczęścia.

"Antykwariat spełnionych marzeń" to powieść wielowątkowa o złożonej fabule. Akcja biegnie powoli, w równym tempie, ale z uwagi na dużą różnorodność zdarzeń nie mamy czasu na nudę czy choćby znużenie. Bohaterka konsekwentnie podąża za swoimi marzeniami, choć los niejednokrotnie rzuca jej kłody pod nogi. Dla swoich najbliższych jest w stanie zrobić wszystko nawet kosztem własnego szczęścia. Emilia to kobieta o wielkim sercu do tego stopnia, że chwilami wydaje się mało realna. Jej łatwowierność i niezdolność do chowania urazy, a co za tym idzie szybkie i łatwe wybaczanie wygląda sztucznie, zbyt idealnie. Wydaje się też, że 26-letnia kobieta powinna być bardziej dojrzała, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę jej nieco staroświeckie wychowanie.

Mimo tych mankamentów, na które wcześniej zwróciłam uwagę powieść naprawdę mi się spodobała. Znalazłam w niej ciepły klimat, ulubiony motyw książek, tajemnice sprzed lat, a postać Franciszka skojarzyła mi się ze starym subiektem Rzeckim z "Lalki" Prusa. Ekscytująca wędrówka śladami dawnych zdjęć prowadzaca do czasów II wojny światowej dostarczyła mi prawdziwych wzruszeń, a romantyczne uczucie do pewnego tajemniczego młodzieńca rozbudziło tęsknotę za morzem.

I choć "Antykwariat spełnionych marzeń" okazał się trochę zbyt wyidealizowany, to na pewno powieść ta okazała się lepsza od "Marzenia Łucji", które miałam okazję czytać niedawno. Na pewno za jakiś czas sięgnę po kolejną powieść autorki. Kto wie, może okaże się jeszcze ciekawsza od wcześniej przeczytanych.

Zachęcam do zagłębienia się w lekturę tej powieści. Wrażeń nie zabraknie.