Niekończące się wieczory, salwy śmiechu, absurdalne i banalne dialogi, miłosne uniesienia i niepowodzenia. Alkoholowe impresje. Bezpretensjonalny portret młodych ludzi błądzących po omacku w światłach wielkiego miasta. Dosadna riposta na kobiece pisanie o samotności. Drugie wydanie powieści poszerzone o suplement „Po latach”. Powieść ta, mimo iż rozgrywa się w klarownie określonej rzeczywistości, nie dotyczy konkretnego miasta. Mówi przede wszystkim o samotności i przemijaniu.