Autoportret z Guadelupe

Autor przedstawia niezwykłą historię obrazu nie namalowanego ludzką ręką, jak o Matce Bożej z Guadalupe głosi tradycja z 1531 roku - roku Jej pierwszych objawień w Nowej Ziemi, czyli w Ameryce. Stara się ukazać zarówno szerokie tło historyczne wydarzeń związanych z objawieniami - a więc przybliża czasy ówczesnej Hiszpanii i konkwisty, sytuację polityczno-społeczną i kulturalną kraju Azteków, dzisiejszego Meksyku - jak i najdrobniejsze okoliczności, które towarzyszyły objawieniu się Matki Bożej Juanowi Diego, azteckiemu chłopu na górze Tepeyac w grudniu 1531 roku. Przytacza wierne tłumaczenie oryginalnego tekstu-dokumentu, jaki wkrótce po objawieniu sporządzono na podstawie zeznań Juana Diego. Przypatruje się też z niezwykłą wnikliwością samemu obrazowi odkrywa przed czytelnikiem zaszyfrowane w nim tajemnice, na temat których coraz częściej wypowiada się współczesna nauka, oraz stara się odczytać je zgodnie z przesłaniem, jakie niósł dla rdzennego ludu Meksyku.