Autorytarne systemy polityczne świata arabskiego. Adaptacja i inercja w przededniu Arabskiej Wiosny

Niedemokratyczne systemy polityczne dowiodły swojej trwałości w krajach arabskich. Większość z nich zaraz po uzyskaniu niepodległości wykształciła autorytarne systemy władzy, przybierające formę republik prezydenckich bądź monarchii. Sprawia to, że stanowią dogodny przedmiot dla badań porównawczych nad autorytaryzmem politycznym. Reżimy krajów arabskich wykazywały długotrwałą stabilność polityczną, której kres położyły wydarzenia Arabskiej Wiosny. Monografia Autorytarne systemy polityczne świata arabskiego. Adaptacja i inercja w przededniu Arabskiej Wiosny stanowi próbę wyjaśnienia procesów politycznych zachodzących w czterech państwach: Arabii Saudyjskiej, Egipcie, Maroku i Syrii. Procesów, które sprawiły, że niektóre z krajów arabskich – jak Egipt i Maroko – stopniowo adaptowały swoje systemy władzy do zmian w otoczeniu, dokonując ich częściowej demokratyzacji, podczas gdy inne z państw – jak Syria czy Arabia Saudyjska – inercyjnie podtrzymywały swoje niedemokratyczne instytucje. Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku, gdy region Bliskiego Wschodu objęła fala masowej mobilizacji politycznej, dziedzictwo wcześniejszych polityk zaważyło na reakcji reżimów na nowe wyzwanie.