Opinia na temat książki Beksiński. Dzień po dniu kończącego się życia

Beksiński bardzo prywatny, Beksiński codzienny. Może trochę monotonny, bo dużo o dolegliwościach, o technicznej stronie powstawania obrazów, o pogodzie … Ale jakoś nie nudziły mnie te zapiski, raczej ociepliły i uczłowieczyły mi postać Artysty, stał mi się bliski.
Zdecydowanie za mało było pojawiających się od czasu do czasu przemyśleń i opinii z pazurem, refleksyjnych perełek. Zestawiłam sobie ostatnie zapiski z tym, co w tym (kwękającym) czasie powstało i … chapeau bas.
Z przyjemnością przeczytałam wywiad z Wiesławem Banachem, w którym rzeczowo odniósł się do swojej znajomości ze Zdzisławem Beksińskim i wielu spraw z nim związanych.
Polecam tym, których nie nuży szara codzienność.