Bez nici Ariadny

Do przeczytania książki “Bez nici Ariadny” zachęcił mnie jej tytuł. Z mitologii greckiej kłębek nici podarowany Tezeuszowi przez Ariadnę, aby ten mógł wydostać się z labiryntu Minotaura, stanowi symbol wskazówki lub rozwiązania problemu. Tego właśnie poszukują bohaterowie książki Pana Marcina Pawlika. Wskazówki, jak wypełnić pustkę codzienności i zdobyć receptę na lepszą teraźniejszość.

W czterech, krótkich opowiadaniach poznajemy ludzi, a dokładnie ich walkę z własnymi myślami. Szamotanine w głowie, gdzie padają ważne pytania, na które każdy powinien udzielić sobie odpowiedzi sam. Czy posiadamy kontrolę nad własnym życiem? A może jesteśmy niewolnikami codzienności i tylko próbujemy sobie wmówić, że to, co nas otacza nie jest sztuczne?

Przyglądając się małżeństwu, w którym brakuje miłości, widzimy, jak łatwo stać się niewolnikami życia. A przez brak odwagi na zmiany, bierzmy je takim, jakim jest. Nawet wtedy, kiedy przypomina więzienie. Duszący się w tej relacji mężczyzna jest równie samotny, jak kolejny bohater książki - skazaniec, który pragnie odkupić swoje winy. Siedząc na pryczy, próbuje przewidzieć dokąd zmierza jego życie i jaką rolę odgrywa w nim Bóg. Jestesmy także świadkami, jak grupa znajomych szuka pomocy w alkoholu. Z potrzeby bliskości i zrozumienia przesiadują w barze, a monotonia, w której trwają, każdego kolejnego dnia, zabija ich chęć do życia.

“Bez nici Ariadny” to książka o różnych twarzach nadziei, ludzkich marzeniach, chęc...

Książkę czytała mama i tym razem recenzja będzie jej oczami.

W książce znajdziemy cztery niedługie opowiadania. Każde inne, w każdym bohater ma jakiś problem, z którym próbuje sobie poradzić. Poznajemy skazańca i jego walka o wybaczenie, małżeństwo, w którym brakuje miłości, walka z samotnością, w której pomaga alkohol.
Pomysł na opowiadania był dość ciekawy, jednak wykonanie nie do końca zachwyca. Te opowiadania to tak jakby myśli ludzi i niestety czasem są dość chaotyczne, co sprawia, że nie zawsze wiadomo, o co chodzi.

Bohaterowie są różnorodni, na swój sposób ciekawi. Każdy boryka się z jakimś problemem, ma swoje marzenia, plany, które nie do końca się spełniają, walczy z codziennością, której daleko do ideału.

Według mamy książka nie zachwyca, a jednocześnie jest warta przeczytania, tym bardziej że opowiadania nie są długie.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/01/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-bez.html