Opinia na temat książki Bezgwiezdne Morze

,,Bezgwiezdne morze'' opowiada historię Zacharego, 'syna wróżbiarki', który w młodości odnalazł drzwi namalowane na murze, lecz były dla niego tak realistyczne, że wydało mu się, że gdyby podszedł i sięgnął do klamki drzwi byłyby prawdziwe... Nie sprawdził tego, ufając zdrowemu rozsądkowi, że to tylko złudzenie. Kiedy następnego dnia zaczął wątpić w swój wadliwy wzrok, odkrył, że na murze nie ma śladu po farbie, którą były namalowane drzwi

Po latach Zachary znajduje w bibliotece książkę, nieznanego autora pt. ,,Miłe smutki'' (nawiązanie do Romea i Julii) w której opisane jest wydarzenie sprzed lat, w którym to 'Syn Wróżbiarki' widzi drzwi, lecz przez nie nie przechodzi, a cała sytuacja przedstawiona jest jako niewykorzystana szansa Zacharego... Ale czego szansa? Syn wróżbiarki chce się dowiedzieć, skąd ktoś wiedział o drzwiach i co przegapił nie otwierając ich...

W dalszej części jego historii napotyka rzeczy o których nie śnił, a najbliższe są one baśni znanych nam z dzieciństwa. Nie bez powodu napisałam to porównanie.. Czytając tę książkę miałam wrażenie dryfowania w świecie pełnym zagadek i braku realności. Nie da się przewidzieć podłogi z plastrów miodu, poruszających się posągów, a także morza z konfetti, które pojawiają się w tej pozycji. Spotkacie tu również wiele nawiązań do literatury, np. do Alicji w krainie czarów, do autorów, a także gier

Podsumowując, jeżeli lubicie baśniowy język i świat w którym wszystko jest możliwe, a także dacie się pochłonąć tej pozycji bez analiz, to pokochacie ją bez opamiętania