Kalifornia i dziki świat natury, rozpacz, alkohol, podróż, załamanie nerwowe, oto motywy i elementy Big Sur Jacka Kerouaca, prozy, w której miesza się wyobraźnia i rzeczywistość, fikcja i doświadczenie osobiste.
Bohaterem powieści jest Jack Duluoz, pisarz, alkoholik i neurotyk, odklejony od świata, błąkający się i samotny. To poniekąd alter ego Kerouaca, przywodzące na myśl bohaterów W drodze i Włóczęgów Dharmy, tyle że na innym etapie życia. Mentalnie i fizycznie Duluoz stacza się i zagraża sam sobie, szuka bezpiecznej niszy, kryjówki. Wszystko jednak wymyka mu się z rąk, a jego wyprawy nad Pacyfik, do Big Sur, mające coś zmienić, okazują się daremne: „Żegnaj, Sur Gadałeś mu kiedy jak woda spotyka wodę?".
Książka Kerouaca to proza znad krawędzi, autotematyczne, bolesne wyznanie oraz ironiczny komentarz do legendy kalifornijskiej bohemy. Autor wspomniał kiedyś: „Mój styl zmieniał się: Railroad Earth to eksperymentalne speed-writing, Tristessa była mistyczna, naładowana drzazgami, Podziemni to echo konfesyjnego szaleństwa Notatek z podziemia Dostojewskiego. Big Sur jest ich doprowadzonym do perfekcji połączeniem".
Nietypowym, ale harmonijnym dopełnieniem powieści jest poemat Morze. Odgłosy Pacyfiku w Big Sur, dołączony na końcu książki.
[...] cała ta historia to gigantyczna komedia, oglądana oczami biednego Ti Jeana (czyli moimi), znanego także jako Jack Duluoz. Przedstawia świat gorącej aktywności, zabawy i szaleństwa, choć także łagodnej słodyczy, oglądany przez dziurkę od klucza, czyli oko Ti Jeana.
Jack Kerouac
Bohaterem powieści jest Jack Duluoz, pisarz, alkoholik i neurotyk, odklejony od świata, błąkający się i samotny. To poniekąd alter ego Kerouaca, przywodzące na myśl bohaterów W drodze i Włóczęgów Dharmy, tyle że na innym etapie życia. Mentalnie i fizycznie Duluoz stacza się i zagraża sam sobie, szuka bezpiecznej niszy, kryjówki. Wszystko jednak wymyka mu się z rąk, a jego wyprawy nad Pacyfik, do Big Sur, mające coś zmienić, okazują się daremne: „Żegnaj, Sur Gadałeś mu kiedy jak woda spotyka wodę?".
Książka Kerouaca to proza znad krawędzi, autotematyczne, bolesne wyznanie oraz ironiczny komentarz do legendy kalifornijskiej bohemy. Autor wspomniał kiedyś: „Mój styl zmieniał się: Railroad Earth to eksperymentalne speed-writing, Tristessa była mistyczna, naładowana drzazgami, Podziemni to echo konfesyjnego szaleństwa Notatek z podziemia Dostojewskiego. Big Sur jest ich doprowadzonym do perfekcji połączeniem".
Nietypowym, ale harmonijnym dopełnieniem powieści jest poemat Morze. Odgłosy Pacyfiku w Big Sur, dołączony na końcu książki.
[...] cała ta historia to gigantyczna komedia, oglądana oczami biednego Ti Jeana (czyli moimi), znanego także jako Jack Duluoz. Przedstawia świat gorącej aktywności, zabawy i szaleństwa, choć także łagodnej słodyczy, oglądany przez dziurkę od klucza, czyli oko Ti Jeana.
Jack Kerouac
