Opis

Bocian i Lola to opowieść o halucynacyjnej wędrówce przez rzeczywistość, o której do końca nie wiemy, czy naprawdę istnieje. Na to pytanie odpowiedzieć może tylko tajemnicza Lola, obsesyjnie poszukiwana przez bohatera. Nic tu nie jest oczywiste, nic nie jest ostateczne. Światy zmieniają swój stan skupienia, rzeczywistości przenikają się i przechodzą jedna w drugą, prawda miesza się z fikcją, literatura z życiem. A przecież nie dość na tym - w powieści Nahacza znajdujemy wspaniałe opisy świątyń współczesnego miejskiego człowieka: Klubu, Stadionu Dziesięciolecia, Centrum Handlowego. I przejmującą opowieść o tragedii pewnego narodu. I - specjalnie dla wielbicieli wyrafinowanych pastiszów - zabawę w "światy wymyślone przez innych".

Data wydania: 2005

ISBN: 978-83-89755-31-5, 9788389755315

Wydawnictwo: CZARNE

Seria: Linie Krajowe

Kategoria: Literatura piękna

Stron: 199

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Mirosław Nahacz Mirosław Nahacz (1984–2007) urodził się w Gładyszowie w Beskidzie Niskim. Opublikował cztery powieści: Osiem cztery, Bombel, Bocian i Lola, Niezwykłe przygody Roberta Robura. Laureat Nagrody Fundacji Literackiej Natalii Gall i Ryszarda Pollaka 2003...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Mirosław Nahacz

Recenzje

JUTRO ZOBACZĘ LOLĘ

22.08.2021

Bardzo długo szukałam pierwszego wydania tej książki, tego z 1 stycznia 2005 roku, bo od maja, gdy tylko w moje ręce trafiło zbiorcze wydanie trzech powieści Mirosława Nahacza, które wydało Wydawnictwo Czarne. Gdybym nie znalazła, to szukałabym dalej, bo dla mnie jest to najlepsza powieść Nahacza, która wydaje się być lustrzanym odbiciem lęków tk... Recenzja książki Bocian i Lola

@czerwonakaja × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@gestia

2007-09-14

8 /10

Przeczytane

Bardzo trudno wchodziło mi się w świat wykreowany przez narratora. Przeszło mi przez myśl, aby zrezygnować z dalszej lektury, ale ponieważ lubię dawać książce "szansę" do ostatniej strony, przemęczyłam pierwszą połowę. Druga część pozytywnie mnie zaskoczyła, wręcz oczarowała sugestywnym opisem centrum handlowego (i otwarciem rzeźni), klubu, stadionu (w tym tłumu). Warto jest przebrnąć przez niejasne wątki i wizje, ponieważ są elementem bardzo zgrabnej całości.I jeszcze mój ulubiony fragment:"Czarne oczodoły, kropla wody na jej twarzy mogłaby wyżłobić półcentymetrową dziurę, rozmazać kompozycję, pozbawić ją wizerunku. A wcześniej? Wcześniej ktoś jej tę twarz namalował. Pewnie dlatego większość kobiet piła przez słomkę, wszystko po to, żeby się nie pochlapać. Nie pochlapać twarzy." :) POLECAM!

× 1 | link |

@Abstrakcjax

2010-08-13

8 /10

Przeczytane

Mnie również druga część powieści bardziej "ruszyła". Wstęp mocno się przedłuża, jest niejasny... w ogóle cała treść jest słabo zarysowana w konkretnym miejscu i czasie,a momentami iluzja miesza się z realizmem. Taki już urok prozy Nahacza, która w tym konkretnym przypadku, zalatywała mi lekko stylem Masłowskiej.

| link |