Ciemnia

Maciej Liziniewicz
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Ciemnia
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów

Opis

Kiedy mężczyzna spotyka na swej drodze kobietę równie piękną, co niebezpieczną, zbrodnia jest tylko kwestią czasu…

Warszawa, koniec XIX wieku. Po samobójczej śmierci narzeczonej inżynier Wiktor Turno zmuszony jest porzucić posadę w fabryce garbarskiej i opuścić miasto. Znajduje pracę w odległych Zasławicach, w majątku zjawiskowej margrabiny Bieloszyńskiej, gdzie ma się zająć odbudową spalonej gorzelni, a zarazem wrócić do psychicznej równowagi.

Okazuje się, że każda ze związanych z margrabiną osób skrywa jakiś sekret, a poprzednik Wiktora utonął dwa miesiące wcześniej. Wiele wskazuje na to, że nie był to wypadek. Turno zostaje uwikłany w erotyczną relację z właścicielką majątku i wplątuje się w mroczną, kryminalną zagadkę. Prowadzi to do dramatycznego i krwawego finału… W tej książce jedynie rzeka, niemy świadek wydarzeń, płynie niezmiennie w tym samym kierunku.

„Ciemnia” to nietuzinkowa powieść z wątkiem erotycznym i kryminalną intrygą w kostiumie z epoki, która – może niesłusznie – kojarzona jest z pruderią.

Data wydania: 2022-01-26
ISBN: 978-83-67084-18-5, 9788367084185
Wydawnictwo: Lira
Stron: 416
dodana przez: ejwa1960
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Maciej Liziniewicz Maciej Liziniewicz
Urodzony w 1974 roku w Polsce (Pińczów)
Urodzony w Pińczowie, obecnie mieszkający w Krakowie. Z wykształcenia socjolog. Wielbiciel historii, przyrody i Bieszczadów.

Pozostałe książki:

Czas pomsty Mroczny zew Zamach Ciemnia Diabelski posłaniec
Wszystkie książki Maciej Liziniewicz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Piękna czy okrutna?

1.09.2022

"Kiedy mężczyzna spotyka na swej drodze kobietę równie piękną, co niebezpieczną, zbrodnia jest tylko kwestią czasu…" Nawet nie spodziewałam się, że lektura tej książki wywoła we mnie tak wielkie emocje. Początkowo fabuła toczyła się bardzo powoli, leniwie, ale klimat dawnych czasów jest tak realistycznie przedstawiony przez autora, że aż można po... Recenzja książki Ciemnia

@maciejek7@maciejek7 × 27

ciemnia

26.01.2022

Życiem rządzi miłość, czas i śmierć. Byty, które dotyczą wszystkich. Każdy potrzebuje miłości, każdy narzeka na czas, każdy boi się śmierci. Życie ludzkie ma swe etapy, od których nie ma odwrotu, a przemijanie to nieodłączna cecha naszego istnienia. Przemija czas i życie. Jedne rzeczy się kończą, inne zaczynają. Jedyna stała na świecie to zmiana.... Recenzja książki Ciemnia

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7
2022-09-01
8 /10
Przeczytane kryminał z Biblioteki

Nawet nie spodziewałam się, że lektura tej książki wywoła we mnie tak wielkie emocje. Początkowo fabuła toczyła się bardzo powoli, leniwie, ale klimat dawnych czasów jest tak realistycznie przedstawiony przez autora, że aż można poczuć się bohaterem, jakby się tam było...
To taki retro kryminał z wątkiem romansowym a nawet z dość sporym zabarwieniem erotycznym.

× 4 | link |
@ZapomnianaBiblioteka
2022-03-27
9 /10

Warszawa, schyłek XIX stulecia. Młody, zdolny inżynier Wiktor Turno przeżywa trudne chwile. Jego narzeczona, piękna Alicja Drohomirska z nieznanych powodów odebrała sobie życie. Okoliczności zmuszają Wiktora do podjęcia decyzji o rezygnacji z pracy w fabryce. Dotychczasowi przyjaciele i znajomi odwracają się od niego, wielu z nich obwinia inżyniera o przyczynienie się do śmierci panny Drohomirskiej…
Więcej na:

× 1 | link |
@monika.sadowska
2022-01-26
8 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

W starości najgorsza jest cisza. Dręcząca w swej jednostajności monotonna zapowiedź śmierci. Nic nie może jej złamać. Zawsze powraca, kpiąc z ulotnych chwil, w których coś pozornie wypełnia pustkę samotności.
W chwili krępującej ciszy, która zawisła w gabinecie niczym ciężka mgła, najbardziej irytujące było monotonne, równomierne tykanie ściennego zegara.
Niby kształcony, bogaty, a jak mu się narzeczona otruła, to całkiem zgłupiał! A przecież wiadomo, że jak nie jedna, to drugą znajdzie! W końcu człowiek o wszystkim zapomni.
Rozbuchane późną wiosną wiekowe drzewa dumnie rysowały się na tle błękitnego nieba. Swą wyniosłością podkreślały bogactwo majątku i jego długą historię.
Mebli było tyle co kot napłakał.
Dodaj cytat