Ciemniejsza strona Greya

Mój znajomy księgarz mówi: "niech czytają, byle co, ale niech czytają".
No to przeczytałam owo "byle co" do kwadratu i ja, ciesząc się, że nie musiałam inwestować w ów proces więcej, niżeli 2 godziny. A i tak mogłam przekopać ogródek, byłoby bardziej ciekawie. Życie dżdżownic potrafi być naprawdę fascynujące!

Ta książka jest niesamowita... Chyba jedyna, którą chciałam wyrzucić przez okno już na 20 stronie. Powstrzymała mnie świadomość, że egzemplarz jest z biblioteki, a nie chcę żyć z myślą, że kupiłam Greya. Co do fabuły: 1) ,,wewnętrzna bogini" i ,,rozpadanie się na milion kawałków" pojawia się tak często, że zaobserwowałam u siebie odruch wymiotny. 2) zauważył ktoś, że ten ,,fantastyczny seks" trwa w opisie średnio półtorej strony? Czytałam dłuższe opisy niewinnego dotyku czy pocałunku. Utwierdzam się tylko w przekonaniu, że autorka nie ma zielonego pojęcia o czym pisze. 3) wątków w tej części jest dużo ale są słabo poprowadzone. Pojawiają się i znikają. Pani James zdecydowałaby się o co jej chodzi. Ja rozumiem, że jej fantazja szalała ale nie da się wszystkiego wpychać do jednego worka. A może w sumie lepiej? Nie daj Boże, uraczyłaby nas kolejną trylogią, a tak koniec pomysłów... 4) Ana w tej części jest tak irytująca, że tego nie da się wyrazić. Nawet nie będę próbowała tego komentować. 5) wątek przeszłości Christiana, jego przemiany byłby interesujący gdyby napisał go ktoś inny. Pomysł jest niezły ale wykonanie tragiczne. Przeczytałam bo lubię kończyć opowieści, które zaczęłam ale na prawdę było ciężko. Normalnie nawet jak męczę się nad powieścią to i tak czytam bardzo uważnie. Tutaj przeskakiwałam akapity, strony. Gdy po nią sięgałam nie spodziewałam się wiele, dostałam tylko trochę poirytowania i zniesmaczenia.

Gorsza strona Greya. Ja wiem, wiem, to najciekawsza publikacja ostatniego roku, ale chyba tylko dlatego, że ktoś ją dobrze rozreklamował. Już przy pierwszej części mówiłam, że nie rozumiem ludzi, którzy wystawiają jej piątkę albo jedynkę, bo to się nijak ma do obiektywnej oceny. Nie jest najgorszą w swoim rodzaju - czyli rodzaju książek erotycznych - ale do DOBREJ też jej sporo brakuje. O ile przez "50 odcieni" jako tako dało się przebrnąć, o tyle "Ciemniejsza strona Greya" rozczarowuje na każdym polu. Sceny seksu niczym się w zasadzie nie różnią od poprzednich, Christian zamiast być ciemniejszym staje się jaśniejszym - mało tego - robi się dziecinny, język coraz gorszy, styl coraz gorszy, ciężko podołać.

Podobała mi się, choć chyba pierwsza była lepsza. Tu mamy typowe romasidło, czasem przesłodzone do bólu. Jest książe z bajki na białym rumaku, śliczna księżniczka do uratowania i wieża w zamku pod którą czeka straszny smok, a wszystko polukrowane jak domek Baby Jagi, otoczone złotem i przepychem. Nic tylko żyć, nie umierać. I to bardzo denerwuje. Niemniej jednak niektóre wątki bardzo ciekawe. Za romasami nie przepadam delikatnie mówiąc, ale ten był do przyjęcia. Z czystej ciekawości i obowiązku zakończenia serii sięgnę po trzecią część.

Nieco lepsza od części pierwszej, jednak nadal nie rozumiem fenomenu. Kiedy autorka upodobała sobie jeden zwrot lub zdanie można było się z nim spotkać co chwilę, co było denerwujące. Pozytywną rzeczą jest fakt, że w książce zawarte było więcej innych wątków. Tylko niestety, były one, moim zdaniem zbyt słabo rozwinięte. Nie mam ochoty sięgać po kolejną część, ale jak już zaczęłam, to skończę. Do trzech razy sztuka. :)

Odczucia mam różne, ale i tak jestem pod wrażeniem mocy, z jaką ta książka mnie przyciągała... Wiem na pewno, ze sięgnę po część 3. I po kolejne 10 też bym sięgnęła. Tylko ile można... ;) W zasadzie tu by się mogła skończyć, bo nie wiem co jeszcze może mnie zaskoczyć. Ale chętnie się przekonam. Cykl o Grey'u to właściwie pierwsze książki o których tyle czytam, chłonę opinie i recenzję masowo, wręcz do bólu...

Przeczytałam, bo pierwsza część lekko mnie zaintrygowała. Zastanawiałam się, co autorka jeszcze wymyśli, by bardziej przyciemnić szarość pana Greya... a tu? Wielkie rozczarowanie. Kwiatki i motylki. Może i została wpleciona jakaś akcja pomiędzy scenami łóżkowymi, no ale... to w końcu miała być "Ciemniejsza strona...". Zobaczymy, co przyniesie ostatnia część, choć nie mam już wygórowanych oczekiwań...

Z szerokim uśmiechem odkładam tą książkę na półkę i cieszę się, że już przez nią przebrnęłam. Teraz została już tylko jedna i ta przereklamowana trylogia dobiega końca. Druga część nie różni się zupełnie niczym od pierwszej, wciąż te same gadki, te same akcje, nudna fabuła. Możliwe, że za 10-15 lat, gdy będę zdesperowana w jakiś sposób ta seria mi się spodoba, jak na razie...

tutuł moim zdaniem jest kłamliwy. mówi o ciemniejszej stronie a tymczasem strona okazuje się jasniejsza i druga część przeistacza się w romanas, typowy romans. łatwo sie czyta ksiazke, a z czasem juz sie nie chce bo nudzi czytanie o tym jak oni sie tam pieprzą i jak sie kochają. pierwsza część była lepsza, po trzecią może sięgnę jak odetchnę od monotonii drugiej części.

Tytuł mnie zmylił. Myślałam, że będzie mrocznie i gorsząco, a tymczasem E.L. James uraczyła mnie mdłym i przesłodzonym rozwinięciem romansu Any i Christiana. Brakowało mi klimatu z pierwszego tomu, a czytanie mi się dłużyło. Nie podobało mi się niemal w ogóle. W moim przypadku, lektura trzeciej części staje pod wielkim znakiem zapytania.

Dużo oczekiwałam od drugiej części i nie zawiodłam się, akcja rozwija się jeszcze intensywniej, to prawda dialog niemalże się powtarzają, ale niesamowicie podoba mi się napięcie jakie buduje postawa bohaterów..super:)

Szczerze mówiąc nie powaliła mnie ta część. Właściwie nic się w niej nie dzieje, akcja jeśli już jakaś jest to toczy się baaaardzo powoli i jest mało ciekawa. Nie wiem czy przeczytam trzeci tom.

Podobała mi się. Nie wiem czego wszyscy ludzie oczekiwali... ale jak na książkę związaną z tą tematyką mi się podobała. Książka typowa dla +18, na 100% kiedyś jeszcze do niej zajrzę :D