Opinia na temat książki Cieszę się, że moja mama umarła

Mam mieszane uczucia do tej książki, gdyż trochę się nastawiłam na to co przeczytam. W ostatnim czasie kilka osób mi ją poleciło, a nawet jedna stwierdziła, że książka mi się spodoba. A nie jestem nią zachwycona tak jak liczyłam, że będę. Rzeczywiście historia Jenette McCurdy jest przygnębiająca i dająca dużo do myślenia. Mnie trochę pocieszyła, gdyż moja mama dalej żyję i dalej jej narcyzm na mnie oddziaływuję. Chociaż ciągle uczę się stawiać granice i czuję, że duża siła mojego charakteru ochroniła mnie przed wieloma trudnymi sytuacjami, to spowodowała, że nie do końca jestem zadowolona z tego jakich ludzi dopuszczałam do swego serca. Teraz na szczęście tworzę się na nowo, ale potrzebowałam do tego dojrzeć.

Egoizm, narcyzm matek jest bardzo trudną rzeczą dla dzieci, myślę że gorzej mają dziewczynki. Gdyż przełożenie historii "zostaniesz aktorką/(każdy inny zawód marzeń mamy),którą ja nie mogłam" jest najczęściej skierowany do córek. Bo z syna ciężej stworzyć swój wzór.

A wracając do książki, słuchałam ją w audiobooku czytanym przez autorkę. Przez co jej chłód i opanowanie mocno wystudziło moje zapędy i oczekiwania trudnych historii. Myślę, że ta książka jest dobrą terapią dla niej, a zarazem dla wielu duszyczek czytających będzie powodem lub siłą do dalszej walki o swoje życie i stawiane granice.