Ćma

Jedna decyzja, czasem prosta do podjęcia, bo chodzi choćby o to, co nałożymy na kanapkę, a czasem trudna decydująca o dalszym być albo nie być. Czasem podjęta pod wpływem emocji, zmieniająca całkowicie nasze lub czyjeś życie.
Z takich właśnie często pochopnych decyzji składa się życie bohaterki Anity. Nieoczekiwana ciąża skutkuje wyprowadzką z domu i osamotnieniem w obcym mieście.
Na to wszystko nakłada się trudny czas lat 80 ubiegłego wieku. Anita poznaje ciemne strony wrocławskich dzielnic i ponure mieszkania mocno związane z melinami.
Czy poradzi sobie wraz z małą córeczką?
To moja druga trylogia tej autorki. Poprzednią pochłonęłam bez mrugnięcia okiem. Tu musiałam wykazać się większym skupieniem. Losy bohaterki wzruszały, rozczulały, ale i denerwowały. Bo ona jak ta tytułowa ćma leciała do każdego, kto wysłał w jej stronę trochę światła. I niestety wielokrotnie opalała skrzydełka.
Na uznanie zasługuje pokazanie mrocznej strony PRLu i wielu sposobów radzenia sobie obywateli z władzą i niedostatkami.

Pierwsza część serii “ Pochyłe niebo” , czyli “Ćma” to książka o dojrzewaniu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i samotności ale również o przyjaźni, macierzyństwie, miłości, poszukiwaniu szczęścia i własnego miejsca. Przede wszystkim jest to książka o uczeniu się życia, podejmowaniu trudnych niestety nie zawsze rozsądnych i trafnych decyzji wraz z ich konsekwencji. Wydarzenia z powieści przeplatane są wydarzeniami historycznymi tego okresu. Fabuła przenosi nas w czas PRL, strajków, ZOMO, kolejek oraz Pewexów, gdzie tylko nielicznych było stać na zakupy i płacono tam głównie dolarami. Niedojrzałą i nieprzygotowana do dorosłego życia bohaterkę kształtują napotkani ludzie. Postacie jakie można spotkać na co dzień na swojej drodze, gdzie każdy z nich ma swoje problemy i doświadczenia. W tych trudnych czasach musi myśleć nie tylko o sobie ale także o swoim dziecku. Nie zawsze zgadzałam się z wyborami bohaterki oraz jej decyzjami ale warto zauważyć, iż często patrząc z boku jesteśmy w stanie dojrzeć wszystkie konsekwencje decyzji i postępowań niż gdy nas to bezpośrednio spotyka. Muszę przyznać, iż wyjątkowo przyjemnie było towarzyszyć Anicie w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi.