Czarna owca medycyny. Nieopowiedziana historia psychiatrii

Choć książka napisana jest lekko i przystępnym językiem, to zawiera bardzo dużą dawkę ciekawej wiedzy. Przegląd metod leczenia przeplata się tu z historią rozwoju zawodowego autora, poznajemy więc nie tylko teorię, ale i praktykę. Myślę, że to książka dla każdego, kto chciałby poznać co nieco z zakresu psychiatrii, ale nie zagłębiać się w jej specjalistyczne niuanse.

„Czarna owca medycyny” to drugi tytuł, który ukazał się pod skrzydłami nowej serii książek popularno-naukowych Zrozum Wydawnictwa Poznańskiego. Jest to opowieść o historii rozwoju psychiatrii – dziedziny medycyny, która przez długi czas była traktowana z pobłażaniem przez lekarzy i społeczeństwo. Napisana została przez doktora Jeffreya A. Liebermana, człowieka, który od ponad 30 lat ma w nią duży wkład – brał udział w powstawaniu DSM-5, biblii wszystkich psychiatrów i psychologów, był też prezesem Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, a teraz wykłada na Columbii. Autor wziął sobie za cel opowiedzenie historii psychiatrii bez wybielania, wytknięcie zarówno porażek, jak i podkreślenie wzlotów, tak by społeczeństwo zrozumiało jak długą drogę psychiatria przebyła, by przybrać taką formę, jaką ma teraz. Jak sam autor podkreśla – psychiatria jest już na tym dobrym poziomie, gdzie faktycznie jest w stanie pomóc chorym żyć i normalnie funkcjonować w społeczeństwie, teraz trzeba zmienić jednak te negatywne, piętnujące podejście samego społeczeństwa. I tak autor bierze nas w podróż od wieku XIX, przez magnetyzm zwierzęcy, psychoanalizę Freuda, lobotomię i terapie elektrowstrząsowe, opowiada o tym jak zmieniały się szpitale psychiatryczne i reakcja społeczna na chorych. Dużo miejsca poświęca też na opowieść o powstawaniu wspomnianych już podręczników DSM. Ogólnie do naprawdę spora ilość wiedzy napisana w bardzo przystępny sposób – z fotografiami i oparta na opowieściach o po...

To moje drugie spotkanie z serią ZROZUM. Wcześniej czytałam książkę “Co nas (nie) zabije”, która urzekła mnie swoją lekkością i zaskakująco przystępnym sposobem opisywania epidemii. Opis z okładki “Czarnej Owcy” sugerował, że tu również roić będzie się od anegdot, ale jednak jest to zupełnie innego rodzaju książka - w tej popularnonaukowej pozycji element naukowy jest zdecydowanie bardziej wyeksponowany, nie ma tu nagminnych żartów, jest za to świetna synteza faktów. Dla mnie była to bardzo dobra powtórka tego, czego uczyłam się na studiach, znalazłam tu też sporo nowych informacji. Wrażenia z lektury jak najbardziej pozytywne. To książka, którą mogą przeczytać zarówno osoby interesujące się psychiatrią jak i zupełni laicy, choć tym drugim lekturę może lekko utrudniać zaburzona chronologia. Dla mnie najciekawszy był rozdział o PTSD, z kolei część opowiadająca o tym jak tworzono DSM (Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych) według mnie mogłaby być trochę krótsza.

Jednym z największych plusów tej pozycji jest dla mnie sam autor - były szef Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, który osobiście poznał wiele z opisywanych przez siebie zasłużonych dla psychiatrii postaci i sam jest cześcią historii rozwoju tej dziedziny. Zdecydowanie to książka, z którą warto się zapoznać.

Z pewnością sięgnę też po kolejne pozycje z serii ZROZUM.