Czas musi stanąć

Współpraca reklamowa @wydawnictwomuza

Nie miałam do czynienia z książkami autora, nic straconego,będę nadrabiać.
Ta konkretna powieść powstała w 1944 roku.

Książka jest napisana w piękny sposób. Chociażby ze względu na wartościowe, słownictwo warto sięgnąć po pozycję. Przez książkę się płynie.
Poznajemy Sebastiana młodego mężczyznę, który przenosi się do Florencji. Na swojej drodze poznaje kobietę, z którą wdaje się w romans oraz "poetę " który staje się jego przyjacielem.

Powieść pełna refleksji nad sensem życia, filozoficzne rozmyślanie nad dojrzewaniem, przemianą, śmiercią I to co znajduje się po niej.

Książka pełna emocji, tych dobrych i złych.
Wartościowa pozycja warta przeczytana. Polecam.

Książka wciąga od początku, gdy młody chłopak (Sebastian Barnack, który w chwili rozpoczęcia historii w 1938 roku ma zaledwie siedemnaście lat) o poetyckim usposobieniu zostaje uwikłany w walkę pomiędzy bezdusznym socjalistą, dla którego polityka jest wszystkim. Został wzięty pod skrzydła wuja Eustachego i przewieziony do wspaniale urządzonej willi we Florencji; w noc jego przybycia wuj umiera na dusznicę bolesną.

Układ pozwala skonfrontować koncepcje życia i śmierci w sposób, który sprawia, że wszystko wydaje się tak wyjątkowe, ale znane, że nie można nie uznać tego za interesujące, jeśli ma się odpowiednie nastawienie.

Znaczna część powieści dotyczy natury śmierci i kwestionowania, czy istnieje coś poza tym życiem. Śmierć jednego z jego głównych bohaterów, a następnie skontaktowanie się z nim za pośrednictwem medium, daje Huxleyowi jeden wątek eksploracji możliwości życia pozagrobowego… ale używa innych postaci, aby zakwestionować ważność tego, co widzieliśmy. Polecam! 🐦