Opinia na temat książki Czerwona ziemia

Czerwoną drogę zdeptało tysiące śladów stóp.
Jak znaleźć tylko jeden nich❓


Kiedy znika to co dla ciebie najcenniejsze
Nie cofniesz się przed niczym
Oczepiesz z kurzu stary płaszcz
I przemierzysz w nim świat
który żyje już tylko w twoich wspomnieniach
Pójdziesz starymi śladami po nowych drogach
Ubrudzisz ręce
Zagryziesz zęby
Poczujesz strach
Będzie napędzać cię determinacja i nadzieja...


Jako matka nie jestem w stanie wypowiedzieć się o relacji, jaka może łączyć ojca i syna. Jednak jako rodzic wiem, ile byłabym w stanie zrobić dla dzieci, które trzymają w swoich dłoniach moje serce. "Czerwona ziemia" to wędrówka, która teoretycznie zaczyna się w Afryce, a praktycznie w ludzkim wnętrzu. To spacer po przeszłości, z której nie zawsze można być dumnym. O decyzjach, które otwierają jedne drzwi, jednocześnie zamykając inne. To bieg z czasem, w którym nie ma podium. Jest jedynie pierwsze miejsce...

Pan Marcin Meller pokazuje się z innej, fabularnej strony. Jednak lata dziennikarskiej natury, nie da się tak łatwo zamieść pod dywan. Są momenty, w których widać ten reporterski pazur. Nie przeszkadzał mi, ba, wręcz podkręcał akcje. Bo jak wiemy, nic tak nie zabija jej równie skutecznie, jak przydługie opisy. A w "Czerwonej ziemi" takowych nie ma. Jeśli zaś chodzi o bohaterów mogę powiedzieć jedno - realni. Żywi niczym ty i ja, niosący swój bagaż doświadczeń. Może chciał(a)byś do niego zajrzeć❓