Czerwony kaszmir

Trzy kobiece losy złączone kaszmirową nicią…

Alessandra, sprzedaje w swoim butiku we Florencji wełniane wyroby. Raz do roku udaje się po nie do Azji. Pewnego razu w oczy wpada jej czerwony kaszmirowy sweterek, który zmieni jej życie.

Bolormaa wychowała się w rodzinie koczowników zamieszkujących górzyste stepy Mongolii. Wyjątkowo mroźna zima i głód, zmuszają rodzinę do przeniesienia się do miasta. Dziewczyna zatrudnia się w fabryce włókienniczej, gdzie poznaje młodą Chinkę, Xiao Li. Wkrótce przyjaciółki podejmują decyzję o emigracji. Chińska siatka przemytników ludzi umożliwia im podróż z Pekinu do Moskwy Koleją Transsyberyjską, a następnie przerzuca je zaplombowaną ciężarówką do Prato w Toskanii, gdzie znajduje się największe w Europie Chinatown – ogromna strefa przemysłowa wraz z infrastrukturą mieszkalną, gdzie żyją i pracują setki tysięcy nie zawsze legalnych imigrantów z Azji.

Do głowy by mi nie przyszło, że wokół skrawka włóczki można usnuć tak genialną opowieść, a jednak...

Książka napisana jest w formie przeplatających się rozdziałów, w których poznajemy niezwykłe dzieje naszych bohaterek. Trzy kobiety, z trzech stron świata, o zupełnie różnym pochodzeniu i doświadczeniu, które połączyła przyjaźń, siła i determinacja.
Autorka maluje słowem obraz odległych mongolskich stepów i robi to tak przekonująco, że mam go pod powiekami.
Oprócz ogromnej miłości do przyrody poruszone został...

Tak,ta historia jest momentami schematyczna i operuje szablonami, chwilami może nawet nieco naiwnymi ale mimo to porusza ona bliskie mi tematy i- przyznaję wstydliwie - kilkakrotnie zaszkliły mi się przy niej oczy.

"Czerwony kaszmir" Christiany Moreau to kolejna książka, która dotyczy mocno kobiecych losów, nie planowałam tego ale sierpień tka mi się żeńskimi nićmi właśnie 😉

Jest to ujmująca opowieść o sile kobiet, ich odwadze i wytrwałości, lecz również o dziejowej niesprawiedliwości i niezasłużonym poniżeniu ale przede wszystkim jest to historia o głębokiej przyjaźni i nadziei.

Smaczku dodają jej piękne scenerie - malownicze stepy Mongolii oraz cuda florenckiej architektury.

Dla mnie najmocniejszym atutem tej książki jest bez wątpienia trudny i bolesny obraz zmian zachodzących w Mongolii, która za sprawą nieposkromionego konsumpcjonizmu oraz inwazji chińskich producentów, zmusza swoich mieszkańców do porzucenia dotychczasowego stylu życia. Wyzysk koczowniczych plemion, działalność przestępczych gangów, które wykorzystują tragiczne położenie tych ludzi, przemyt, fabryczna praca w nieludzkich warunkach - Balormaa i Xiao Li szybko poznają ciemne oblicze rzeczywistości.

Na drugim krańcu wymarzone Prato, kraina dobrobytu, czy uda im się tam dostać i czy to miejsce przyniesie bohaterkom szczęście?

Tutaj od lat prowadzi swój elegancki butik Włoszka Alessandra, która z o...

"Kto chce wejść na górę, musi zacząć od jej podnóża."

„Czerwony kaszmir” – kobieca, urocza, pięknie opowiedziana historia nietuzinkowych kobiet, których losy zostały w niezwykły sposób związane kaszmirową nicią. Nicią w kolorze boskiego słońca, ognia i wojny, namiętności, odwagi i szczęścia.
Alekssandra to właścicielka szykowanego sklepu we Florencji, gdzie królują wyroby z wełny. Pani o miedzianych włosach potrafiąca dzięki detalom stworzyć wyrafinowany styl i szyk. Raz w roku podróżuje Ona do Azji po nowy towar do swojego butiku. Podczas jednej z takich podróży na targu kupiła od młodej dziewczyny o imieniu Bolormaa, czerwony kaszmirowy sweter. Nie miała pojęcia, że ta niepozorna rzecz stanie się dla niektórych inspiracją, a dla innych trofeum i iskrą, która podpali lont.
Bolormaa to młodziutka Mongołka, mistrzyni wiosennego kaszmirowego rytuału, która od dziecka żyła w harmonii z naturą. Jej rodzina prowadziła koczowniczy tryb życia na stepie hodując kozy, a ona oczarowana ręczną sztuką produkcji kaszmiru chłonęła wiedzę i zdobywała fach. Pewnego pamiętnego roku z powodu zmian klimatycznych Bolormma wraz z rodzicami i braćmi musiała porzucić ukochany step i przenieść się do chińskiego miasta, by zarobić na utrzymanie pracując w fabryce włókienniczej.
To tu młoda kobieta poznała Xiao Li, młodziutką Chinkę, miłą, dzielną, wspaniałomyślną, głodną życia osóbkę z głową pełną życiowych mądrości i chińskich przysłów.
Dziewczyny zaprzyjaźniły się i za...

Poproszę o więcej tak pięknych książek! Kocham literaturę, która opowiada o sile kobiet i przyjaźni. „Czerwony kaszmir” to wzruszająca historia trzech kobiet, które połączyła kaszmirowa nić. Piękna, wytwarzana w tradycyjny sposób nić w kolorze wyjątkowej czerwieni.

Fabuła książki może nie jest łatwa. Porusza naprawdę bardzo, ale to bardzo ważne tematy. Opowiada o tradycjach Mongołów, emocjach związanych z koniecznością ich porzucenia, niezwykłej odwadze, sile walki, przetrwania oraz prawdziwej przyjaźni i poświęceniu. Jednak to wszystko powoduje, że książkę czyta się jednym tchem. W niezwykły sposób zżyłam się z każdą bohaterek, a zwłaszcza Bolormaą od której tak naprawdę wszystko się zaczęło. Przeżywałam z nimi wszystkie wydarzenia, czułam emocje im towarzyszące i przyznaję, że uroniłam nie jedną łzę.

Autorka w „Czerwonym kaszmirze” pokazała nam także z bliska koszmarne warunki panujące w fabrykach, gdzie ludzi ma się za nic i wykorzystuje do pracy za grosze. Ukazuje także warunki w jakich transportowani są ludzie w nielegalnych przemytach z Azji do Europy, oraz z czym muszą się zmierzyć pracując, aby odrobić swoje długi za dostanie nowej szansy. Jednak czy nowa szansa oznacza lepsze życie? Zdecydowanie nie… Ci ludzie wciąż są wyzyskiwani i żyją w okropnych warunkach z czym należy walczyć na każdym kroku. Jednak państwa w wielu momentach są bezradne w przypadku tego procederu, a nielegalne obozy pracy wciąż funkcjonują…

Uważ...

Ta krótka powieść wbrew pozorom zawiera w sobie dużo treści. Historia kobiet, które połączył czerwony sweter z kaszmiru, mimo oszczędności w słowach pokazuje nam siłę, wolę walki i brutalność dzisiejszych czasów.

Autorka porusza bardzo ważny temat niewolnictwa, zmuszania ludzi do pracy w katastrofalnych warunkach w imię zysku. Mowa tutaj o masowej produkcji, wątpliwej jakości ubrań przez Chińczyków, które możemy znaleźć w każdej sieciówce. Migracje do Europy, z pozoru uwalniają ludzi od okropnej pracy, jednak najczęściej trafiają oni w takie same miejsca, tylko w innym kraju.

Tą powieść czyta się ciężko, nie jest napisana może przystępnie, ale bardziej w stylu reportażu. Nie ma tu żadnych ozdobników tylko chłód życia. Jednak warto się z nią zapoznać i uświadomić sobie kilka rzeczy.