Opinia na temat książki Czerwony terror

Nie jestem do końca przekonany, czy Czornyjowi udało się wejść w skórę i osobowość Lenina. Seria "Na faktach" charakteryzuje się pierwszoosobową narracją i choć w przypadku największych psychopatycznych zbrodniarzy kryminalnych, w których już kilka razy autor się wcielił, miało to sens i nadało im dodatkowego smaczku, to jednak w przypadku Lenina - osobowości zupełnie innej - chyba nie do końca.
Owszem, bezwzględne rozkazy i decyzje co do masowych mordów mogą podpadać pod psychopatyczne skłonności, ale Lenin klasycznym psychopatą nie był. Równie dobrze możemy go porównać do Putina, którego też trudno posądzić o chorobę psychiczną. Raczej cechuje go cynizm, bezwzględność, wyrachowanie i wielkomocarstwowe zapędy. Taki sam był Lenin. W imię rewolucyjnych ideałów wydawał rozkazy, dekrety i ustne decyzje o krwawych stłumieniach protestów i mordach, z carską rodziną Romanowów włącznie. Putin działa podobnie, też w imię urojonych wielkich wartości rozpętał okrutną wojnę w Ukrainie. Obydwu tych dyktatorów zepsuła władza i całkowita bezkarność...
"Czerwony terror" mnie nie porwał. Autor nie chciał "dokładać od siebie" i oparł się na dokumentach i przekazach historycznych, co sprawiło, że przez większą część powieść była po prostu nudna. Dopiero pod koniec nieco nabrała rumieńców, ale dla mnie wyszło to dość przeciętnie. Większość historycznych faktów dotyczących rewolucji październikowej starsze pokolenie zna doskonale z lekcji historii, a te najbardziej okrutne ujrzały światło dzienne po upadku komuny. I cóż jednak z tego? Nie ma jak dochodzić sprawiedliwości, bo pilnuje tego doskonale godny następca Lenina, też Władimir, tylko nie Ulianow, a Putin. Oby sczezł tak samo jak tamten...
Daję 6 gwiazdek za odwagę, że autor podjął się tak karkołomnego zadania...