Czerwony terror

Nie jestem do końca przekonany, czy Czornyjowi udało się wejść w skórę i osobowość Lenina. Seria "Na faktach" charakteryzuje się pierwszoosobową narracją i choć w przypadku największych psychopatycznych zbrodniarzy kryminalnych, w których już kilka razy autor się wcielił, miało to sens i nadało im dodatkowego smaczku, to jednak w przypadku Lenina - osobowości zupełnie innej - chyba nie do końca.
Owszem, bezwzględne rozkazy i decyzje co do masowych mordów mogą podpadać pod psychopatyczne skłonności, ale Lenin klasycznym psychopatą nie był. Równie dobrze możemy go porównać do Putina, którego też trudno posądzić o chorobę psychiczną. Raczej cechuje go cynizm, bezwzględność, wyrachowanie i wielkomocarstwowe zapędy. Taki sam był Lenin. W imię rewolucyjnych ideałów wydawał rozkazy, dekrety i ustne decyzje o krwawych stłumieniach protestów i mordach, z carską rodziną Romanowów włącznie. Putin działa podobnie, też w imię urojonych wielkich wartości rozpętał okrutną wojnę w Ukrainie. Obydwu tych dyktatorów zepsuła władza i całkowita bezkarność...
"Czerwony terror" mnie nie porwał. Autor nie chciał "dokładać od siebie" i oparł się na dokumentach i przekazach historycznych, co sprawiło, że przez większą część powieść była po prostu nudna. Dopiero pod koniec nieco nabrała rumieńców, ale dla mnie wyszło to dość przeciętnie. Większość historycznych faktów dotyczących rewolucji październikowej starsze pokolenie zna doskonale z lekcji historii, a te najbardziej okrutne ujrzały ś...

Obywatel Uljanow. Władimir Iljicz. Lenin. To o nim jest ta historia.

Nie myślałam, że kiedykolwiek to powiem o książce Czornyja, szczególnie z tej serii, ale mnie ta powieść wynudziła. Ja nie wiem co tu się stało, czy to Lenin był tak nieciekawym człowiekiem czy jego fiksacja na punkcie rewolucji była zwyczajnie monotonna. Naprawdę nie wiem.

Bywa i tak, że książka ulubionego autora nie podejdzie. Na szczęście świat się nie skończy z tego powodu :)

Psychopata opętany manią wielkości, tajny agent i zdrajca doszczętnie zatracony w swojej bezwzględnej ideologii- Władimir Iljicz Uljanow wszystkim nam znany bliżej jako Włodzimierz Lenin. To właśnie jego historię opowiada książka „Czerwony terror”.

Max Czornyj po raz kolejny (i mam nadzieję nie ostatni) popisuje się ogromną wiedzą historyczną. Łącząc ją ze swoją wizją tworzy powieść historyczną, nakreślając przy tym wyjątkowo plugawy portret potwora, chcącego rządzić światem za każdą cenę. Wchodząc w głowę Lenina prowadzi narrację pierwszoosobową, budząc w ten sposób nienawiść czytelnika do jego osoby, która z każdą kolejną stroną podsycana jest wprost proporcjonalnie do jego haniebnych czynów.

„Czerwony terror” to przerażający kawałek historii, której ofiary są liczone w wielu milionach niewinnych ludzkich istnień. To powieść przesączona na wskroś ludzką krwią, ich cierpieniem, bólem, głodem i strachem. To chyba także próba (chociaż autor temu zaprzecza) pokazania, że historia ta niestety zaczyna dziać się ponownie na naszych oczach, tuż obok naszej wschodniej granicy. Musimy tylko mieć nadzieję, że tym razem ktoś powstrzyma szaleńcze zapędy wyjątkowo małego człowieczka, przekonanego o swojej potędze.

Książka ta to naprawdę wyjątkowa podróż, zmuszająca do wielu refleksji wobec otaczającego nas świata. Pomimo oczywistej tematyki czyta się ją z zapartym tchem, niedowierzając ludzkiemu zepsuciu. „Czerwony terror” ...

Interesujecie się historią świata?❤️

CZERWONY TERROR to kolejna książka @maxczornyj oparta na faktach, pisana z perspektywy czarnego charakteru. Tym razem bohaterem powieści został Władimir Iljicz Uljanow - nam bardziej znany jako Włodzimierz Lenin. Postać chwilami makabryczna, dążąca do ustalonego celu dosłownie po trupach. Ani przez chwilę nie brał pod uwagę wyjścia innego niż to, które sam wybrał. Człowiek bezlitosny, dążący do władzy za wszelką cenę, od pewnego momentu świadomy rangi, jaką osiągnął...

Była to książka trudna do czytania, co nie oznacza, że czytało się ją źle. Trzeba było po prostu w odpowiedni sposób do niej podejść i przede wszystkim pamiętać, że była ona pisana na faktach. Chwilami szokująca, może właśnie dlatego, że nie jest to fikcja literacka. Po raz kolejny autor wykonał kawał dobrej roboty. Trudno mi nawet znaleźć słowa, by opowiedzieć Wam o tej książce. Musicie mi więc wybaczyć wyjątkowo krótszą recenzję - to po prostu książka, którą naprawdę warto przeczytać, nie tylko w celu poszerzenia wiedzy, ale tej świadomości tragizmu historii. Z nadzieją, że to już się nie powtórzy, że nasz świat zacznie zmierzać w lepszym kierunku...

Recenzja powstała we współpracy z @filianafaktach ❤️

Mam mieszane uczucia co do powieści Maxa Czornyja „Czerwony terror”. Mieszane, bo Lenin i cała ta jego spuścizna daje znać o sobie i dzisiaj. Klika dobrych lat temu przeczytałem „Ojców terroru” Leonida Mleczina. Zrozumiałem wtedy, że każdy kto będzie reprezentował ten nurt musi mieć świadomość kim byli jego partyjni przodkowie. A przecież byli u nas, ba są, po upadku PRL reprezentanci tych co szacunku do życia ludzkiego nie mieli. A jakie hasła obecnie głoszą albo z kim się bratają to podejrzewam, że towarzysz Lenin w grobie, wróć w mauzoleum się przewraca. Inaczej rzecz ma się w Rosji. Tam partia dalej trzyma się obranego kursu blisko sto lat temu wszędzie wietrząc spiski zachodnich imperialistów oraz marzy o odrodzeniu imperium rosyjskiego wrogów nazywając faszystami. Max Czornyj jak zawsze przygotował się do powieści historycznie jak i obyczajowo. Miałem wrażenie, że nawet za bardzo wczuł się w rolę. Przedstawił towarzysza Lenina takim jakim był.

𖦹 Książki Maxa Czornyja, które pisze z perspektywy "czarnych charakterów", są moimi ulubionymi. Można dowiedzieć się z nich wielu ciekawych rzeczy, a i styl pisania autora bardzo mi odpowiada, dlatego zdecydowałam się również na ten tytuł.

𖦹 Forma wywiadu niezbyt mi się podobała, a ostatnie sto stron prawie w całości pominęłam. Nie oznacza to, że książka jest zła, po prostu nie jest dla mnie, nudziła mnie.

𖦹 Myślę, że osobom zainteresowanym postacią Lenina i tamtym okresem historycznym, może się spodobać ta pozycja.