Krew

Kolejna część z cyklu kryminalnego o Komisarzu Eryku Deryle i Podkomisarz Tamarze Haler. I kolejna rozwiązana przez nich sprawa, której motywem przewodnim była stara jak świat - zemsta. Zemsta pielęgnowana i podsycana przez wiele, wiele lat. I chociaż nie jestem zwolenniczką przemocy to muszę się przyznać, że trochę próbowałam zrozumieć powód zemsty. Gdyby coś podobnego wydarzyło się komuś z moich najbliższych to nie wiem czy nie postąpiłabym podobnie. Dopóki coś bezpośrednio nas nie dotknie to nie potrafimy zrozumieć tego tematu. Trochę zasmuciło mnie zakończenie. Trudno przewidzieć jak potoczą się losy Tamary Haler. Ale medycyna bywa czasami nieprzewidywalna więc życzę jej jak najlepiej.

I znowu, jak to u Maxa Czornyja, krwawo, brutalnie i wciągająco. Niezwykle mocny kryminał, z bardzo realistycznymi opisami zbrodni, co jest znakiem rozpoznawczym autora. Tego się spodziewałam.

Bardzo lubię ten cykl z komisarzem Deryłą. Zakończenie spowodowało, że żałuję, iż nie mam dalszego ciągu… co teraz będzie? Panie Czornyj, tak się nie robi swojemu czytelnikowi, w takim momencie urwać scenę!? Mam nadzieję, że nie każe Pan długo czekać.

Kolejna dobrze przemyślana i poprowadzona trzymająca w napięciu akcja.

Dynamiczny, hipotyzujący thriller, napisany doskonałym stylem literackim, ze spójną fabułą, wartką akcją opisującą przebieg śledztwa i poczynania oraz motywacje mordercy, z przerażającym realizmem opisów i dokładnym zarysem psychologicznym postaci nie pozwalają oderwać się od książki.
To ósma odsłona historii przenikliwych, lubelskich policjantów. Dręczonego przez demony przeszłości Komisarza Eryka Deryło oraz walczącej z ciężką chorobą podkomisarz Tamarę Haler nic nie jest w stanie odciągnąć od prowadzonego śledztwa. Tym razem muszą się zmierzyć z mordercą uwielbiającym grę pozorów, który przygotował iście teatralne inscenizacje.
Marta Werska ginie w makabrycznych okolicznościach, ugotowana w saunie. Policjanci szybko wykluczają możliwość nieszczęśliwego wypadku dzięki wiadomości przekazanej od mordercy. Muszą odpowiedzieć na pytanie, kto był zdolny do takiego bestialstwa. Z biegiem śledztwa Deryło i Tamara zaczynają kwestionować swoją poczytalność i trzeźwość umysłu. Nie do końca zrozumiałam skąd, po tylu latach pracy w policji, wziąl się u nich chaos w głowach.
Lekkim rozczarowaniem była też dla mnie autoreklama autora. Poczytny pisarz raczej nie musi uciekać się do takich wybiegów. W związku z tym, że był to jedynie tytuł innej powieści nie będę drążyć tematu.
Finalnie jestem ukontentowana. Z pewnością sięgnę po kolejne powieści o parze policjantów.

Wprost nie do wiary, że to już ósmy tom cyklu z komisarzem Deryło, a Czornyj wciąż trzyma obrany przez siebie poziom. Wszystkie części można czytać poza kolejnością, choć pewne sprawy z życia osobistego komisarza wymagają chronologii, to autor zawsze pokrótce o nich przypomina. Okładki utrzymane w mrocznej stylistyce, idealnie wpasowują się w treść książek Czornyja.

Zamordowana brutalnie kobieta i upiorna wiadomość. Czy jej adresatami są śledczy?
Krąg podejrzanych rozszerza się obejmując nawet funkcjonariuszy lubelskiej komendy. Wszyscy są podejrzani i nikt nie może czuć się bezpiecznie. Zabójca zaczyna kolejne polowanie.

Spektakularne i krwawe zbrodnie, oparte na ciekawym pomyśle walczą o palmę pierwszeństwa z intrygę kryminalną, i tak jest za każdym razem. Autor stawia przede wszystkim na szok i bezwzględną brutalność, i świetnie mu to wychodzi.
W opisywaniu takich scen osiągnął mistrzostwo. Jego mordercy to zawsze bezwzględni sadyści i wyjątkowi dewianci. Opisy zadawanych tortur są tak obrazowo przedstawione, że zawsze jestem na granicy wytrzymałości. Czytelnikom o słabszych nerwach - odradzam, spragnionym krwi gwarantuję pełną satysfakcję.

Charakterystyczny styl pisania: mocny, dosadny, agresywny; niezwykle dynamiczna, pełna nagłych i nieoczekiwanych zwrotów akcja; intrygująca zagadka kryminalna i widowiskowe zbrodnie, które cechuje wyjątkowe okrucieństwo. Komisarz Deryło zmierzy się z jedną z najbardziej makabrycznych spraw w swoje...

Ucieszyłam się z kolejnej części o komisarzu Deryle, polubiłam tego bohatera od pierwszej książki (chyba Grzech), wciąga od pierwszej strony, a zakończenie wskazuje na dalszy ciąg. Zatem czekam,
polecam czytelnikom lubiącym ten rodzaj kryminału.

Wyczekana! Już nie mogłam doczekać się kolejnej powieści od Maxa Czornyj z serii z komisarzem Erykiem Deryło i jest! I od razu Wam powiem, że tak samo jak poprzednich 7 części jest ona tak samo dobra, krwawa, mocna i godna polecenia!

Autora cenie sobię za to, że potrafi zbudować dla nas powieść bardzo dynamiczną, z mocnym wątkiem i wartką akcją. Tutaj cały czas coś się dzieje, a my stoimy w środku wydarzeń i jak najszybciej chcemy dowiedzieć się tego, jak będzie rozwiązana sprawa. Uwielbiam jego pióro i jedyne nad czym ubolewam to to, że te książki błyskawicznie się czyta! Jeśli jeszcze nie próbowaliście twórczości autora, to zdecydowanie jest to najwyższy czas, aby to zrobić! Polecam!

📖

Jak dla mnie najsłabsza książka w serii. Być może zmienię zdanie gdy za jakiś czas przeczytam...

Ostatnio zachwycałam się siódmym tomem serii z Erykiem Deryło autorstwa Maxa Czornyja. Postanowiłam niemal od razu sięgnąć po kolejną i ostatnią do tej pory wydaną część. Miałam przed tą lekturą pewne obawy, ponieważ autor wcześniej przeplatał świetne książki słabszymi, pisałam nawet o tym w recenzjach, że jego twórczości to prawdziwa sinusoida dla czytelników. W związku z tym po "Krwi" nie powinnam się zbyt wiele spodziewać. I może właśnie dlatego, że nie miałam wygórowanych oczekiwań, tak bardzo przypadła mi do gustu.

Po ośmiu tomach kolejna wizyta w Lublinie to już sentymentalny powrót. Moim pierwszym skojarzeniem z tym miastem są już niestety seryjni mordercy. Wiem, że to tylko fikcja, ale trzeba przyznać, że Czornyj dba o to, żeby lublinianie oglądali się za siebie na każdym kroku.

Czy tym razem szaleniec znowu zabija przypadkowe, niewinne osoby? Odpowiedź na to pytanie może się okazać kluczowa dla śledztwa prowadzonego przez duet Deryło i Haller. To, co jako pierwsze rzuca się w oczy, to to, że jego główną motywacją wydaje się być zadawanie jak największego cierpienia. Nie wiadomo tylko, do kogo kieruje swoje przesłanie - do ofiar, ich bliskich czy może do policji? Przed Tamarą i Erykiem mnożą się pytania, jednak znalezienie odpowiedzi wydaje się być trudniejsze niż kiedykolwiek. Podejrzenia prowadzą nawet do ich bliskiego kręgu.

Czornyj zasłynął brutalnymi opisami, jednak i tak zaszokowało mnie okrucieństwo z jakim tym razem mieliśmy ...

Jak minął Wam ten tydzień?❤️

KREW miałam w planach już w styczniu w ramach akcji #polskietakpoprostu, gdy jej głównym bohaterem był @maxczornyj. No cóż, powiedzieć, że troszkę się spóźniłam to jak nie powiedzieć nic🤣 Wiedziałam jednak, że prędzej czy później po tę książkę sięgnę, bo uwielbiam serię z komisarzem Deryło, a to już przecież jej ósmy tom (a mam do nadrobienia jeszcze dwa)🤯

Przechodząc do rzeczy - KREW, jak można się spodziewać, była naprawdę krwawa. Uwielbiam takie książki, bo oprócz kryminalnej zagadki, która wydaje się nierozwiązywalna mamy też grę na uczuciach czytelników. Autor postarał się, żebyśmy nie byli w 100% pewni swoich osądów co do niektórych postaci i za to ogromny plus. W książkach zawsze szukam jakiegoś podstępu, więc cieszę się, że w tej części był pewien aspekt, który mógł zmienić nasze postrzeganie pewnej osoby - a jeśli ktoś ma już KREW za sobą to pewnie wie o kogo mi chodzi😉

Muszę Was jednak ostrzec, że nie jest to książka dla osób o słabych nerwach. Jak już powszechnie wiadomo, autor ma talent do tworzenia najbardziej chorych z możliwych scen, czego dowód znajdziemy chociażby w tej powieści. Mamy tu do czynienia z naprawdę makabrycznym sposobem postępowania sprawcy, więc mogę ją polecić osobom, których takie opisy nie ruszają. Co do reszty, może warto poszukać nieco delikatniejszych książek😅

Ja, jako fanka powieści krwawych i właśnie makabrycznych byłam absolutnie zachwycona! To chyba moja ulubiona czę...

Max Czornyj kolejną powieścią „Krew” (bodajże ósmą z serii, jakże szybko ten czas leci) zabiera dwójkę komisarzy Deryło i Haler na makabreskę rodem z pewnego popularnego filmu. A dlaczego makabreska, bo wiem, że to tylko film (w sumie seria) a jednak odczuwam strach i wiercę się niespokojnie niczym taka „eska” przed „makabrą”. Pomimo, że to kolejna część serii autor zaskoczył mnie. Przecież znam jego poprzednie powieści, co tam może mnie jeszcze przerazić. A może, nie wiem dlaczego ale przy imadle mam teraz tylko jedno skojarzenie. Autor umiejętnie buduje nastrój, klimat, kieruje na ślepy tor a kiedy to odkrywam to jestem zły, że znowu Max wpuścił mnie w maliny. Pomimo, że przecież ten Deryło czy Tamara towarzyszy mi sporo już czasu to miałem wrażenie, jakby autor przedstawiał ich na świeżo, na nowo, nowe emocje, bardziej dojrzałe. Po prostu się zapewne się starzeją, nabierają innego oglądu świata. Słowa z okładki „Ich przerażenie napawa mnie radością” powinny brzmieć „Twoje przerażenie napawa mnie radością” i palec autora skierowany w kierunku czytelnika. Wspomnę jeszcze bo warto, że powieść jest opatrzona między innymi cytatem z „Jak wam się podoba” W. Shakespeare w tłumaczeniu Macieja Słomczyńskiego, autora również między innymi dobrych i poczytnych powieści kryminalnych.

Najnowsza część z komisarzem Deryło i podkomisarz Haler od samego początku trzyma w napięciu. Nie spodziewałam się tylko tego jak się ta historia zakończyła. Krew ma to coś w sobie co miały również poprzednie części.

Naprawdę fatalna, miałam wrażenie, że już to wszystko u Czornyja było. Każdy morderca jest taki sam. Każda sprawa taka sama. Tutaj dodatkowo dla urozmaicenia ten wątek obyczajowy, który zupełnie #nikogo.

Nie będę oryginalną, jeśli napisze, że kolejna książka napisana przez Pana Czornyja, utrzymana na bardzo wysokim poziomie. Bardzo polecam. Wszystkie jego książki.

Pochłonęła mnie ta historia. Mało kto potrafi pisać tak jak Czornyj tego typu historie. Co tu się nie działo i to mocno realistycznie napisane.