Wina

Wielki powrót Oresta Remberta i Lizy Langer nie zrobił na mnie większego wrażenia. Właściwie w ogóle nie zrobił. Możliwe, że jest to efekt rewelacyjnych powieści, które mi się ostatnimi czasy trafiały jedna za drugą.

Tym razem akcja książki umiejscowiona jest w Gdańsku, gdzie zostają znalezione okaleczone zwłoki.

Po raz kolejny z przykrością stwierdzam, że autor zmienił styl pisania powieści na bardziej subtelny, mniej makabryczny.
To co pozostało niezmienione to budowa. Powieść, jak i inne, składa się z krótkich rozdziałów, często zakończonych cliffhangerami. Narratorami są trzecioosobowo para głównych bohaterów prowadzących śledztwo oraz sprawca.
Finał to tradycyjne już "fade to black".

Liczyłam, że wraz z powrotem Oresta i Lizy powróci dawny, przyprawiający o dreszcze styl pisarski autora. Niestety tak się nie stało.

Liza i Orest to nietuzinkowy duet-komisarz i profiler. Duet, który od samego początku jakoś nie do końca trafił w moje gusta. Ona nadal jest arogancka, ale już nie tak bardzo jak w poprzednich tomach, a on stale łasi się do niej niczym mały kociak. Ich wzajemna relacja jest niedojrzała i tak też się wobec siebie zachowują, co mnie zniechęca. Miałam nadzieję, że w pewnym momencie autor doda im ikry, charyzmy, no i się zawiodłam. Nadal są dość bezosobowi.

Co zaś się tyczy fabuły, to mam wrażenie, że wdarł się w nią chaos, choć zarys jest ciekawy. Motyw zbrodni intryguje, podobnie jak sam sprawca. Szkoda, że jego przeszłość nie została bardziej rozbudowana, bo tam kryje się sporo ciekawostek. Im więcej czytałam, tym całość wydawała mi się coraz mocniej surrealistyczna, przekombinowana. Policyjne śledztwo również mało atrakcyjne- jakby zabrakło weny , zarówno autorowi, jak i bohaterom.

Jak widać, całość wypada przeciętnie, bo jest pomysł frapujący, jednak wykonanie posiada więcej słabych stron niż tych pozytywnych. W sumie to cieszę się, że to już koniec.

Książka Wina jest najnowszą częścią przygód Lizy Langer i Oresta Remberta, która zapowiadała się ciekawie i mrocznie jak poprzednie tomy z tej serii. Miałem nadzieje na kolejny wciągający kryminał i poznanie dalszych losów bohaterów.. Dlatego sięgnąłem po kolejną część z wielką chęcią i byłem ciekawy co tym razem otrzymam od autora w kolejnym tomie przygód Lizy i Oresta.

Liza Langer i Orest Rembert po poprzedniej sprawie liczą na chwilę oddechu, lecz zostają wezwani na miejsce makabrycznego morderstwa. Rozpoczynają śledztwo od razu chcąc jak najszybciej ująć sprawcę. Jednak relacje świadków o potworze grasującym w Gdańsku wydają się nieprawdopodobne i niesamowite. Bohaterowie do końca nie wierzą w to wszystko, lecz kolejne poszlaki wskazują na co innego. Muszą zmierzyć się z koszmarem, który stał się rzeczywistością i powstrzymać sprawcę za wszelką cenę.

Książka Wina jest czwartym tomem przygód pary bohaterów poprzednich części cyklu o Oreście i Lizie rozwiązujących nieprawdopodobne i makabryczne sprawy w jakich podejmują się za każdym razem. W najnowszej kolejny raz muszą stawić czoło koszmarowi jaki napotykają na swojej drodze. Autor nie bawi się jak zwykle w kompromisy i już od początku zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń, które później potrafią być pogmatwane. Śledztwo prowadzone przez dwójkę bohaterów zostało poprowadzone dobrze i nie brakuje w nim zwrotów akcji zmieniających nieraz wiele mimo naszych podejrzeń. Podsuwanie fał...

Mroczny, brutalny thiller. Lubię takie, przeczytałam, jednak czuję pewien niedosyt. Czegoś brakło, śledztwo zbyt powierzchowne, zbyt proste.

Komisarz Liz i profiler Orest mają za sobą naprawdę ciężkie i tragiczne śledztwo.

Przydałoby się po nim odpocząć i dojść do siebie, ale w ich zawodzie spokój to ostatnie o co mogą się martwić.

Ponownie muszą mierzyć się z mrocznymi wydarzeniami. Makabryczna śmierć i zeznania mówiące o monstrum rodem z horroru. Co takiego dzieje się w Gdańsku, czy ludzie naprawdę mają się czegoś bać, czy to jedynie plotka?

Gdy dochodzi do kolejnych morderstw, jasne się staje, że to nie są tylko puste słowa rzucona na wiatr. Ktoś za tym stoi. I wybiera bardzo dokładnie swoje ofiary, które łączy jeden, przerażający szczegół.
Liz i Orest mają przed sobą nie lada wyzwania, przyjemnie im się zmierzyć z mrocznym i okrutnym mordercą, z czystym złem.

Jeden z bardziej mrocznym i brutalnych kryminałów. Poza ciekawie zbudowaną zagadką kryminalną, mamy naprawdę dużo szoku, mroku, aż mrożącego krew w żyłach.

Mam za sobą jakieś dwadzieścia książek Maxa Czornyja i były wśród nich naprawdę genialne pozycje, a przez to jeszcze większy zawód odczuwam przy tych słabszych. Czasami po prostu nie wpisywał się w mój gust czytelniczy, jednak zdarzyło się też tak, że miałam wrażenie, że niektóre tytuły powstały na siłę i sprawiały wrażenie pisanych na kolanie, bo sporo w nich było niedoróbek.

"Wina" to czwarty tom serii z Lizą i Orestem, wieńczący mój mały maraton. Może gdybym miała przerwę, to zdążyłabym ochłonąć, zachwyt by wyblakł, a ja nie miałabym wygórowanych oczekiwań i nie zaliczyła rozczarowania. A może i tak widziałabym różnicę w poziomie, bo w moim odczuciu jest kolosalna.

Nie przekonała mnie zupełnie fabuła, początek był intrygujący, ale rozwinęło się to w absurdalny, totalnie niewiarygodny sposób, a i opisane było jakoś tak nijako. Dotychczasowe śledztwa tego duetu wywoływały we mnie wyłącznie ekscytacje i zachwyt, tym razem nieco się nawet nudziłam. Nawet Langer i Rembert nie byli w stanie tego uratować. Przynajmniej zakończenie różniło się od poprzednich i nie zostawiło mnie w niepewności.

Mocniej odczułam też fakt, że główni bohaterowie są raczej enigmatyczni i chyba pora porzucić nadzieję, że cokolwiek się w tej kwestii zmieni. Tak naprawdę jedynie w serii o Eryku Czornyj nakreślił szerszy rys psychologiczny i pozwolił nam zajrzeć w codzienne życie komisarza. Oczywiście wiemy też trochę o Lizie, ale jak na czwarty tom o wiele za mało, a Ore...

Max Czornyj nie pozwala o sobie zapomnieć i cały czas funduje nam nowy, przerażający thriller a nawet bym powiedziała horror. Ja czasami mam wrażenie, że kończę jeden tom a tu zaraz pojawia się kolejny. I to jest dobra wiadomość dla miłośników i wielbicieli Czornyja.

Komisarz Liza Langer oraz profiler Orest Rembert jeszcze nie do końca doszli do siebie po ostatnim, tragicznym śledztwie a już dostają kolejną sprawę. Makabryczna zbrodnia, która prowadzi śledczych do prawdziwego zła. Wszyscy świadkowie wspominają o czymś nie z tego świata. O potworze lub monstrum rodem z horroru. Niebawem dochodzi do kolejnego mordu, a ofiary łączy jeden szczegół.

Czy tym razem uda dopaść mordercę?

To już czwarty tom z nieustraszoną Komisarz i profilerem których zdąrzyłam bardzo polubić. Książka od pierwszych stron wciąga w wir wydarzeń. Historia misternie przepleciona zaskakującymi zwrotami akcji. Mocno trzyma w napięciu i doprowadza do spektakularnego finału. Jest dużo krwi i opisów z miejsc zbrodni tak jak lubię.

Autor w tym tomie bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę. Wodzi za nos i nie sposób domyśleć się kto jest zabójcą. Pomiędzy wierszami przemyca ważne i potrzebne tematy. Tej książki nie da się odłożyć dopóki nie poznamy odpowiedzi na nurtujące czytelnika pytania.

Chyba najlepsza książka tego autora jaką przeczytałam od BARDZO długiego czasu. Te schematy wciąż są, ale nie rzucają aż tak się w oczy, historia a przede wszystkim zakończenie oczywiście z kosmosu, jednak tym razem naprawdę czytało mi się to dobrze i bez przewracania oczami. Problem mam jedynie z tym, że autor w swoich poprzednich tworach taki sajgon zrobił, że one po prostu nie wywołują już we mnie żadnych emocji i czytam je po prostu żeby przeczytać.

Czwarta część cyklu z Lizą Langer i Orestem Rembertem. Jak zwykle u tego autora opisy makabrycznych zbrodni popełnianych przez jakiegoś potwora. Ciekawy motyw zbrodni i polowania na wytypowane ofiary. Para Orest-Rembert przypomina duet Chyłka -Oryński. Tu też Liza wiedzie prym, o wszystkim decyduje, trochę pomiata Rembertem. Nie ma na szczęście wulgarnego słownictwa, ale humorystyczne dialogi.