Geneza zła

Świetny kryminał, chociaż w pewnym momencie nieco wytracił tempo, ostatecznie intrygujący.
Zło było, jest i będzie, nieraz skomplikowane, kiedy indziej proste jak drut, najgorzej kiedy jest, bo może być. Przerażające, socjopatyczne i nieludzkie. Takie właśnie jest w tej powieści.

Czy można zacząć czytać serię od ostatniego tomu i przepaść? Owszem można i stało się tak za sprawą książki "Geneza zła".

Dwunasty tom z cyklu Eryk Deryło, w którym działo się tak wiele, a zło wylewało z każdej strony. Brutalność ma tutaj swoje miejsce, a co za tym idzie pomysł na taką historię, że aż włos się jeży.
Chociaż sama postać komisarza wydaje się stonowana, to bez znajomości przeszłości nie mam większego zdania na jego temat. Z pewnością nadrobię zaległości, które czekają na swoją kolej już od dłuższego czasu na regale.

Wiem, że książki autora słyną z brutalności i w innych jego książkach miałam ich zarys i jeśli w dwunastym tomie tyle się działo, to nastawiam się pozytywnie na poznanie wcześniejszych części.

Mimo tego, można czytać jako odrębną historię. Było kilka wstawek z przeszłości dla przypomnienia, ale bez większych rozpisywań co dla ulubieńców serii nie jest nużące.

To już dwunasty tom z komisarzem Deryło i powiem wam, że w tej części to właśnie komisarz był najmądrzejszy. Autor poukładał mu na drodze samych gamoni, którzy gdyby nie formułki, które jako przedstawiciele władzy musieli znać na pamięć, to chyba już nic więcej sami by nie wymyślili. Niby wypełniają swoje obowiązki, ale ukazane było to bardziej jako monotonia, którą robią odruchowo a nie jako praca, którą wypełniają z oddaniem. Tu mi przyszło na myśl takie zastanowienie, że fajnie by było, gdyby pracownik kochał swoją pracę, bo wtedy byłaby to jego przyjemność, a nie mus do którego idzie ze zwieszoną głową. A jeśli już jestem przy temacie głowy, to nasza książkowa denatka za wiele z niej nie miała. Nawet nie chciałabym sobie wyobrazić jak wygląda człowiek, któremu z twarzy ściągnięto skórę... Początek książki będzie temu poświęcony, a później długie śledztwo, które będzie odkrywało skrawek po skrawku, aż do momentu kulminacyjnego, do którego chyba nikt nie chciałby dojść przedwcześnie. Uszykujcie się zatem na niesmaczne opisy z których autor jest znany, inteligentną postać komisarza, który chciałby odpoczywać na urlopie tak jak inni i na samą śmierć, która wymierza ,,sprawiedliwość ". To wszystko okraszone dużym drukiem, krótkimi rozdziałami i chwilami, kiedy Deryło jest ukazany ogólnikowo, ale które dźwięczą w naszej głowie jako mgliste marzenia. Swoją drogą, ciekawi mnie jakie następnie przygody go spotkają. Ciekawe, czy jeszcze czymś nas zaskoczy:-) Fajnie by było gdy...

Geneza zła - Max Czornyj

Kiedy komisarz Deryło planuje poczuć wiatr i zamoczyć nogi w chłodnych wodach Bałtyku, dostaje telefon z miejscowej komendy, który zakłóci jego „wypoczynek”.
Deryło nie wie jednak, ze zło czai się i obserwuje.
W okolicy dochodzi do tajemniczych mordów, dzieciaki zaczynaja grać w grę, w która podobno jest dziełem samego szatana, a Deryło wkracza w krąg z którego, prawdopodobnie nie będzie łatwo wyjść.
Pętla coraz bardziej się zaciska, okazując sie, ze sprawy łącząc sie z zamkniętym już śledztwem z przed dekady.
Czy komisarz rozwikła genezę zła? Czy zło wcale sie nie ukrywa, tylko prowadzi grę?


„Geneza zła” to kolejna już książka z tej serii. Do powieści autora podchodzę z dystansem. Niby mi sie podoba, a z drugiej strony mam niedosyt a wręcz czasami obrzydzenie do niektórych elementow. Tak tez było i tym razem. Początek zapowiadał sie świetnie, byłam zaciekawiona i myśle sobie „o Czornyjn w końcu pokaże „ a tu nagle trach. Poczułam znużenie i miałam wrażenie, ze przysnę. Coś tu nie zagrało. Trochę zaczęło sie wszystko dłużyć. Miałam wrażenie, ze sam autor trochę przysnął prowadząc tak powolnie cała akcje.
Uważam, ze ta część miała potencjał. Pomysł z grą i zbrodniami z przed Laty łączące czasy teraźniejsze - tajemnice i sekrety. To wszystko było, tylko autor uciął sobie krótka drzemkę. Szkoda.
Niemniej jednak wiedząc, ze standardowo zakończenie jest otwarte to z pewnością doczekamy sie kolejnej części...

Zło nigdy nie odchodzi. Zawsze jest wśród nas

Zło mogło być wszędzie, a z pewnością miejsce na nie było w sercu każdego człowieka

Komisarz Derylo próbuje odpocząć nad Bałtykiem, jednak zło i zbrodnie nie opuszczają go. Kilkadziesiąt kilometrów od niego dochodzi do bardzo brutalnego morderstwa kobiety.

Do tego pojawia się badacz zjawisk paranormalych, a dzieci zaczynają grać w grę, której autorek zdaje się być sam szatan. Dzieje się bardzo dziwne i tajemnica rzeczy, co się tutaj dzieje?

Komisarz musi zrezygnować z wypoczynku i zająć się tymi dziwnymi, skomplikowanym sprawni, które zachwieją jego przekonaniami i zmuszą do spojrzrnia na sprawy z innej perspektywy. Z takim złem do tej pory nie miał do czynienia. Czy sobie poradzi?

Bardzo złożona, wielowątkowa zagadka kryminalna, gdzie jest tak dużo zwrot akcji, tropów, tajemnic, że momentami ciężko się połapać. Ciągle coś się dzieje.

Czornyj to chyba najbardziej schematyczny autor jakiego dane mi było czytać. Każda książka, każda sprawa, każdy morderca - wszystko wygląda tak samo. Nawet gdy pojawiają się nowe postaci, nie zauważa się nieobecności innych, bo po prostu wszystko jest kalką poprzednich części. Brutalne, krwawe opisy? Też już nie robią wrażenia, jakkolwiek źle to brzmi, ale autor raczy nas tym za każdym razem, w tym samym natężeniu i w ten sam sposób. Wybuchy, obdzierania ze skóry, pościgi, szaleńcy których bardzo łatwo rozgryźć, mało logiczne wydarzenia.. wszystko tu jest. Jedyne co się zmieniło to obszar działań naszego policjanta, bo przenosi się on nad morze, ale czy to ma jakieś znaczenie? No nie. Nie lubię tej serii, ale skończę ją (trzymam kciuki, że prędzej niż później) i na pewno nie polecę.

To już 12 tom cyklu o komisarzu Eryku Deryło i zawsze to powtarzam, aby nigdy się ta seria nie skończyła. Książki tego autora już od dawna pachną krwią a nawet nią ocieka ją.

Komisarz Deryło od kilku tygodni nie potrafi się pozbierać. Śmierć Tamary Haler, jego służbowej partnerki, a do tego przyjaciółki kompletnie go przybiła. Dlatego zdecydował się na urlop nad Bałtykiem. Jednak zło nie spuszcza go z oczu. Kilkadziesiąt kilometrów dalej dochodzi do przerażającej zbrodni. Kobieta zostaje zamordowana w bardzo brutalny sposób, jakby sprawcą był sam diabeł. Deryło będzie musiał zmierzyć się ze Złem jakiego do tej pory nigdy nie spotkał.

Najgorsze zło nie kryje się w kartach do gry, ale w człowieku......

Muszę wam powiedzieć, że podczas czytania tego tomu miałam totalny odlot. Tym razem autor mocno nakazuje się zagłębić czytelnikowi w tematykę etyki, relatywizmu dobra oraz zła.

#genezazła to jeden z najbardziej krwistych i mrocznych thrillerów jaki przeczytałam. Książka nie daje ani chwili wytchnienia. Atmosfera wydarzeń, przerażająca geneza zła potęguje stan lęku czytelnika. Chory umysł przestępcy, sposób jego myślenia, motywy postępowania to wisienka na torcie jaki możemy skosztować podczas czytania.

@maxczornyj jak zwykle się popisał. Stworzył arcydzieło! Mrożący w żyłach, jednocześnie perfekcyjny thriller, który staje się dla mnie numerem jeden z całej serii. Sceny okrucieństwa przez, które zostałam zmiażdżona to moje guilty p...

Przeczytanie książki w ciągu dwóch dni, chyba samo świadczy o tym, że musiał być to kawał dobrej lektury. Historia czytała się sama, aż żal było ją kończyć, narobiłam sobie ochoty tylko na więcej. Takie thrillery uwielbiam, które trzymają w napięciu, wciągają od samego początku i są nafaszerowane nieustannymi zwrotami akcji. Autor nie szczędzi w mocne i krwawe opisy, które tylko dopełniają i bardziej nasycają książkę w tę mroczniejszą stronę, która pokazuje, że geneza zła ma kilka znaczeń, może być wszędzie, jak i w każdym z nas. Kto poznał twórczość Czornyja ten wie, że jego książki są szczególnie brutalne, "Geneza zła" to o poziom wyżej w skali okrucieństwa i bestialstwa, które do tej pory spotkałam w thrillerach. Tym samym nie jest to pozycja dla osób szczególnie wrażliwych.
.
Autor umiejętnie wodzi czytelnikiem za nos, prowadzi go według swoich zasad, co chwilę myląc tropy. Końcówka bardzo zaskakująca i zachęcająca do sięgnięcia po inne części, chociaż czytałam opinie, że ta część ma wysoko postawioną poprzeczkę.
.
Chociaż saga o komisarzu Eryku Deryło ma już dwanaście tomów, to ja przeczytałam tylko pierwszą i ostatnią🤭 Jedna jak i druga to typowa brutalna i mroczna historia, która wyrwie Was z kapci i narobi tylko jeszcze większego smaka na więcej. Zapragniecie jeszcze bardziej zagłębić się w psychikę ludzkiej natury i poznać jej najbardziej skrywane pragnienia. Czuję, że autor jeszcze nie powiedział ostatniego słowa i nie zakończył tej serii, możli...

To książka, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kryminału i thrillera! Nawet jeśli nie mieliście jeszcze okazji zagłębiać się w poprzednie tomy serii, albo pominięliście niektóre z nich (tak jak i ja!), to nie musicie się martwić - spokojnie możecie sięgnąć po tę pozycję.

Osobiście uwielbiam komisarza Deryło i zdecydowanie gorąco ją polecam. Od pierwszych stron utrzymuje czytelnika w napięciu, nie pozwalając na ani chwili oderwanie się od lektury. To, co sprawia, że ta książka wyróżnia się w tłumie, to jej intryga, która jest niezwykle interesująca, pełna tajemniczych zwrotów akcji i trzymająca w napięciu do samego końca. Jest to dokładnie to, czego oczekuję od kryminałów i thrillerów, i ta książka spełnia te oczekiwania w stu procentach.

Co więcej, autor serwuje nam niezwykle szybką akcję, co sprawia, że trudno się oderwać od kolejnych stron. Przewracanie ich staje się uzależniające, chcecie dowiedzieć się, co stanie się dalej, kto jest winny i jak sprawa się rozwinie.

Ta książka to także doskonały pomysł na prezent dla fanów kryminału i thrillera. W końcu, jeśli ktoś jest już fanem komisarza Deryło, to będzie mógł cieszyć się całą serią, a jeśli dopiero zaczyna swoją przygodę z tym gatunkiem, to ta książka na pewno go wciągnie i zachęci do dalszego czytania. To prezent, który z pewnością zyska uznanie i wywoła uśmiech na twarzy obdarowanego. 😁

Max Czornyj powieścią „Geneza zła” funduje nam dwunaste spotkanie z komisarzem Erykiem Deryło. Pamiętam tom, kiedy myślałem, że to koniec, Eryk nie przeżyje ale dał rade. Na okładce jest zapis „Zło nigdy nie odchodzi. Zawsze jest wśród nas”. Tak o sobie pomyślałem, że zostało we mnie ale to chyba na skutek moich ostatnich życiowych doświadczeń. Niejako korzystając z okazji przepraszam pewną mi bliską Kobietę. Dość już prywaty. Ale z drugiej strony to sądzę, że to jakaś zawoalowana groźba autora, jestem wśród was, uważajcie jak wyjdę z tej książki nad ranem. Nie do wiary ale Eryk odpoczywa nad morzem. Nawet gliniarz w powieści potrzebuje wytchnienia. Poważnie. Ale oczywiście Autor nie ma litości nad Erykiem, niczym podążające w ślad za detektywem Zło bierze go na celownik. Myślałem, że jak dwunaste spotkanie to będzie przeciętnie ale jednak Czornyj zaskoczył mnie mnogością zwrotów akcji, prowadzeniem powieści na swoim przyzwoitym poziomie. Oczywiście można się czepiać, bo jest kilka niedopowiedzeń czy też niedopracowana nowa bohaterka ale autor zapewne poprawi się w następnej części.

Czy zło musi mieć przyczynę? Dlaczego wilk wyje do księżyca? Moim zdaniem bierze się czasem bez przyczyny a wilk, odpowiedź znajdziecie w powieści.