Bestia z Buchenwaldu

Oj, wstrzelił się autor w temat, który na każdym czytelniku zrobi wrażenie, z którym nikt nie będzie polemizował, że jest nierealny. Fabułę napisało życie.
Nie czytam opisów książek lub robię to bardzo pobieżnie żeby treść była dla mnie zaskoczeniem. Z tego powodu umknęło mi nazwisko Ilse Koch. Postać Wiedźmy z Buchenwaldu była mi znana i gdy przeczytałam kilka rozdziałów odłożyłam powieść, by oszczędzić swoją psychikę. Cóż, czytelnicza ciekawość wzięła górę i po paru dniach wróciłam do książki z innym nastawieniem.

Ilse Koch, zwana po wojnie "Komandorową z Buchenwaldu”, to niemiecka nadzorczyni SS w nazistowskim obózie koncentracyjnym niedaleko Weimaru, działającym w trakcie II wojny światowej. Jako żona Karla Kocha, komendanta tegoż obozu w Buchenwaldzie, dopuściła się przerażających zbrodni, a jej bestialstwo zdawało się nie mieć granic.

Po przeczytaniu książki myślę, że Max Czornyj, był idealnym autorem do stworzenia tej powieści. Jego styl, umiejętność tworzenia napięcia i obrazowego ukazania makabrycznych zbrodni rewelacyjnie podkreśliły historię zbrodniarki wojennej. Opierając fabułę na faktach, przedstawił to w sposób wielowymiarowy, z możliwością wsiąknięcia czytelnika w umysł Ilsy i poznania genezy zła, tego co doprowadziło do zmiany zwykłej dziewczyny w sadystycznego potwora.

Ciekawostką jest fakt, że powieść miała premierę w rocznicę śmierci Ilse Koch.

"Bestia z Buchenwaldu" Maxa Czornyja to kolejna powieść oparta na faktach, którą znalazłam w bibliotece. Tym razem dokonania głównej postaci są znacznie brutalniejsze niż w przypadku "Kata z Płaszowa", niemniej jednak oboje to prawdziwe Potwory. Jak zauważyłam Ilse Koch od początku była wyrahowana, egoistyczna i pragnąca silnych wrażeń. Przyjemność sprawiało jej to, co niedopuszczalne, szokujące i kojarzące się z dominacją. Z drugiej strony, wydaje mi się, że ta kobieta nie potrafił darzyć jakimkolwiek uczuciem inną osobę, jeśli nie miała w tym interesu.
Fabuła emocjonalna, brutalna i nie do uwierzenia, że "ktoś" taki mógł istnieć i działać. Aczkolwiek pełno w tej historii chaosu. Rozdziały z przeszłością przeplatają się z teraźniejszością, lecz nie ma w nich wyraźnego podziału. Przez to często się gubiłam. Niestety koniec wypada chyba najsłabiej, tam zdecydowanie brak dynamiki. Wszystko się wlecze i jest nijakie. W sumie to całość wypada dobrze , choć ciężko mówić tu i przyjemnej lekturze, a mimo to polecam.

" Bestia z Buchenwaldu” to opowieść ukazująca zło w czystej postaci. Przedstawia okrucieństwo jakie zgotowała Ilse Koch w obozie nazistowskim ludziom walczącym o przetrwanie. Fanatyczne znęcanie się i traktowanie ciała człowieka jako materiał na sprzęty domowe, wymyślne tortury i pogarda.

Max Czornyj opisuje prawdziwe wydarzenia które przerażają bardziej niż fikcja literacka. Przedstawia je z pierwszoosobowej perspektywy co stwarza upiorne doznania gdyż wiemy co myśli i czuje Bestia w ludzkiej skórze. Poznajemy jej cele, pragnienia i motywy, przyziemne i pozbawione empatii.

Ta książka to historia o której nie wolno nam zapomnieć. Dzięki autorowi pamięć o zamordowanych pozostanie wciąż żywa a zło napiętnowane.

... nie ma wystarczająco negatywnego określenia aby oddać charakter Ilse Koch- komendantowej obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie- kobiety złej, zboczonej i okrutnej...
Czornyj, swoim zwyczajem, postanowił wskoczyć do głowy bestii i napisać książkę, aby przybliżyć nam jej życie i historię.
Nie wiem, co o samej książce napisać. Stylistycznie nie jest zła, w końcu to Czornyj- on trzyma klasę, zwłaszcza, gdy babrze się w psychice złoli. Jednak czegoś mi tu brakuje, odczuwam pewien niedosyt. Być może to przez to, że znajomość z interpretacją przez tego autora potworów, chodzących po świecie rozpoczęłam od "Rzeźnika" i "Zimnego Chirurga". Postaci Cyppka i Kolanowskiego są według mnie mniej znane niż Ilse Koch. Tam autor naprawdę wykonał kawał roboty wcielając się w dewiantów, opisując ich działania i emocje, tu jakby po prostu przepisał kilka faktów z książek historycznych- faktów ogólnie dostępnych dla każdego- zmieniając tylko narrację.

"Bestia z Buchenwaldu" jest zapisem wspomnień z życia Ilse Koch- komendantowej obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie- pisanym w narracji pierwszoosobowej. Ilse, mimo wychowania w kochającej rodzinie, wyrosła na zimną socjopatkę, dla której życie i cierpienie ludzkie znaczyło tyle co nic. Nawet jeśli więźniowie byli dla niej tylko numerami, gdzieś powinny istnieć granice zepsucia. Isle spała w łóżku ozdobionym głowami martwych więźniów, swojego męża podniecała występując w sypialni we wdzianku uszytym z ich skór. On z resz...

Bestia z Buchenwaldu jest kolejną książką Maxa Czornyja oparta na faktach po jaką sięgnąłem. Tym razem autor podejmuje temat Ilsy Koch zwaną wiedźmą z Buchenwaldu, która ze zwykłej dziewczyny z klasy robotniczej przemienia się w sadystkę i za pomocą męża oraz własnej chorej wyobraźni tworzy im piekło na ziemi. Książka zaciekawiła mnie tematem i próbą przedstawienia obrazu obozów zagłady lub przejściowych przez autora. Dlatego mimo wszystko po nią sięgnąłem.

Obraz obozu zagłady jakim się stał Buchenwald został przedstawiony od środka ze wszystkimi okrucieństwami i nieludzkim traktowaniem. Za sprawą Ilsy Koch i jej męża stał się piekłem na ziemi dla więźniów przymusowych wykonujących katorżniczą pracę na rzecz Rzeszy. Skupiając się bardzo na postaci Ilsy dostajemy obraz zwyczajnej dziewczyny z klasy robotniczej. Chcącej osiągnąć coś w życiu i wspierającej później działania partii nazistowskiej. Jej losy przeplatają się z wyzwaniami jakie stają na jej drodze. Drugą twarz pokazuje w obozie, gdzie jest komandorową i może robić co tylko chce. Próbując wniknąć w umysł Ilsy i podpierając się faktami autor tworzy przerażający obraz zła czynionego w obozie lub innym ludziom. Czy dziewczyna, zwyczajna na pozór, może okazać się bestią w ludzkiej skórze nie okazującą litości i sumienia. Jaki czynnik wpłynął, że stała się taką osobą, pełną zła i okrucieństwa. Wcześniej miła, uprzejma, nie mająca takich zapędów i skora do pomocy. Za sprawą wojny przeistacza się w potwora, któr...

W zasadzie nie można słowami opisać tej książki. To po prostu trzeba przeczytać. Szok i niedowierzanie, że takie osoby istniały naprawdę. Po raz kolejny Max udowadnia, że najprawdziwsza prawda jest gorsza niż niejedna literacka fikcja. „Ludzie ludziom zgotowali ten los”.

W książce poznajemy Ilse Koch w różnych momentach jej życia. I pomyśleć, że ta kobieta z dziewczyny pracującej w fabryce czy księgarni stała się bestią, wiedźmą i suką Buchenwaldu. Wszystko to w imię nazistowskiej ideologii. W tej książce wszystko jest niewyobrażalne, ale to, że Ilse wraz z mężem mordowali więźniów po to, aby wykorzystać ich kawałki skóry (przede wszystkim te z tatuażami) czy ludzkie czaszki do ozdoby swojej posiadłości już kompletnie nie mieści się w głowie. Każdy z małżonków starał się wpaść na coraz to ciekawszy pomysł żeby zaskoczyć drugie. Tak jak mówię, tego nie da się opowiedzieć w kilku słowach typu szok, niedowierzenie, okrucieństwo, sadyzm. Żadne słowa nie są w stanie tak naprawdę oddać tego bestialstwa. To tzreba przeczytać.

"Nawet jeżeli zdaje się, że pod nogi sypią ci się kłody, wskakuj na nie i tańcz.”

Siedzę otulona grubym kocem z książką na kolanach i ciepłą herbatą w dłoniach. Kubek przyjemnie grzeje w ręce, a za oknem deszcz wybija cichy, przyjemny dla ucha rytm.
Przewracam kolejne strony i czuję, jak stopniowo znikam...

Zatrzymuję się po każdym z rozdziałów, bo na którykolwiek traficie przepełniony jest ogromem bólu i okrucieństwa.
I wtedy widzę jak pięknie jest żyć w otoczeniu spokoju, który mam na co dzień.
Zamykam oczy nie mogąc opisać emocji podczas czytania tej książki.
Smutek?
Złość?
Obrzydzenie?
Czy istnieje uczucie łączące je wszystkie?
To jakby przygniótł Was ogromny kamień i nie zsunął się nawet po skończonej lekturze.

To historia kobiety, która w przerażający sposób znęcała się nad więźniami.
Zmuszała do wysiłku, aż padali martwi.
Kazała robić lampy z ich skóry, pewnego razu w jej domu pojawiły się nawet włączniki światła, zrobione z zesztywniałych kciuków.
Historia wiedźmy, która nie miała współczucia dla nikogo.
A to nadal nie wszystko…

Nie zliczę ile razy podczas czytania zaglądałam do internetu, może miałam ogromną nadzieję, że jednak zdecydowana większość to fikcja?
Niestety, moja nadzieje szybko rozwiał wiatr.

Oceniłam tę książkę na 5/5 gwiazdek i nie potrafię powiedzieć prosto, że jest „dobra”.
Jest potrzebna.
-

Dziękuję, że mogłam to przeczytać
@wydawnictwofilia
@filianafaktach ...

Ilse Koch rzeczywiście była bestią. Tacy ludzie z pewnością nie mogą być normalni. Czytając jej historię miałam jednak inne odczucia. Jawiła się jako zupełnie normalna kobieta ze specyficznym poczuciem estetyki. Nie wyczułam w jej postaci żadnego pierwiastka zła, nikczemności lub choćby tego specyficznego szaleństwa.
We wspomnieniach więźniów, którzy mieli pecha się z nią zetknąć jawiła się jako osoba budząca grozę mimo fizycznego piękna. Była wcieleniem zła i złem emanowała. Prymitywnym złem. Zabrakło tu tych wszystkich emocji zarówno przy opisie Koch jak i samego obozu.

„Bestia z Buchenwaldu” autorstwa Max Czornyj to ociekająca złem, sadyzmem i okrucieństwem historia Ilse Koch. Komendantowej nazistowskiego obozu.

Autor stara się znaleźć odpowiedź na pytania „Co sprawiło, że wrażliwa dziewczyna, córka przeciętnego robotnika, stała się wyrafinowaną sadystką? Czy szereg czynników mógł uwolnić tkwiący w niej od zawsze gen zła? Czy taki gen zła tkwi w nas wszystkich?”

Sadyzm Ilse Koch przekraczał okrucieństwo wobec uwięzionych w obozie Buchenwald. Fanatyczne poniżanie drugiego człowieka, okrutne kary i „wyroby” z ludzkiej skóry… to wszystko przedstawione w formie opowieści samej Koch. Jednak Ilse nie była w tym sama… miała grono licznych pomocników, równie zafascynowanych makabrycznym okrucieństwem. Prezenty z ludzkiej skóry były przyjmowane przez wielu wpływowych ludzi! To nie była tajemnica skrywana przed światem! To była fascynacją, z którą się obnosiła, z której była dumna…

„Oto tkwię w ciemnym lochu, będąc na samym szczycie rozwoju natury, mając niemal nieograniczoną władzę nad fragmentem wszechświata. Ja Ilse Koch, dziewczyna z robotniczej drezdeńskiej rodziny…”

Polecam lekturę książki „Bestia z Buchenwaldu” wszystkim, którzy pragną znaleźć odpowiedź na pytanie o drzemiące w ludziach zło. To historia zła w najczystszej postaci, zła niemieszczącego się w wyobraźni. Ta historia nie powinna być zapomniana, powinna być przestrogą i powinna przypominać jak wielk...

Jaka jest ostatnia przeczytana przez Was książka Maxa Czornyja?❤️

Ostatnią książką w ramach styczniowej edycji akcji #polskietakpoprostu z Maxem Czornyjem w moim przypadku była "Bestia z Buchenwaldu". Kolejna mroczna, w wielu aspektach brutalna, a ze względu na to, że oparta na faktach - tym bardziej przerażająca książka.

Ilse Koch. "Pieszczotliwie" nazywana Bestią lub Wiedźmą z Buchenwaldu. Kobieta, która, jak się wydaje, gdzieś w życiu zatraciła swoją cząstkę człowieczeństwa - na rzecz czego? Ciekawie wyglądających, a jednocześnie przerażających dekoracji do swojej willi? Sadystka, morderczyni, BESTIA.

Mimo że niejednokrotnie słyszałam o jej "dokonaniach", nigdy jednak nie dowiedziałam się kim była osoba, cechująca się takim sadyzmem i brakiem człowieczeństwa. Mimowolnie myśli zawsze podpowiadały mężczyznę - po raz kolejny pojawiły się u mnie stereotypy. Sam opis książki głosi: "prawda bywa bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji" i nie dało się tego lepiej ująć. Jeszcze kilka lat temu nie byłabym sobie w stanie wyobrazić, że takie sytuacje faktycznie mogły mieć miejsce. Po raz kolejny ludzie zadziwili mnie w negatywny sposób. Niejednokrotnie podczas czytania przechodziły mnie ciarki i gwarantuję, że w Waszym przypadku będzie podobnie. Ostrzegam, że książka jest mocna, przerażająca i może spowodować zwątpienie w człowieczeństwo ludzi. Mimo to serdecznie ją polecam - otwiera oczy na okrucieństwo, jakie cechowało niektórych ludzi, w t...

Książka okrutna. Zła i pełna ciemności. Nie dla każdego. Po raz pierwszy sięgnęłam po prozę Czornyja i muszę przyznać, że w tym przypadku Autor wykonał kawał świetnej roboty.
Tytułowa "Bestia z Buchenwaldu" to komendantowa obozu Ilse Koch, której Autor oddaje głos i całą narrację.
Jej oczami obserwujemy obozowy świat, oczami morderczyni, sadystki i brutalnej psychopatki, której jedyną przyjemnością jest zadawanie więźniom bólu i upokorzeń w imię "rasy panów" i swojej chorej wyobraźni.
Kochowie z nudów prowadzą w obozie swoiste "zawody" które z małżonków bardziej zaskoczy drugą stronę w wymyślnych "prezentach".
Są to: wyroby z ludzkiej skóry, palców, głów - abażury, kinkiety, przełączniki światła, części małżeńskiego łoża itp. a także rozmaite "konkurencje", do których więźniowie są zmuszani - walka między sobą, ze zwierzętami, łowy, żywe tarcze strzelnicze itp.
Całość jest tym bardziej szokująca, że nie mamy do czynienia z fikcją literacką, ta kobieta istniała naprawdę i naprawdę była zdolna do takich czynów, które szokowały nawet innych komendantów obozów.
Czornyj stara się także odpowiedzieć na pytanie, dlaczego młoda, religijna, dość sympatyczna dziewczyna z robotniczej rodziny stała się Bestią - Wiedźmą z Buchenwaldu, która bez emocji opowiada o "pięknych abażurach" z ludzkich skór i jak pewne wydarzenia z przeszłości wpływają na ludzki umysł, determinują na zawsze ludzkie działania i charakter.
Mocna. Brutalna i zarazem beznamiętna. Robi ...

Bestia z buchenwaldu to historia Ilse Koch pierwszej kobiety, która wstąpiła do partii nazistowskiej. Nikt nie przypuszczał, że zostanie ona jedną z największych zbrodniarek II wojny światowej. Odrażająca sadystka historii, wiedźma która w bestialski sposób znęcała się nad więźniami zamieniała ich życie w piekło. Autor doskonale przedstawił jej postać, a narracja książki prowadzona jest z perspektywy jej samej przez co możemy poznać jej osobowość i zbrodnicze aspiracje. Historia jest przerażająca, szokuje i mrozi krew w żyłach. Nie mogę sobie wyobrazić jak można być taką sadystą. Na pewno nie jest to lektura lekka, jest warta naszej uwagi, tym bardziej, że to powieść oparta na faktach.

Wstrzasajaca ksiazka. Czytalam wiele ksiazek o tematyce Holokaustu i okrucienstwa wojny ale czegos takiego sie nie spodziewalam. Jak mozna byc takim zwyrodnialcem ??
Jak mila dziewczyna z katolickiej rodziny stala sie kims takim ??
Historia Ilse Koch, zony Karla Kocha, komendanta obozu w Buchenwaldzie. Ona tez byla tam nadzorczynia, miala ogromna wladze i skutecznie z niej korzystala.
Nie dziwie sie, ze wiezniowie nazwali ja" Bestia z Buchenwaldu" albo "Suka z Buchenwaldu". W pelni zasluzyla na te tytuly.

„Bestia z Buchenwaldu” to kolejna z książek autora wydana w ramach imprintu „Filia na faktach” przedstawiająca postać zbrodniarki wojennej Ilse Koch, która obóz w Buchenwaldzie postrzegała jak prywatny folwark, w którym może przetestować na ludziach każdą swoją sadystyczną zachciankę.

Sama nie wiem co wstrząsnęło mną bardziej, czy fakt, że bezwzględną, okrutną oprawczynią jest kobieta, czy pierwszoosobowa narracja pozwalająca czytelnikowi wniknąć w jej umysł, przemyślenia i emocje.

Poznajemy historię jej młodości, gdy była zwykłą dziewczyną z robotniczej drezdeńskiej rodziny. Czy to wojna wyzwoliła w niej bestię? Czy w innych okolicznościach jej sadystyczna natura pozostałaby w uśpieniu? Stanfordzki eksperyment więzienny udowodnił, że zwyczajni ludzie zmieniają się diametralnie gdy mają władzę nad innymi i mogą traktować ich przedmiotowo. Stają się zdolni do ogromnego okrucieństwa i poniżania innych.

Czy to usprawiedliwia Ilse Koch? Absolutnie nie. Bo czy cokolwiek może usprawiedliwić sprowadzenie ludzi do powłoki cielesnej, do dawców materiałów, z których skóry można wykonać abażur do lampy, a z palca oryginalny do niej przełącznik?

Przerażający wgląd w umysł osoby zachłyśniętej władzą, czującą się niczym Bóg decydujący o życiu i śmierci innych. Osoby pozbawionej jakichkolwiek hamulców, skrupułów, której obce są wyrzuty sumienia. To bez wątpienia trudna lektura, jednak warto przypominać, do jakiego bestialstwa zdolni są nieodpowiedni ...

Ilse Koch, wiedźma z Buchenwaldu. Sadystka i morderczyni. Zło w czystej postaci.

Uwielbiam tę serię, ale muszę przyznać, że za każdym razem mam problem z zasypianiem po lekturze. Trudno mi też potem dojść do siebie. Jeśli ja tak to przeżywam czytając, to nie chcę nawet wiedzieć, co czuje autor wcielając się w te postaci.

Tym razem Czornyj pokazał nam jak wygląda czyste zło. I to nie dotyczy wyłącznie Ilse Koch, ale również jej otoczenia. Jestem w stanie w jakiś sposób zrozumieć, że taka osoba istniała, że ktoś może być do szpiku kości przesiąknięty chęcią krzywdzenia innych, ale że takich osób było więcej w jednym czasie i w jednym miejscu, to już przerasta moje pojmowanie świata.

Jestem osobą, która przy serialu Hannibal jadła obiad i nawet mi brewka nie tykła. Wyobraźcie więc sobie, że tę książkę musiałam sobie dawkować, bo sadyzm Koch mnie przerósł. W pewnych momentach po prostu musiałam odłożyć książkę i zająć się czymś innym. To się naprawdę nie mieści w głowie, co ta kobieta robiła. Po raz pierwszy przy tej serii nie googlowałam sprawy. Boję się zdjęć. Nie chcę tego widzieć.

Ta książka jest świetna i podziwiam autora, że podjął się tego tematu. Polecam, ale tylko osobom o mocnych nerwach. Czasem rzeczywistość jest gorsza niż fikcja i Koch jest na to dowodem.