Dekameron, czyli Księga dziesięciu dni, jest zbiorem krótkich historii opowiadanych przez siedem panien i trzech młodzieńców. Kiedy we Florencji wybucha zaraza, znajdują oni schronienie w wiejskiej posiadłości. Tu przez dziesięć dni pobytu umilają sobie czas opowiastkami: zabawnymi, wzruszającymi, często frywolnymi, w których jednak zawsze tryumfują spryt i mądrość.
Snując barwne historie o namiętnościach, miłosnych fortelach i zawodach, ukazuje Boccaccio koloryt epoki i kreśli obraz obyczajowości czternastowiecznej Italii. Dekameron to jednak nie tylko zbiór sławiących radość życia opowieści. To również kompozycyjny majstersztyk, zawierający m. in. nowelę Sokół, niezmiennie uznawaną za wzorzec gatunkowy nowożytnej nowelistyki.
Snując barwne historie o namiętnościach, miłosnych fortelach i zawodach, ukazuje Boccaccio koloryt epoki i kreśli obraz obyczajowości czternastowiecznej Italii. Dekameron to jednak nie tylko zbiór sławiących radość życia opowieści. To również kompozycyjny majstersztyk, zawierający m. in. nowelę Sokół, niezmiennie uznawaną za wzorzec gatunkowy nowożytnej nowelistyki.
