Opinia na temat książki Dobrze się myśli literaturą

Krytyka literacka i literaturoznawstwo to nie moja bajka. Na studiach irytowało mnie to rozdzielanie włosa na cztery, doszukiwanie się pięciu poziomów interpretacyjnych, meta tekstualność itd. Pewnie wynika to z prostej konstrukcji mojego umysłu, wolę jednak zbyt głęboko nie drążyć, wnioski mogą być nieprzyjemne. Z tego powodu długo zbierałam się do lektury zbioru esejów „Dobrze myśli się literaturą”. Polecano mi go kilkukrotnie, ja jednak wiedziałam swoje.
Odkładając na bok moje uprzedzenia i ograniczenia, stwierdzam, że była to w dużej części przyjemna lektura, chwilami ożywcza i inspirująca. Prof. Koziołek poświęcił kilka tekstów powieściom, które znam albo je przeczytawszy albo o nich czytając i te fragmenty były dla mnie najciekawsze.
Przede wszystkim wprowadzający esej wzbudził moje cieple uczucia, ubrał w słowa doświadczenie czytelnictwa i zapakował ładnie. Analiza „Lalki” przez pryzmat książki „Czego nie można kupić za pieniądze” Michaela Sandela to najlepszy moim zdaniem tekst w zbiorze. Od razu wzięłam się za słuchanie Prusa, dziękując niebu za to, że mój umysł nieskalany jest czytaniem licealnym „Lalki”. Teraz delektuję się nią, bawi mnie i wywołuje całą gamę odczuć.
Ciekawie brzmiały rozważania nad literackim (i filmowym) przedstawianiem historii, jej udomowieniem i uwspółcześnieniem oraz podkręceniem kolorów tak, żeby przyswajanie było łatwiejsze. Podobała mi się interpretacja „Sońki” Karpowicza czy „Wschodu” Stasiuka.
Przyznaję, że niektóre eseje nie wzbudziły zainteresowania, więc je pomijałam. Niemniej te, które odnosiły się do tematów, autorów i pozycji mi znanych, warte były mojego czasu.
Polecam sobie dawkować i smakować powoli.