Opis

Akcja debiutanckiej powieści Laury Lane McNeal rozgrywa się w Nowym Orleanie w latach 1964-1972. Jest to naznaczona tragedią historia białej rodziny, której losy splatają się - nie tylko w warstwie duchowej i uczuciowej - z losami pewnej czarnej rodziny. W Ameryce są to czasy segregacji rasowej, protestów i demonstracji czarnej ludności, ale także czasy Lyndona B. Johnsona, 36. prezydenta Stanów Zjednoczonych, który zapisał się w pamięci przede wszystkim czarnych Amerykanów wprowadzeniem ustawy o prawach obywatelskich. Wątek współczesny przeplata się z retrospekcją o charakterze wręcz sensacyjnym. Vidrine po tragicznej śmierci męża przyjeżdża z małego miasteczka Olympia w stanie Waszyngton do Nowego Orleanu. Przywozi ze sobą swoją jedyną dwunastoletnią córkę Ibby, by ją na bliżej nieokreślony czas zostawić u znienawidzonej teściowej, ekscentrycznej starszej pani, której przerażona dziewczynka w życiu nie widziała na oczy. Babka, Fannie Bell, mieszka w starym domu, zwanym przez Vidrine wiktoriańskim monstrum. Dziewczynka przywozi jej osobliwy prezent: prochy swojego ojca, a jej pierworodnego syna, Grahama Bella. Przerażonemu dziecku twarde lądowanie ułatwi rodzina Troutów, czarnoskórej służby. Oczami Ibby poznajemy Nowy Orlean lat 60. i wczesnych 70. ubiegłego wieku, z jego atmosferą, obyczajami i pełnymi napięcia stosunkami między czarną a białą ludnością. Powoli też plecie się historia rodziny Bellów. A wszystko na lekko zarysowanym tle historycznym, z bogatym, barwnym i ciekawym materiałem obyczajowym zaczerpniętym z folkloru Afroamerykanów. Książka McNeal to debiut literacki, który nie pozostawia czytelnika obojętnym. To poruszająca opowieść o rodzinnych dramatach, długo skrywanych tajemnicach i animozjach, zwieńczonych ostatecznie przebaczeniem i zadośćuczynieniem. Emocjonalna opowieść, której bohaterowie zapadają głęboko w pamięć i która powinna znaleźć miejsce na półkach wytrawnych czytelników obok The Help i The Secret Life of Bees. - Mary Kay Andrews Ta soczysta i fascynująca powieść w błyskotliwy sposób prezentuje Nowy Orlean w czasach walki o prawa obywatelskie. To zarazem bardzo osobista historia dorastania, poszukiwania rodziny i odnajdywania się w relacjach z czarnymi obywatelami miasta. Książka za poruszająca i przejmująca. - Walter Isaacson

Data wydania: 2016-11-23

ISBN: 978-83-8031-058-2, 9788380310582

Wydawnictwo: Świat Książki

Stron: 408

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Dollbaby? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Justyna_K

2020-03-21

6 /10

Przeczytane Kobiecy kącik Ebook/Legimi

"Dollbaby" to historia rozgrywająca się na przestrzeni 8 lat w Nowym Orleanie. Obejmuje lata 1964-1972 i z historycznego punktu widzenia powinna być ciekawą pozycją ukazującą zmiany społeczne jake zachodziły w USA w tamtym czasie. Jeśli chodzi o mnie, to jestem troszkę rozczarowana ponieważ problem segregacji rasowej został bardzo słabo przez autorkę odmalowany, niby coś tam wspominała, niby opisywała pewne sytuacje ale jak dla mnie było to pozbawione emocji, barw, uczuć. Autorka prześlizgiwała się przez całą fabułę w sposób lekki, ciekawy ale mało ekspresyjny.

Cała historia opiera się na znanych schematach, końcówka nie zaskakuje, można wszystko było bardzo łatwo wywnioskować w miarę stopniowego odkrywania tajemnic domu przy Prytania Street. Muszę powiedzieć, że wcale mi to nie przeszkadzało. Książkę czytało się tak przyjemnie, że przymykałam oko na niedoskonałości zarówno w postaci braku nasycenia emocjami jak i na błędy wynikające z korekty. Raz czy dwa rozbawiły mnie nawet pewne określenia, szczególnie ucieszyło mnie "chodzenie z tyłkiem po prośbie" ;)

Generalnie książka podobała mi się, może szału nie było ale spędziłam w jej towarzystwie miłe chwile, z przyjemnością czytałam o losach kilku kobiet, którym los nie szczędził zmartwień, które przeżyły ogromne tragedie a mimo tego uśmiech gościł na ich twarzach, które czasami uciekały się w szaleństwo aby tylko ogrom przeżytej tragedii nie przydusił ich raz na zawsze. Myślę, że jak najbardziej mogę wam...

» czytaj dalej

× 11 | link |