W typowych romansach zawsze jest tak: Ona spotyka Jego (lub On Ją), potem się zakochują, coś im przeszkadza, ale w końcu odbywa się wesele i „żyją długo i szczęśliwie”. W „Domu na klifie” zawarcie małżeństwa jest potrzebne ze względów praktycznych: młoda kobieta chce założyć rodzinny dom dziecka, a do tego musi mieć męża. Kandydatem staje się sympatyczny prawie czterdziestolatek, z wykształcenia psycholog, który do tej pory nie uprawiał żadnego zawodu dłużej niż trzy lata. Poznajemy go jako dziennikarza szczecińskiej telewizji. Czy jest coś, co może połączyć tych dwoje? Czy małżeństwo zawarte w konkretnym celu, jak spółka handlowa, ma sens? Czy rodzinny dom dziecka Zosi i Adama w ogóle powstanie... i czy zdoła przetrwać? Bohaterowie „Domu na klifie” są fikcyjni, wydarzenia również, jednak powieść jest do pewnego stopnia osadzona w realiach - znane są (niestety) takie państwowe domy dziecka, znane (na szczęście) rodzinne domy założone przez wspaniałych ludzi, istnieje też miejsce, w którym stoi powieściowy dom - na urwistym brzegu Zalewu, na wyspie Wolin.
Dom na klifie
Marian Kowalski, Monika Szwaja
7.6
/10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów
/o-1025123/n/dom-na-klifie)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.6
/10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów
Na podstawie 39 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2009-12-01
ISBN: 978-83-7648-310-8, 9788376483108
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Seria:
Klub Książki Kobiecej
Kategoria:
Literatura piękna
Stron: 365
Mamy 6 innych wydań tej książki
Autor
/507f726cb2d2a09cf51cbefff9266d8c/n/marian-kowalski)
Marian Kowalski
Urodzony w 1936 roku w Polsce (Szymonki)
Polski pisarz i dziennikarz. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1960 mieszka w Szczecinie. Pracował w oświacie szkolnej oraz w szkolnictwie wyższym. Pływał na statkach handlowych jako chief praktyki. Debiut prozatorski w 1958 we „...
Pozostałe książki:
/o-1025123/n/dom-na-klifie)
/3a16c31f-905b-438b-97dc-01694089e20c/n/calkiem-nowe-bajeczki)
/o-1300610/n/mroczne-dziedzictwo)
/d76b3834bd5b2311ea1c33349b8c52f0/n/skarb-morza-sargassowego)
/8aa344151d7fe12711f108d28f62e23e/n/aneta-z-klifowego-brzegu)
/o-1303426/n/aniol-lewy-aniol-prawy)
/o-1300588/n/kaprysne-serca)
/o-1300584/n/kukulcze-jajeczko)
/o-1294870/n/niedaleko-kilimandzaro)
/5ac5d81b785d19d0af8a399cea3a9ef2/n/polski-pieniadz-papierowy-1794-1994)
/o-1160073/n/rozrabiaki-z-osiedla)
/o-1300587/n/rozstania)
/o-1300170/n/wolanie-mew)
Wszystkie książki Marian Kowalski
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@napisaneslowa
2019-11-11
Przeczytane
Kolejne moje czytelnicze spotkanie z panią Szawją i kolejne niezbyt udane. Powieść "Dom na klifie" to bardzo ciepła i mądra opowieść o miłości, pasji i poświęceniu. A także o relacjach damsko-męskich. Pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy małżeństwo z rozsądku w dzisiejszych czasach może mieć rację bytu. I jak się okazuję - może! Ale musi mieć ściśle określony cel, najlepiej finansowy.
Jeśli chodzi o sam główny temat powieści to jest jak najbardziej ciekawy i interesujący. Jednak mi najbardziej przeszkadza język i sposób pisania. Podobnie miałam z pierwszą książką autorki, którą czytałam, dlatego przypuszczam, że przez to nie zaliczę jej do grona ulubionych pisarek. Chociaż kto wie, jeszcze jedną powieść przeczytam na pewno.
Jeśli chodzi o sam główny temat powieści to jest jak najbardziej ciekawy i interesujący. Jednak mi najbardziej przeszkadza język i sposób pisania. Podobnie miałam z pierwszą książką autorki, którą czytałam, dlatego przypuszczam, że przez to nie zaliczę jej do grona ulubionych pisarek. Chociaż kto wie, jeszcze jedną powieść przeczytam na pewno.
× 1
|
link
|
@zingela
2013-08-31
5
/10
Przeczytane
Słyszę: Monika Szwaja i momentalnie wyciągam ręce w kierunku, z którego dobiega mnie głos. Tym razem było podobnie, ale... książka mnie nie zachwyciła. Przykro mi, ale fabuła była taka tere- fere kuku, że w ogóle żal serce ściska. Postacie ciotki Bianki i Leny były uderzająco podobne... Nietrafiony pomysł. Zosieńka i jej cholery też mnie nie przekonały. Adam... Adam może być. Jakiś najznośniejszy. Fabuła niby do kitu, ale zakończenie... Perełeczka. I za to lubię Szwaję- umie wybrnąć z każdej sytuacji.
× 1
|
link
|
@SYSTEM
2009-01-08
10
/10
Przeczytane
Książka jest bardzo ciekawa. Pokazuje jak trudne może być życie dzieci w domu dziecka. Miałam do czynienia z tym środowiskiem, więc mogę powiedzieć, że książka dużo nie odbiega od rzeczywistego stanu rzeczy. Polecam ją osobom zainteresowanym tematyką domów dziecka oraz rodzinnych domów dziecka, ale nie tylko.
× 1
|
link
|
@Lloret
2008-08-12
10
/10
Przeczytane
Przyjemna lektra. Nietypowa, z dużą dozą humoru i prawdziwego (dość smutnego) spojrzenia na domy dziecka i na to, jak trudno stworzyc rodzinny dom dziecka w Polsce.Warto!
× 1
|
link
|
@anek7
2010-07-13
10
/10
Przeczytane
Wzruszyła mnie ta historia. Całkiem inna niż przeczytane wcześniej prace tej autorki. Fikcja, ale bardzo bliska życia. Oby takich domów było jak najwięcej...
× 1
|
link
|
@Joanna89
2010-05-04
10
/10
Przeczytane
Na półce w domu
Świetna! Przez większość czytania miałam łzy w oczach - historie dzieci i ich rodziców bardzo mnie wzruszały. Warto przeczytać:)
× 1
|
link
|
Przeczytane
2006
Prehistoria
Mam
Proza polska
Lubię tę autorkę za zestawienie - poważny problem i lekkie pióro. Podobnie jest w tej książce - temat jest trudny, dzieci, które nie są faktycznymi, a tylko społecznymi sierotami, patologia w domach dziecka, nawet rodzice głównej bohaterki, Zosi - są, delikatnie mówiąc, dysfunkcyjni.
Bohaterowie sympatyczni, zarówno Zosia, pracująca jako wychowawczyni w państwowym domu dziecka, kochająca swoich podopiecznych, jak i Adam - aktualnie pracujący w telewizji reporter, a także jego rodzice (szczególnie ojciec).
Tych dwoje poznaje się przypadkiem, kiedy Adam siedząc w pubie dostaje wiadomość o śmierci swojej ciotki, a potem już akcja idzie z kopyta.
Rodzina, założona w celu - no, nie biznesowym, ale z potrzeby rozwiązania problemów, a nie w wyniku wybuchu wielkich uczuć sprawdza się z czasem w wielu trudnych sytuacjach, choć wychowanie dzieci okazuje się być bardziej skomplikowane, niż się to bohaterom wydawało. Oczywiście jest też wątek uczuciowy, który bardzo ładnie zamyka powieść, ale to raczej miły i ciepły dodatek do reszty.
Myślę, że choć jest to literatura lekka, łatwa i przyjemna, to jednak daje czytelnikowi do myślenia i uświadamia pewne sprawy.
Bohaterowie sympatyczni, zarówno Zosia, pracująca jako wychowawczyni w państwowym domu dziecka, kochająca swoich podopiecznych, jak i Adam - aktualnie pracujący w telewizji reporter, a także jego rodzice (szczególnie ojciec).
Tych dwoje poznaje się przypadkiem, kiedy Adam siedząc w pubie dostaje wiadomość o śmierci swojej ciotki, a potem już akcja idzie z kopyta.
Rodzina, założona w celu - no, nie biznesowym, ale z potrzeby rozwiązania problemów, a nie w wyniku wybuchu wielkich uczuć sprawdza się z czasem w wielu trudnych sytuacjach, choć wychowanie dzieci okazuje się być bardziej skomplikowane, niż się to bohaterom wydawało. Oczywiście jest też wątek uczuciowy, który bardzo ładnie zamyka powieść, ale to raczej miły i ciepły dodatek do reszty.
Myślę, że choć jest to literatura lekka, łatwa i przyjemna, to jednak daje czytelnikowi do myślenia i uświadamia pewne sprawy.
|
link
|
@basiek_1985
2010-12-13
8
/10
Przeczytane
Najpiękniejszy prezent, jaki mogłam dostać na urodziny. Wspaniała książka. Bawi i wzrusza. Polecam.
|
link
|
@olaaleksa1
2009-10-15
Przeczytane
Jak zwykle niezwykły humor słodko-gorzki. Opowieść o życiu. Prosta i z pasją;)
|
link
|
ZI
@zima3
2023-09-01
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
JK
@jkhkowalska
2022-05-07
6
/10
Przeczytane
Posiadam
@dorotab
2021-09-17
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Adamowi zrobiło się trochę głupio za tych wszystkich facetów, którzy nie chcieli takiej sympatycznej Zosi. Po prawdzie, on też jej nie chciał.”
/a-886/n/monika-szwaja "Monika Szwaja")
“Zawsze są dwie możliwości: że coś się stanie albo że nic się nie stanie. Załóżmy, że wszystko będzie dobrze, bo jak się będziemy martwić na zapas, to nie starczy nam siły na normalne życie.”
