Opinia na temat książki Dom po drugiej stronie jeziora

Trochę obawiałam się tej lektury, bo o ile Wróć przed zmrokiem bardzo mi się podobało! Kolejna książka nadal była dobra, następna już tylko przeciętna. Mimo wszystko miałam cichą nadzieję, że jednak skala znów pójdzie w górę. Niestety trochę się przeliczyłam. Dla mnie znów było dość przeciętnie, z minusem nawet.

Książka dość długo się rozwija, akcja jest bardzo spokojna, tak naprawdę spora część fabuły to picie, głównie burbona przez hmm, chwilowo niepracującą, wiecznie nietrzeźwą aktorkę i podglądanie nowych sąsiadów przez lornetkę.
Casey i Katherine szybko zdają się zaprzyjaźniać, kiedy ta druga nagle znika. Casey chce zrozumieć co się stało.

Odludzie, jezioro, tylko kilka domów wokół niego i tajemnicze zaginięcie kobiety, to mogłoby być dobre! Ale, dla mnie coś tu nie pykło.

Pod względem psychologicznym, postać Casey jest w sumie ciekawa, ale wiele rzeczy można zrozumieć nie wcześniej niż w końcówce książki, sama akcja ma jakiś większy zryw i zwrot po stronie 300, to mocno późno, mniej cierpliwy czytelnik może nawet nie dać jej tej szansy żeby tego doświadczyć .Jasne, wcześniej jest kilka mniejszych zwrotów akcji, na mnie nie robiły one jednak jakiegoś szczególnego wrażenia, a moment kiedy czułam jakiś niepokój, był naprawdę krótki. I mówię to ja, hasztag tchórz.
Autor wplata wątek paranormalny, ale ja jakoś tego wszystkiego tu nie kupiłam, wydawał mi się bardziej śmieszny niż przerażający.

Mimo wszystko, wiem, że wielu osobom książka bardzo się podobała, to jeden z tych tytułów, który po prostu trzeba sprawdzić samemu.