Dom sióstr cz 2

Książkę dostałam w prezencie i od razu zabrałam się do czytania nie poświęcając zbyt dużo uwagi opisowi z okładki. To moje drugie spotkanie z autorką, więc spodziewałam się raczej czegoś w rodzaju thrillera, dlatego pierwsze rozdziały przyniosły rozczarowanie. Początkowo czytanie szło mi bardzo opornie, ale już po chwili dałam się wciągnąć w bardzo ciekawą historię rodzinną z wojnami w tle.

Bo "Dom sióstr" to przede wszystkim saga rodzinna, elementy kryminału i napięcie pojawiając się i owszem, ale po przebrnięciu przez prawie 600 stron opowieści o życiu Frances Gray. Jej historia jest jednak intrygująca, pełna różnych emocji zarówno tych pozytywnych jak i negatywnych, opisana bez idealizowania i pewnie dlatego ma się wrażenie, że mogłaby się wydarzyć naprawdę. Autorka bardzo dokładnie przedstawiła zmiany zachodzące w psychice bohaterów pod wpływem ich różnorodnych doświadczeń życiowych, a szczególnie po przeżyciu piekła na wojnie.
Całość oceniam jako bardzo dobrą, nawet mimo kilku nużących fragmentów.

Jak lubię, nawet bardzo Charlotte Link, tak Dom sióstr do mnie nie trafił. Przeczytałam jej dwie, może trzy książki i każda z nich wciągnęła mnie, nawet kiedy temat był mi obcy czytałam z dużym zainteresowaniem, ciekawością. Może nie każda pochłonęła mnie bez reszty, ale przy każdej dałabym adnotację – Warto przeczytać.
A tutaj?
Jakby od początku miałam z Domem sióstr pod górkę. Najpierw czekałam długo, aż dostanę książkę w swoje ręce (moja decyzja, ale uznałam, że skoro zbieram serię to poczekam i przeczytam swój własny egzemplarz). Potem co zabierałam się za lekturę, to musiałam przeczytać coś szybciej. Kiedy odrzuciłam wszystko i zabrałam się na poważnie, to jednego wieczoru przeczytałam ponad połowę 1 tomu (moje wydanie jest w 2 tomach). I choć ślub siostry Frances mnie trochę przystopował, czytałam nadal. A potem najnormalniej w świecie poczułam się bardzo zmęczona tą historią. A w zasadzie dwoma historiami. Ta z Frances przytłoczyła mnie nadmiarem. Utykałam na długich historycznych stronach kreślących rys historyczny i sama łapałam się na tym, że w zasadzie nie czytam, tylko przesuwam oczami po tekście. Zresztą nie tylko to mnie przystopowało. Sama historia Frances, jej rodziny, jej bliskich, jest tak masakrycznie smutna i przygnębiająca, a jako że początek kreśli nam obraz samotnej kobiety, nie liczyłam tutaj na zbyt wiele. Ciągłe pasmo nieszczęść, porażek, niemal przypadkowych wydarzeń, które wciągały bohaterkę w wir historii i obyczajowości, sprawił, że zdyst...

Inna od dotychczasowych lektur tejże autorki. Ale nie znaczy to że gorsza. Czytało się z ciekawością: i wątek współczesny i wątek dziennikowy. Tylko ten koniec, troszkę za cukierkowaty. Generalnie mocna czwórka.

Przez 100 pierwszych stron kilkakrotnie nachodziły mnie myśli, że nie przebrnę przez tę książkę, że zanudzę się nią na śmierć. Cieszę się, że jednak wytrwałam. Książka niesamowita i poruszająca. Wzbudzała potem tyle emocji, że już po przebrnięciu pierwszy 100 stron, nie byłam od niej w stanie się oderwać. Popadałam ze skrajności w skrajność. Raz byłam wściekła, raz oburzona, to znów przerażona, żeby za moment być zdziwioną i poruszoną. Są bohaterowie w niej, którzy drażnili mnie od początku do samego końca (np. Barbara i Victoria), są w niej też bohaterowie, których zachowanie i życiowe perypetie mną wstrząsnęły (Frances), są na koniec również tacy, których wciąż było mi żal (Laura). Bardzo dużo w tej książce się dzieje i będąc szczerym należy tez powiedzieć, że momentami jednak człowiek czuje przesyt. Osobiście uważam, że wątek opisujący relacje i problemy Barbary i Ralpha był absolutnie zbędny, bo wniósł jedynie masę niepotrzebnego chaosu i był potwornie nudny od początku do samego końca. Jednak książkę polecam i radzę się nie zrażać tak szybko jak ja.

Pokaźnych rozmiarów tomiszcze, ale nie nudzi. Wszystko podane w odpowiednich proporcjach. I naprawdę ciekawie. Charlotte Link, jakiej nie znałam.

Jestem w trakcie czytania książki. Wciąga mnie jak magnes. Już mam ochotę na następną jej książkę. Na razie urzekła mnie psychologia postaci.

Akcja rozkręca się gdzieś koło 150 strony, ale później utrzymuje się do końca. Ciężko było przebrnąć przez początek książki.

Jak dla mnie kryminalny wątek baaardzo naciągany. Jedynie dziennik panny Gray był wart przeczytania.

jak najbardziej książka warta przeczytania - specyficzny klimat - wciąga !

Może być

W bibliotece książkę przypisano do gatunku: kryminał i niby też to z okładki wynika. Ja, po 50 stornach, przeczytaniu o kryzysie w małżeństwie i zamieci miałam dość czekania aż się zacznie "coś" dziać. Ja rozumiem wprowadzić czytelnika, zapoznać z bohaterami, ale autorka jednak pomyliła gatunki; chyba, że to kryminał dla cierpliwych- co czytają zawsze do końca, może dla tych jest nagroda za wytrwałość w postaci dobrego kryminału w połowie książki? Szkoda, że zaczęłam przygodę z Link od tej pozycji (niby najlepiej ocenionej przez czytelników na tym portalu), bo minie trochę czasu nim sięgnę po kolejną.

Świetna powieść! Wcale nie dziwię się, że ludzie kupują tę książkę na allegro za ponad 100 zł!!! Mnie udało się na szczęście "złapać" egzemplarz biblioteczny. I jak już złapałam, to nie mogłam się oderwać! Czytałam "Dom sióstr" dosłownie wszędzie: podczas jedzenia, przed wyjściem do pracy, w pracy,przygotowując obiad, przed snem. Niesamowicie mnie wciągnęła ta historia! Dużym atutem książki są wyraziste postaci oraz doskonale budowany klimat. Brawa dla autorki! Chętnie sięgnę po pozostałe książki Ch. Link, które czekają grzecznie na mojej półce. Będę też szukała książek podobnych do "Domu sióstr".