Opinia na temat książki Drago

Uważasz się za niezniszczalnego, robisz wszystko by nikt nie myślał, że jest inaczej. Wystarczy jednak pozwolić sobie na dłuższe przymknięcie powiek, by dostać zaproszenie na spotkanie ze śmiercią. „Niektórzy ludzie po prostu za cholerę nie chcą umrzeć.”- czy Drago był jednym z nich? Czy właśnie o nim tu mowa? Kiedy leżysz w łóżku masz czas na przemyślenia, na obmyślanie planu odwetu. Budząc się po trzymiesięcznej śpiączce nie jesteś w stanie myśleć o niczym innym.
Lojalność wobec rodziny Caruso miał wypisaną na twarzy, a jednak zawiódł. Mając szansę na „zmartwychwstanie”, którego smak przeplatał się z zemstą grzechem byłoby nieskorzystanie z okazji, a z pewnością było mu bliżej do piekła niż nieba. Zemsta jest kusicielką i przybiera różne kolory. Czy kolor czystości do niej pasuje? Mówiąc jedno słowo możesz na zawsze je zabrudzić, nieodwracalnie.


Rozkaz należy wykonać i nie podlega on negocjacjom, nawet kiedy Lucca daje Drago taką możliwość to ślub z córką Lucyfera ma spełnić jedno nader ważne zadanie, a sama zemsta jest jego tłem.
Nienawiść od pierwszego wejrzenia. To właśnie zobaczyła Katarina w oczach mężczyzny, którego ma nazywać mężem. Nie tego dla siebie pragnęła, ani ona, ani tym bardziej jej bracia. Nie ma jak wpaść na samo dno króliczej nory. Nie każdy ślub oznacza początek bajki i choć Kat mogłaby się poczuć w świecie rodziny Caruso jak w bajce to Drago nie nosił cech księcia.


„Drago” to opowieść o dzieciach, które do życia powołał sam diabeł i zrobił to tylko po to, by pokazać im swoje piekło. Nie każdy dom to miejsce gdzie po kątach bezczelnie panoszy się miłość. Są takie w których mrok czuje się nader wyśmienicie. Sam diabeł pełni w nim całodobowy dyżur, a jeśli wie, że do niczego mu się nie przydasz to tak jakbyś w chwili narodzin miał już wypisany akt zgonu i kwestią czasu jest to jaka data się na nim pojawi. Jedyne co trzymało rodzeństwo przy życiu to oni sami.

„Po raz pierwszy dziewczyna nie była tą, która potrzebowała ratunku, ale tą, która go niosła. W tej historii była tylko jedna bohaterska postać…i nie była to ta, której imię widnieje na okładce.”.

Przysięga małżeńska głoszona niczym odczytywanie składników sałatki z warzywniaka. Pozbawiona odczuwalnych treści. Jak dla mnie jeśli mieliby powiedzieć „bla-bla-bla i takie tam” zapewne nikt nie zauważyłby różnicy. Totalna ustawka. Tylko czy tak do końca? Ślub inny niż wszystkie, naznaczony czernią sukni i czerwienią krwi.

W głowie Katariny dudniły słowa wypowiedziane przez Dominica: „Masz być najgorszą […]aż ten * pożałuje, że chciał cię wybrać, Kat”. Nie nazwałabym siebie jasnowidzem, ale coś tak przeczuwałam, że jeśli pójdzie tą drogą, to na 100% spotka się ze znakiem oznaczającym ślepą uliczkę. Wszystko potrzebuje czasu. Część tego wszystkiego wymaga jeszcze odwagi. A kiedy stać cię na rozmowę to jesteś już w domu. Tym gdzie na postawione przez siebie pytanie uzyskasz odpowiedź na którą po cichu liczyłeś, a nie sądziłeś nawet, że usłyszysz ją od córki samego diabła.

„…dlatego, że cię kocham”.

W tym tomie spotkamy także bohaterów pozostałych części serii. Autorka w cudowny sposób wplotła historię Drago i Kat w codzienność rodziny Caruso. Coś czuje, że spotkamy się za niedługo z kolejnymi intrygującymi historiami mafii. Maria i Domenico to duet, który wciągnie nas w ich świat i to tak, że nie będziemy chcieli z niego wracać. Jeśli nie wiecie czy przeczytać serię „Made Men” mówię, że nie macie się nad czym zastanawiać. To jedna z najlepszych jakie czytałam.
Dajcie się wciągnąć.