Opinia na temat książki Droga do Wyraju

W Nawii, królestwie zmarłych rządzi Weles. Najwyższe miejsce w hierarchii demonów zajmują tu wąpierze. Jeden z nich, Elgan, szczególnie polubił życie wśród śmiertelnych. I to właśnie sprawia, że zostaje poproszony o pomoc. Jego dobry znajomy, samozwańczy szaman nieudacznik przez przypadek trafia do krainy Welesa, zanim jednak popełnił ten czyn, zdążył wywołać demona. Świat żywych jest specyficznym miejscem dla przywołańców, dlatego demon Smęt musi jak najszybciej znaleźć się w świecie jemu podobnym.
Elgan podejmuje się odprowadzenia Smęta, a następnie sprowadzenia do świata śmiertelnych gamoniowatego szamana.
Po drodze spotyka Doradę, córkę wybitnego szamana Arsa, który jako jedyny zna sposób, by Smęt trafił pod dobrą opieką. Niestety pomóc Elganowi będzie musiała też Dorada, a ich pierwsze spotkanie nie było udane.

Znakomity debiut. Wbija w fotel do ostatniej strony. Generalnie nie lubię zaczynać czegoś, co jest obecnie w tomie tylko składającej się z jednej części, ale jednocześnie przyznaje, będę czekać z niecierpliwością na kolejny. Zwłaszcza, że ciekawią mnie losy Elgana, który usiłuje dowiedzieć się czegoś o swojej przeszłości, ponieważ po przemianę w wąpierza niczego nie pamięta z czasów przed przeistoczeniem. A zapowiada się na to, że Elgan był kimś więcej niż zwykłym kowalem. Dodatkowo intrygująca się przepowiednia, która kolorów nabiera w epilogu, wcześniej jedynie wzmiankowana, okazuje się, że będzie z nią sporo zamieszania.
Mitologia słowiańska mnie urzekła dawno temu, u Kamili Szczubełek jest jej bardzo dużo, jeśli liczyć słowiańskie demony, natomiast brakowało mi trochę folkloru. Podobało mi się językowe nawiązanie do gwary, ładnie to wyszło.