Opinia na temat książki Dzieci lwa

Chciałabym, aby na początku wybrzmiała informacja, że Czerwona ziemia bardzo mi się podobała. Jednak to Dzieci lwa jest powieścią, na którą czekałam.
Wiktor Tilszer na podstawie dziwnego nagrania, które wypłynęło do sieci, zostaje oskarżony o śmierć swojego przyjaciela. Aby dowiedzieć się, komu zależało na tym, by namieszać w jego życiu osobistym i zawodowym, mężczyzna postanawia się cofnąć do czasów młodości i przypomnieć sobie ważne wydarzenia ze swojego życia.
Pierwsza powieść pana Marcina, choć ciekawa nie była mi zbyt bliska ze względu na relacje ojca z synem. Druga, Dzieci lwa ze względu na oparcie historii na pięknie uchwyconej przyjaźni z automatu stała mi się bliższa. Autorowi świetnie udało się uchwycić nie tylko sedno relacji międzyludzkich, lecz miłość do Gruzji oraz pasję do pracy reportera.
Choć powieść naznaczona jest wojną, to lekkość pióra, jaką charakteryzuje się autor, pozwala płynąć przez tę historię, oddając się jej bez reszty. Zatraciłam się w czytaniu, czasem zapominając o oddychaniu 🤫. Ode mnie 10/10.